نشست از بر رخش چون پیل مستیـکـی گـرزه گـاو پــیـکـر بــه دســتبــیــامــد دمــان تــا بــه نــزدیــک آبســپــه را بــه دیـدار او بــد شـتــابهـرانـکـس…
نشست از بر رخش چون پیل مست | یـکـی گـرزه گـاو پــیـکـر بــه دســت |
بــیــامــد دمــان تــا بــه نــزدیــک آب | ســپــه را بــه دیـدار او بــد شـتــاب |
هـرانـکـس کـه از لـشـکـر او را بـدیـد | دلــش مــهـر و پــیـونـد او بــرگــزیـد |
همی گـفـت هرکـس کـه این نامـدار | نمـاند بـه کـس جـز بـه سـام سـوار |
بــریـن کــوهـه زیـن کــه آهــنــســت | همان رخـش گویی کـه آهرمنسـت |
اگــر هـم نــبــردش بــود ژنــده پــیـل | بــرافــشــانــد از تــارک پــیـل نــیـل |
کسی مرد ازین سان بـه گیتـی ندید | نـه از نـامـداران پــیـشــیـن شــنـیـد |
خــرد نـیـســت انـدر ســر شــهـریـار | کـــه جـــویــد ازیــن نــامــور کـــارزار |
بـرین سـان هـمـی از پـی تـاج و گـاه | بـه کـشـتـن دهد نامـداری چـو مـاه |
بـه پـیری سـوی گـنـج یـازان تـرسـت | بـه مـهـر و بـه دیهیم نـازان تـرسـت |
هـمـی آمـد از دور رسـتـم چـو شـیـر | بـــه زیــر انـــدرون اژدهـــای دلـــیــر |
چــو آمــد بــه نــزدیـک اســفــنــدیـار | هـم انـگــه پــذیـره شــدش نـامـدار |
بــدو گـفـت رسـتـم کـه ای پــهـلـوان | نــوآیــیــن و نــوســاز و فــرخ جــوان |
خـــرامــی نــیــرزیــد مــهــمــان تـــو | چــنــیـن بــود تــا بــود پــیـمــان تــو |
سـخــن هـرچ گـویـم هـمـه یـاد گـیـر | مـشـو تـیـز بــا پـیـر بــر خـیـره خـیـر |
هـمـی خــویـشــتــن را بــزرگ آیـدت | وزیــن نــامــداران ســـتـــرگ آیــدت |
هــمــانــا بــه مــردی ســبــک داریـم | بــه رای و بــه دانــش تــنــک داریـم |
بـه گیتـی چـنان دان که رسـتـم منم | فـــروزنـــده تـــخـــم نــیــرم مـــنــم |
بــخــایـد ز مـن چــنـگ دیـو ســپــیـد | بــســی جــاودان را کــنـم نـاامــیـد |
بـــزرگـــان کـــه دیــدنــد بـــبـــر مــرا | هـمــان رخــش غــران هــژبــر مــرا |
چـو کاموس جـنگی چـو خـاقان چـین | ســواران جــنـگــی و مــردان کــیـن |
که از پـشـت زینشـان بـه خـم کـمند | ربــودم سـر و پــای کـردم بــه بــنـد |
نـــگـــهـــدار ایــران و تـــوران مـــنـــم | بــه هـر جـای پـشـت دلـیـران مـنـم |
ازیـن خـواهـش مـن مـشـو بـدگـمـان | مـدان خـویـشـتـن بــرتـر از آسـمـان |
مــن از بـــهــر ایــن فــر و اورنــد تـــو | بــجــویـم هـمـی رای و پــیـونـد تــو |
نـخـواهم کـه چـون تـو یکـی شـهریار | تـــبـــه دارد از چــنــگ مــن روزگــار |
کـه مـن ســام یـل رابــخــوانـم دلـیـر | کـزو بـیشـه بـگـذاشـتـی نـره شـیر |
بــه گـیـتــی مـنـم زو کــنـون یـادگــار | دگــر شــاهــزاده یـل اســفــنــدیـار |
بــســی پــهـلــوان جــهــان بــوده ام | سـخـنـهـا ز هـر گـونـه بـشـنـوده ام |
سـپـاسم ز یزدان که بـگذشت سـال | بــدیـدم یـکــی شــاه فــرخ هـمــال |
کـه کـیـن خـواهـد از مـرد نـاپـاک دین | جــهـانــی بــروبــر کــنــنــد آفــریـن |
تـــوی نــامــور پـــرهــنــر شــهــریــار | بــه جــنـگ انــدرون افــســر کــارزار |
بــخــنــدیـد از رســتــم اســفــنـدیـار | بــدو گـفـت کـای پــور ســام ســوار |
شـدی تــنـگـدل چــون نـیـامـد خـرام | نجستم همی زین سخن کام و نام |
چـــنـــیـــن گـــرم بــــد روز و راه دراز | نـکـردم تــرا رنـجــه تــنـدی مـســاز |
هــمــی گــفــتــم از بــامــداد پــگــاه | بــه پــوزش بــســازم سـوی داد راه |
بــه دیـدار دســتــان شـوم شـادمـان | بــه تــو شــاد دارم روان یــک زمــان |
کــنـون تــو بــدیـن رنـج بــرداشــتــی | بـه دشـت آمدی خـانه بـگـذاشـتـی |
بــه آرام بـــنــشــیــن و بـــردار جــام | ز تــنـدی و تــیـزی مــبــر هـیـچ نـام |
بـه دست چـپ خـویش بـر جـای کرد | ز رسـتـم همی مـجـلـس آرای کـرد |
جـهاندیده گفت این نه جـای منسـت | بـجـایی نـشـینـم کـه رای مـنـسـت |
بـه بـهمن بـفـرمود کز دسـت راسـت | نشستـی بـیارای ازان کم سزاست |
چـنین گفت بـا شـاهزاده بـه خـشـم | که آیین من بـین و بـگشـای چـشم |
هــنــر بــیـن و ایـن نــامــور گــوهــرم | کــه از تـــخـــمــه ســام کــنــداورم |
هــنـــر بـــایــد از مـــرد و فـــر و نــژاد | کـــفــــی راد دارد دلـــی پــــر ز داد |
سـزاوار مـن گـر تــرا نـیـســت جــای | مـرا هـسـت پـیروزی و هوش و رای |
ازان پــس بـــفــرمــود فــرزنــد شــاه | کـه کـرسـی زریـن نـهـد پـیـش گـاه |
بـــدان تـــا گـــو نــامـــور پـــهــلـــوان | نــشــیــنــد بـــر شــهــریــار جــوان |
بــیـامـد بــران کـرسـی زر نـشـسـت | پـر از خـشـم بـویا تـرنجـی بـدسـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج