یـــکـــی مـــرد بــــود از نـــژاد ســـرانهـم از تــخــمـه نـامــور قــیـصــرانبـــرانــوش نـــام و خـــردمـــنـــد بـــودزبـــان و روانــش پــر از ب…
| یـــکـــی مـــرد بــــود از نـــژاد ســـران | هـم از تــخــمـه نـامــور قــیـصــران |
| بـــرانــوش نـــام و خـــردمـــنـــد بـــود | زبـــان و روانــش پــر از بـــنــد بــود |
| بـدو گفـت لشـکـر کـه قـیصـر تـو بـاش | بـرین لشـکـر و بـوم مهتـر تـو بـاش |
| بــه گــفــتــار تــو گــوش دارد ســپــاه | بـــیــفـــروز تـــاج و بـــیــارای گـــاه |
| بــیـاراســتــنـد از بــرش تــخــت عــاج | بـرانوش بـنشسـت بـر سرش تـاج |
| بــه جــای بــزرگــیـش بــنـشــانــدنــد | هـمــه رومـیـان آفــریـن خــوانـدنـد |
| بـرانـوش بـنـشـسـت و انـدیـشـه کـرد | ز روم و ز آوردگـــــــاه نـــــــبـــــــرد |
| بـــدانــســـت کــو را ز شــاه بـــلــنــد | ز روم و ز آویـــزش آیــــد گــــزنــــد |
| فـرسـتـاده یی جـسـت بـارای و شـرم | کــه دانــش ســرایـد بــه آواز نــرم |
| دبــیــری بــزرگ و جــهــانــدیــده یــی | خــردمـنـد و دانـا پــســنـدیـده یـی |
| بــیـاورد و بــنـشـانـد نـزدیـک خــویـش | بـگفت آن سخـنهای بـاریک خویش |
| یــکــی نــامــه بــنــوشــت پــرآفــریـن | ز دادار بـــر شـــهـــریـــار زمـــیـــن |
| کــه جــاویــد تــاج تــو پـــایــنــده بـــاد | همـه مـهـتـران پـیش تـو بـنـده بـاد |
| تــو دانـی کـه تــاراج و خـون ریـخــتــن | چــه بــا بــیـگـنـه مـردم آویـخــتــن |
| مـــهـــان ســــرافـــراز دارنـــد شــــوم | چـه بـا شـهر ایران چـه بـا مـرز روم |
| گر این کین ایرج بـه دسـت از نخـست | منوچـهر کـرد آن بـه مردی درسـت |
| تـن سـلـم زان کـین کـنون خـاک شـد | هـم از تــور روی زمـیـن پــاک شـد |
| وگــر کــیـن داراســت و اســکــنــدری | کـه نـو شــد بــر وی زمـیـن داوری |
| مـر او را دو دسـتـور بــد کـشـتـه بــود | و دیگـر کـزو بـخـت بـرگـشـتـه بـود |
| گــرت کــیـن قــیـصــر فــزایـد هــمــی | بــه زنـدان تـو بــنـد سـایـد هـمـی |
| نــبـــایــد کــه ویــران شــود بـــوم روم | کـه چـون روم دیگـر نبـودسـت بـوم |
| وگــر غــارت و کــشــتــنــت بـــود رای | همه روم گشتند بـی دست و پای |
| زن و کـــودکـــانــش اســـیــر تـــوانـــد | جـگـر خـسـتـه از تـیغ و تـیـر تـوانـد |
| گه آمد که کـمتـر کـنی کین و خـشـم | فرو خـوابـنی از گذشتـه دو چـشم |
| فــدای تـــو بـــادا هــمــه خــواســتــه | کزین کین همی جان شود کاسته |
| تو دل خوش کن و شهر چندین مسوز | نــبــایــد کــه روز انــدر آیـد بــه روز |
| نــبــاشــد پــســنــد جــهــان آفــریــن | کـه بــیـداد جــویـد جـهـانـدار کـیـن |
| درود جــــهـــانـــدار بــــر شــــاه بــــاد | بــلـنـد اخــتــرش افـســر مـاه بــاد |
| نـویـســنــده بــنـهـاد پــس خــامــه را | چـو انـدر نوشـت آن کـیی نـامـه را |
| نــهـادنــد پــس مــهـر قــیـصــر بــروی | فـرســتــاده بــنـهـاد زی شـاه روی |
| بـــیــامــد خــردمــنــد و نــامــه بـــداد | ز قــیـصــر بــه شــاپــور فــرخ نــژاد |
| چــو آن نــامــور نــامــه بــرخــوانــدنــد | سـخـنـهای نـغـزش بـرافـشـانـدنـد |
| بـــبـــخــشــود و دیــده پــر از آب کــرد | بــروهـای جـنـگـی پــر از تـاب کـرد |
| هـم انـدر زمـان نـامـه پـاسـخ نـوشـت | بگفت آنکجا رفته بـد خوب و زشت |
| که مهمان بـه چـرم خر اندر که دوخت | کـه بــازار کـیـن کـهـن بــرفـروخـت |
| تـو گـرد بــخـردی خـیـز پـیـش مـن آی | خـود و فـیـلـسـوفـان پــاکـیـزه رای |
| چــو زنـهـار دادم نــســازمــت جــنــگ | گـشـاده کـنـم بـر تـو این راه تـنـگ |
| فـرسـتـاده بــرگـشـت و پـاسـخ بــبـرد | سـخـنـهـا یکـایک هـمـه بـرشـمـرد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
