چــو آن نـامـه بــرخـوانـد اسـفـنـدیـاربـبـخـشـیـد دیـنـار و بـرسـاخـت کـارجـز از گـنـج ارجـاسـپ چـیزی نمـاندهمـه گـنـج خـویشـان او بـرفـشـانـدسـپـاهـ…
| چــو آن نـامـه بــرخـوانـد اسـفـنـدیـار | بـبـخـشـیـد دیـنـار و بـرسـاخـت کـار |
| جـز از گـنـج ارجـاسـپ چـیزی نمـاند | همـه گـنـج خـویشـان او بـرفـشـانـد |
| سـپـاهـش همـه زو تـوانـگـر شـدنـد | از انـــدازه کـــار بــــرتــــر شــــدنـــد |
| شتر بود و اسپان به دشت و به کوه | بـــه داغ ســـپـــهــدار تـــوران گــروه |
| هیون خـواسـت از هـر دری ده هـزار | پــراگــنـده از دشــت وز کــوهـســار |
| هـمـه گـنـج ارجــاســپ در بــاز کـرد | بــه کـپــان درم سـخــتــن آغـاز کـرد |
| هـزار اشــتــر از گــنــج دیـنــار شــاه | چـو سـیصـد ز دیـبـا و تـخـت و کـلـاه |
| صـد از مـشـک و ز عـنـبـر و گـوهـران | صــد از تـــاج وز نــامــدار افــســـران |
| از افـــگـــنــدنــیــهــای دیــبـــا هــزار | بـــفـــرمـــود تـــا بـــرنــهــادنــد بـــار |
| چـو سـیـصـد شـتـر جـامـه چـیـنـیـان | ز مــنـســوج و زربــفــت وز پــرنـیـان |
| عـمـاری بـسـیـچـیـد و دیـبــا جـلـیـل | کـنـیـزک بــبـردنـد چـیـنـی دو خـیـل |
| بـه رخ چـون بـهار و بـه بـالا چـو سرو | مـیـانـهـا چـو غـرو و بــه رفـتـن تـذرو |
| ابـــا خـــواهــران یــل اســـفــنــدیــار | بــرفــتــنــد بــت روی صــد نــامــدار |
| ز پــوشـیـده رویـان ارجــاسـپ پــنـج | بـــبـــردنــد بـــامــویــه و درد و رنــج |
| دو خـواهـر دو دخـتــر یـکـی مـادرش | پـر از درد و بـا سوک و خسته بـرش |
| هــمــه بــاره شــهــر زد بــر زمــیــن | بـــرآورد گــرد از بـــر و بـــوم چـــیــن |
| سـه پــور جـوان را سـپــهـدار گـفـت | پــراگـنـده بــاشـیـد بــا گـنـج جـفـت |
| بـه راه ار کـسـی سـر بـپـیـچـد ز داد | سـرانـشـان بـه خـنـجـر بـبـرید شـاد |
| شــمــا راه ســوی بــیــابـــان بــریــد | سـنـانـهـا چـو خـورشـید تـابـان بـرید |
| سوی هفتـخوان من بـه نخجـیر شیر | بــیــابــم شــمــا ره مــپــویـیــد دیـر |
| نــخــســتــیـن بــگــیــرم ســر راه را | بـــبـــیــنــم شــمــا را ســـر مــاه را |
| سـوی هـفـتــخـوان آمـد اسـفـنـدیـار | بــه نـخــجــیـر بــا لـشـکـری نـامـدار |
| چـو نـزدیـک آن جـای سـرمـا رسـیـد | هـمـه خـواسـتـه گـرد بـر جـای دیـد |
| هـوا خــوش گــوار و زمـیـن پــرنـگــار | تـو گـفـتـی بــه تـیـر انـدر آمـد بـهـار |
| وزان جــایـگـه خــواسـتــه بــرگـرفـت | همـی مـانـد از کـار اخـتـر شـگـفـت |
| چــو نـزدیـکـی شــهـر ایـران رســیـد | بــه جـای دلـیـران و شـیـران رسـیـد |
| دو هـفـتـه هـمـی بـود بــا یـوز و بــاز | غـــــمـــــی بـــــود از رنــــج راه دراز |
| سـه فرزند پـرمایه را چـشـم داشـت | ز دیر آمدنشان بـه دل خشم داشت |
