چــو از ســروبــن دور گـشـت آفـتــابســر شــهـریـار انـدرآمــد بــه خــوابچه خوابی که چندین زمان برگذشتنـجـنـبـیـنـد و بـیـدار هـرگـز نـگـشـتچـو از شـ…
| چــو از ســروبــن دور گـشـت آفـتــاب | ســر شــهـریـار انـدرآمــد بــه خــواب |
| چه خوابی که چندین زمان برگذشت | نـجـنـبـیـنـد و بـیـدار هـرگـز نـگـشـت |
| چـو از شـاه شـد گـاه و مـیدان تـهـی | مـه خـورشـید بـادا مـه سـرو سـهی |
| چـپ و راسـت هر سـو بـتـابـم همی | سـر و پــای گـیـتــی نـیـابــم هـمـی |
| یـکـی بــد کــنـد نـیـک پــیـش آیـدش | جـهـان بـنـده و بـخـت خـویش آیدش |
| یکـی جـز بـه نـیکـی جـهـان نـسـپـرد | هــمـــی از نــژنــدی فـــرو پـــژمـــرد |
| مــدار ایــچ تــیــمــار بـــا او بـــه هــم | بــه گـیـتــی مـکـن جـان و دل را دژم |
| ز خـــان ســیــاوش بـــرآمــد خــروش | جـهـانـی ز گـرسـیـوز آمـد بـه جـوش |
| ز سـر مـاهـرویان گـسـسـتـه کـمـنـد | خــراشــیـده روی و بــمــانــده نـژنــد |
| هـمــه بــنــدگــان مــوی کــردنـد بــاز | فــرنـگـیـس مـشــکـیـن کــمـنـد دراز |
| بـریـد و مـیـان را بـه گـیسـو بـبـسـت | بــه فـنـدق گـل ارغـوانـرا بــخــســت |
| بــــه آواز بــــر جـــان افـــراســـیـــاب | همـی کـرد نـفـرین و مـی ریخـت آب |
| خـروشش بـه گوش سـپـهبـد رسـید | چــو آن نـالــه و زار نـفــریـن شــنـیـد |
| بـه گـرسـیـوز بــدنـشـان شـاه گـفـت | کـه او را بــه کــوی آوریـد از نـهـفــت |
| ز پــرده بــه درگـه بــریـدش کــشــان | بــــر روزبــــانـــان مـــردم کـــشــــان |
| بـــدان تــا بــگــیــرنــد مــوی ســرش | بـــدرنـــد بـــر بـــر هــمـــه چـــادرش |
| زنـنـدش هـمـی چـوب تـا تـخـم کـین | بـــریــزد بــریــن بــوم تــوران زمــیــن |
| نـخــواهـم ز بــیـخ ســیـاوش درخــت | نه شاخ و نه بـرگ و نه تاج و نه تخت |
| هـــمـــه نـــامـــداران آن انـــجـــمـــن | گـرفـتــنـد نـفـریـن بــرو تــن بــه تــن |
| کـه از شـاه و دســتــور وز لـشـکـری | ازیـن گــونـه نـشــیـنــد کــس داوری |
| بــیـامـد پــر از خـون دو رخ پــیـلـسـم | روان پــــر ز داغ و رخـــان پــــر ز نـــم |
| بــه نــزدیـک لــهــاک و فــرشــیــدورد | سـراسـر ســخــنـهـا هـمـه یـاد کـرد |
| کــه دوزخ بـــه از بـــوم افــراســیــاب | نـبــایـد بــدیـن کـشــور آرام و خــواب |
| بــتــازیـم و نــزدیــک پــیــران شــویـم | بــه تــیـمــار و درد اســیـران شــویـم |
| ســه اســپ گـرانـمـایـه کـردنـد زیـن | هـمـی بــرنـوشـتـنـد گـفـتـی زمـیـن |
| بــه پـیـران رسـیـدنـد هـر سـه سـوار | رخـان پــر ز خـون هـمـچـو ابــر بــهـار |
| بــرو بــر شـمـردنـد یـکـسـر ســخــن | کـه بـخـت از بـدیـهـا چـه افـگـنـد بـن |
| یـکـی زاریـی خـاسـت کـانـدر جـهـان | نـبــیـنـد کــســی از کــهـان و مـهـان |
| سیاووش را دست بـستـه چـو سنگ | فــگــنــدنــد در گــردنـش پــالــهـنـگ |
| بــه دشـتـش کـشـیـدنـد پــر آب روی | پـــیــاده دوان در بـــه پــیــش گــروی |
| تــن پـــیــل وارش بـــران گــرم خــاک | فــگــنـدنـد و از کــس نـکــردنـد بــاک |
| یکـی تـشـت بـنـهـاد پـیشـش گـروی | بـپـیـچـید چـون گـوسـفـنـدانـش روی |
| بـــریــد آن ســر شــاهــوارش ز تـــن | فـگـندش چـو سـرو سـهی بـر چـمن |
| همـه شـهـر پـر زاری و نـالـه گـشـت | به چشم اندرون آب چون ژاله گشت |
| چـو پـیـران بـه گـفـتـار بــنـهـاد گـوش | ز تـخـت انـدرافـتــاد و زو رفـت هـوش |
| هـمـی جـامـه را بـر بـرش کـرد چـاک | همی کند موی و همی ریخت خـاک |
| بــدو پــیـلـسـم گـفـت بــشـتــاب زود | که دردی بـدین درد و سـخـتـی فزود |
| فـرنـگـیـس رانـیـز خــواهـنـد کـشــت | مـکـن هـیـچ گـونـه بـرین کـار پـشـت |
| بــه درگــاه بــردنـد مــویـش کــشــان | بــــر روزبــــانـــان مـــردم کـــشــــان |
| جــهــانــی بـــدو کــرده دیــده پـــرآب | ز کـــردار بـــدگــوهــر افـــراســـیــاب |
| کـه این هـول کـاریـسـت بـادرد و بـیم | کـه اکـنـون فـرنـگـیـس را بـر دو نـیـم |
| زنــنــد و شــود پــادشــاهــی تــبــاه | مـر او را نـخــوانـد کـسـی نـیـز شـاه |
| ز آخـــر بـــیـــاورد پـــس پـــهـــلـــوان | ده اســــپ ســـوار آزمـــوده جــــوان |
| خــود و گــرد رویـیــن و فــرشــیــدورد | بــــــرآورد زان راه نـــــاگــــــاه گـــــرد |
| بــدو روز و دو شــب بــدرگــه رســیـد | درنــامــور پـــرجــفــا پـــیــشــه دیــد |
| فـرنـگـیـس را دیـد چــون بــیـهـشــان | گــرفـــتـــه ورا روزبـــانــان کـــشـــان |
| بـه چـنـگـال هـر یـک یـکـی تـیـغ تـیـز | ز درگـاه بــرخــواســتــه رســتــخــیـز |
| هـمـانـگــاه پــیـران بــیـامـد چــو بــاد | کسـی کش خـرد بـوی گشتـند شاد |
| چـو چـشـم گـرامی بـه پـیران رسـید | شــد از خــون دیـده رخــش نـاپــدیـد |
| بـدو گـفـت بـا مـن چـه بـد سـاخـتـی | چــرا خــیــره بـــر آتــش انــداخــتــی |
| ز اسـپ انـدر افـتـاد پـیـران بــه خـاک | هـمـه جــامـه پــهـلـوی کـرده چــاک |
| بـــــفــــرمــــود تــــا روزبـــــانــــان در | زمــانــی ز فــرمــان بــتــابــنــد ســر |
| بــیــامــد دمــان پــیـش افــراســیـاب | دل از درد خــســتــه دو دیـده پــر آب |
| بــدو گــفــت شــاهـا انــوشــه بــدی | روان را بـــه دیـــدار تـــوشـــه بـــدی |
| چـه آمـد ز بــد بــر تــو ای نـیـکـخـوی | کـــــه آوردت ایـــــن روز بــــــد آرزوی |
| چــرا بــر دلــت چــیـره شــد رای دیـو | بــبـرد از رخـت شـرم گـیـهـان خـدیـو |
| بـه کـشـتـی سـیـاووش را بـی گـنـاه | بـه خـاک انـدر انـداخـتـی نـام و جـاه |
| بــه ایـران رســد زیـن بــدی آگــهــی | کـه شـد خـشـک پـالیز سـرو سـهی |
| بـــســـا تـــاجـــداران ایــران زمـــیــن | کـه بــا لـشــکـر آیـنـد پــردرد و کـیـن |
| جـــهـــان آرمـــیــده ز دســـت بـــدی | شــــــده آشــــــکــــــارا ره ایـــــزدی |
| فــریـبــنـده دیـوی ز دوزخ بــجــســت | بــیـامـد دل شـاه تــرکـان بــخــسـت |
| بــران اهــرمــن نــیـز نــفــریـن ســزد | کــه پــیــچــد روانــت ســوی راه بــد |
| پــشــیـمـان شــوی زیـن بــه روز دراز | بــپــیـچــی زمـانـی بــه گـرم و گــداز |
| نـدانـم کـه این گـفـتـن بـد ز کـیسـت | و زیـن آفــریـنـنــده را رای چــیـســت |
| چــو دیـوانـه از جــای بــرخــاســتــی | چــنـیـن خــیـره بــد را بــیـاراســتــی |
| کـنون زو گذشـتـی بـه فـرزند خـویش | رسـیـدی بـه پـیـچـاره پـیونـد خـویش |
| نـجــویـد هـمـانـا فــرنـگـیـس بــخــت | نه اورنگ شـاهی نه تـاج و نه تـخـت |
| بــه فــرزنــد بــا کــودکــی در نــهــان | درفـشـی مکن خـویشـتـن در جـهان |
| کـه تــا زنـده ای بــر تــو نـفـریـن بــود | پــس از زنــدگــی دوزخ آیــیــن بـــود |
| اگــر شــاه روشــن کــنـد جــان مــن | فـــرســـتـــد ورا ســـوی ایــوان مــن |
| گر ایدونک اندیشـه زین کودک اسـت | همـانا کـه این درد و رنج اندک اسـت |
| بـــمــان تـــا جــدا گــردد از کــالــبـــد | بـــپـــیــش تـــو آرم بـــدو ســـاز بـــد |
| بـدو گفـت زینسـان که گفتـی بـسـاز | مــرا کــردی از خـــون او بـــی نــیــاز |
| ســپــهـدار پــیـران بــدان شــاد شـد | از انـــــدیــــشـــــه و درد آزاد شـــــد |
| بـــیــامــد بـــه درگــاه و او را بـــبـــرد | بــســی نـیـز بــر روزبــانـان شــمــرد |
| بــی آزار بـــردش بــه ســوی خــتــن | خــروشــان هـمـه درگــه و انـجــمـن |
| چــو آمـد بــه ایـوان گـلـشـهـر گـفـت | کـه ایـن خـوب رخ را بــبــایـد نـهـفـت |
| تــو بــر پــیـش ایـن نــامــور زیـنــهــار | بـــبـــاش و بـــدارش پـــرســـتـــاروار |
| بــریـن نـیـز بــگـذشـت یـک چـنـد روز | گـران شـد فـرنـگـیـس گـیـتــی فـروز |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
