چـنـین گـفـت بـهرام کـای مـهتـرانجــهـانـدیـده و ســالـخــورده ســرانپـدر بــر پـدر پـادشـاهـی مـراسـتچـرا بـخشش اکنون بـرای شماستبـــه آواز گـــفـــت…
| چـنـین گـفـت بـهرام کـای مـهتـران | جــهـانـدیـده و ســالـخــورده ســران |
| پـدر بــر پـدر پـادشـاهـی مـراسـت | چـرا بـخشش اکنون بـرای شماست |
| بـــه آواز گـــفـــتـــنـــد ایــرانـــیــان | کـه مـا را شــکـیـبــا مـکـن بــر زیـان |
| نـخـواهـیم یکـسـر بـه شـاهی تـرا | بـــر و بـــوم مــا را ســپـــاهــی تــرا |
| کـزین تـخـمـه پـرداغ و دودیم و درد | شـب و روز بــا پـیـچـش و بــاد سـرد |
| چـنـین گـفـت بـهرام کآری رواسـت | هـوا بـر دل هـرکـسـی پـادشـاسـت |
| مـرا گــر نـخــواهـیـد بــی رای مـن | چــرا کـس نـشـانـیـد بــر جــای مـن |
| چـنـیـن گـفـت مـوبـد کـه از راه داد | نـه خــســرو گـریـزد نـه کـهـتــر نـژاد |
| تـو از ما یکی بـاش و شاهی گزین | کــه خــوانـنـد هـرکــس بــرو آفــریـن |
| ســه روز انـدران کــار شــد روزگــار | کـه جـویـنـد ز ایـران یـکـی شـهـریـار |
| نـوشــتــنـد پــس نـام صــد نـامــور | فـــروزنــده تـــاج و تـــخـــت و کــمــر |
| ازان صــد یـکــی نــام بــهـرام بــود | کــه در پـــادشـــاهــی دلــارام بـــود |
| ازیـن صــد بــه پــنـجــاه بــازآمـدنـد | پـــر از چـــاره و پـــرنـــیــاز آمـــدنـــد |
| ز پـنـجـاه بــهـرام بــود از نـخـسـت | اگـر جـسـت پــای پـدر گـر نـجـسـت |
| ز پـــنـــجـــاه بـــازآوریــدنــد ســـی | ز ایـــرانـــی و رومـــی و پـــارســـی |
| ز سـی نـیـز بــهـرام بــد پــیـش رو | کـه هـم تـاجـور بـود و هـم شـیـر نـو |
| ز سـی کـرد دانـنـده مـوبــد چــهـار | وزیــن چــار بــهــرام بــد شــهــریــار |
| چـو تـنگ اندرآمد ز شاهی سـخـن | ز ایــرانـــیــان هــرک او بـــد کـــهــن |
| نــخــواهـیـم گــفــتــنــد بــهــرام را | دلـیـر و ســبــکـســار و خــودکــام را |
| خــروشــی بــرآمــد مــیـان ســران | دل هـرکـســی تــیـز گـشـت انـدران |
| چـنـیـن گـفـت مـنـذر بــه ایـرانـیـان | کـه خـواهم که دانم بـه سـود و زیان |
| کـزیـن سـال نـاخـورده شـاه جــوان | چـــرایـــیـــد پـــر درد و تـــیـــره روان |
| بــزرگـان بــه پــاسـخ بــیـاراسـتـنـد | بـسی خسته دل پـارسی خواستند |
| ز ایـران کـرا خــسـتــه بــد یـزدگـرد | یـکــایـک بــران دشــت کــردنـد گــرد |
| بـریده یکـی را دو دسـت و دو پـای | یکی مانده بر جای و جانش به جای |
| یکی را دو دست و دو گوش و زبان | بــریــده شــده چــون تــن بــی روان |
| یـکـی را ز تــن دور کـرده دو کـفـت | ازان مـردمـان مـانـد مـنـذر شـگـفـت |
| یکی را بـه مسـمار کنده دو چـشم | چــو مـنـذر بــدیـد آن بــرآورد خـشـم |
| غمی گشت زان کار بـهرام سخـت | بـه خـاک پـدر گفت کای شـوربـخـت |
| اگـر چـشـم شـادیـت بــر دوخـتـی | روان را بــه آتــش چــرا ســوخــتــی |
| جـهانـجـوی مـنذر بـه بـهرام گـفـت | کـه این بـد بـریشـان نـبـایـد نـهـفـت |
| سـخـنـها شـنیدی تـو پـاسـخ گـزار | کـه تـنـدی نـه خـوب آید از شـهـریـار |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