| بـــه نــزد پــدر چــو بــیــامــد پــســر | بــخــنــدیــد بــا هــر یـکــی تــاجــور |
| که راهی درشـت این که من کوفتـم | ز دیــر آمــدنــتـــان بـــرآشـــوفــتـــم |
| زمـیـن بـوسـه دادنـد هـر سـه پـسـر | که چون تـو که بـاشد بـه گیتی پـدر |
| وزان جــایـگـه ســوی ایـران کـشـیـد | هـمـه گـنـج سـوی دلـیـران کـشـیـد |
| هـمــه شــهـر ایـران بــیـاراســتــنــد | می و رود و رامـشـگـران خـواسـتـند |
| ز دیــوارهــا جـــامـــه آویــخـــتـــنـــد | زبـر مـشـک و عـنبـر همی بـیخـتـند |
| هـــوا پــــر ز آوای رامــــشــــگــــران | زمـــیــن پـــر ســـواران نـــیــزه وران |
| چـو گشـتـاسـپ بـشنید رامش گزید | بـــه آواز او جـــام مــی درکــشــیــد |
| ز لـشــکــر بــفــرمـود تــا هـرک بــود | ز کـشـور کـسـی کـو بـزرگـی نمـود |
| هـمـه بــا درفـش و تــبــیـره شــدنـد | بــزرگــان لــشــکــر پــذیـره شــدنـد |
| پـــدر رفـــت بـــا نــامـــور بـــخـــردان | بــــزرگـــان فــــرزانـــه و مـــوبــــدان |
| بــیـامـد بــه پــیـش پــسـر تـازه روی | همه شـهر ایران پـر از گـفـت و گوی |
| چـــو روی پـــدر دیـــد شـــاه جـــوان | دلش گشـت شـادان و روشـن روان |
| بــرانـگـیـخــت از جــای شـبــرنـگ را | فـــــروزنــــده آتـــــش جـــــنــــگ را |
| بــیــامــد پــدر را بــه بــر در گــرفــت | پــدر مــانـد از کــار او در شــگــفــت |
| بــســی خــوانــد بــر فــر او آفــریــن | کــه بــی تــو مـبــادا زمــان و زمـیـن |
| وزانــجـــا بـــه ایــوان شـــاه آمــدنــد | جــهــانــی ورا نــیـکــخــواه آمــدنــد |
| بـیاراسـت گشتـاسـپ ایوان و تـخـت | دلش گشـت خـرم بـدان نیک بـخـت |
| بـــه ایــوانــهــا در نــهــادنــد خـــوان | بــه سـالـار گـفـتـا مـهـان را بــخـوان |
| بــیـامـد ز هـر گــنـبــدی مـیـگــســار | بــه نــزدیــک آن نــامــور شــهــریــار |
| مــی خــســروانـی بــه جــام بــلــور | گسـارنده می داد رخـشان چـو هور |
| هـمـه چـهـره دوسـتــان بــرفـروخـت | دل دشـمنان را بـه آتـش بـسـوخـت |
| پـــســر خــورد بـــا شــرم یــاد پـــدر | پــدر هــمــچــنــان نــیـز یـاد پــســر |
| بـپـرسـید گشـتـاسـپ از هفـتـخـوان | پــدر را پــسـر گـفـت نـامـه بــخــوان |
| ســخــنــهــای دیــریـنــه یــاد آوریــم | بــه گــفــتــار لــب را بــه داد آوریــم |
| چـو فـردا بـه هشـیاری آن بـشـنـوی | بــــه پـــیـــروزی دادگـــر بــــگـــروی |
| بـرفـتـند هرکس که گشـتـند مسـت | یکی ماه رخ دست ایشان به دست |
| ســرآمـد کـنـون قـصــه هـفـتــخــوان | بــه نـام جــهـان داور ایـن را بــخـوان |
| کـه او داد بــر نـیـک و بــد دسـتــگـاه | خــداونـد خـورشـیـد و تــابــنـده مـاه |
| اگــر شــاه پــیـروز بــپــســنــدد ایـن | نــهــادیــم بــر چــرخ گــردنــده زیــن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
