چـو رسـتـم بـرفـت از لـب هـیـرمـنـدپــرانــدیــشــه شــد نــامــدار بـــلــنــدپـشـوتـن کـه بــد شـاه را رهـنـمـایبــیـامـد هـم انـگــه بــه پــرده سـ…
| چـو رسـتـم بـرفـت از لـب هـیـرمـنـد | پــرانــدیــشــه شــد نــامــدار بـــلــنــد |
| پـشـوتـن کـه بــد شـاه را رهـنـمـای | بــیـامـد هـم انـگــه بــه پــرده ســرای |
| چـنـیـن گـفـت بـا او یـل اسـفـنـدیـار | کـه کـاری گـرفـتــیـم دشــخــوار خــوار |
| بــه ایـوان رسـتـم مـرا کـار نـیـسـت | ورا نــزد مـــن نــیــز دیــدار نــیــســـت |
| هـمـان گـر نـیـایـد نـخــوانـمـش نـیـز | گــر از مــا یــکــی را بـــرآیــد قــفـــیــز |
| دل زنـده از کــشــتــه بــریـان شــود | ســر از آشــنــایــیــش گــریــان شــود |
| پــشـوتــن بــدو گـفـت کـای نـامـدار | بـــرادر کــه یــابـــد چــو اســفــنــدیــار |
| بـه یزدان که دیدم شـما را نخـسـت | کـه یـک نـامـور بـا دگـر کـین نـجـسـت |
| دلـم گـشـت زان کـار چـون نـوبــهـار | هـم از رســتــم و هـم ز اســفــنــدیـار |
| چــو در کــارتــان بـــاز کــردم نــگــاه | بـــبـــنــدد هــمــی بـــر خــرد دیــو راه |
| تـــو آگــاهــی از کـــار دیــن و خـــرد | روانـــت هـــمـــیـــشـــه خـــرد پـــرورد |
| بــپـرهـیـز و بــا جـان سـتـیـزه مـکـن | نــیـوشــنــده بــاش از بــرادر ســخــن |
| شـنـیدم همـه هرچ رسـتـم بـگـفـت | بــزرگــیـش بــا مــردمـی بــود جــفــت |
| نــســـایــد دو پـــای ورا بـــنـــد تـــو | نــیــایــد ســبــک ســوی پــیـونــد تــو |
| سـوار جــهـان پــور دســتــان ســام | بـــه بـــازی ســرانــدر نــیــارد بـــه دام |
| چــنـو پــهـلــوانـی ز گــردنـکــشــان | نـدادســت دانــا بــه گــیـتــی نـشــان |
| چـگـونـه تـوان کـرد پـایـش بــه بــنـد | مـگـوی آنـکــه هـرگــز نـیـایـد پــســنـد |
| ســخــنـهـای نـاخــوب و نـادلــپــذیـر | ســزد گــر نــگــویــد یــل شــیــرگــیــر |
| بــتــرســم کــه ایـن کــار گــردد دراز | بـــه زشــتــی مــیــان دو گــردن فــراز |
| بــــزرگــــی و از شــــاه دانـــاتــــری | بــــه مـــردی و گـــردی تـــوانـــاتــــری |
| یـکـی بـزم جـویـد یـکـی رزم و کـیـن | نـگـه کـن کـه تــا کـیـســت بــا آفـریـن |
| چـــنــیــن داد پـــاســخ ورا نــامــدار | کـه گـر مـن بـپـیـچـم سـر از شـهـریـار |
| بــدیـن گـیـتـی انـدر نـکـوهـش بــود | هـمــان پــیـش یـزدان پــژوهــش بــود |
| دو گیتی بـه رستـم نخواهم فروخت | کسی چشم دین را به سوزن ندوخت |
| بــدو گـفـت هـر چــیـز کـامـد ز پــنـد | تـــن پـــاک و جـــان تـــرا ســـودمــنــد |
| هـمـه گـفـتـم اکـنـون بـهی بـرگـزین | دل شـــهــریــاران نــیــازد بـــه کـــیــن |
| سپـهبـد ز خـوالیگران خواست خوان | کــســی را نــفــرمــود کــو را بــخــوان |
| چو نان خورده شد جام می برگرفت | ز رویـیـن دژ آنـگـه ســخــن درگــرفــت |
| ازان مــردی خــود هـمــی یـاد کــرد | بــه یـاد شـهـنـشـاه جــامـی بــخــورد |
| همـی بـود رسـتـم بـه ایوان خـویش | ز خـوردن نـگـه داشـت پـیمـان خـویش |
| چـو چــنـدی بــرآمـد نـیـامـد کـسـی | نـگـه کـرد رســتــم بــه ره بــر بــسـی |
| چـو هنگـام نان خـوردن اندر گذشـت | ز مــغــز دلــیــر آب بـــرتـــر گــذشـــت |
| بـخـندید و گـفـت ای بـرادر تـو خـوان | بــــیــــارای و آزادگــــان را بـــــخــــوان |
| گــریــنــســت آیـیــن اســفــنــدیــار | تــــو آیـــیـــن ایـــن نـــامــــدار یـــاددار |
| بــفــرمـود تــا رخــش را زیـن کــنـنـد | هـمـان زیـن بــه آرایـش چــیـن کــنـنـد |
| شــوم بــاز گــویـم بــه اســفــنـدیـار | کــجــا کــار مـا را گــرفــتــســت خــوار |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
