دگـر هـفــتــه آمـد بــه نـخــچــیـرگـاهخـــود و مـــوبـــدان و ردان ســـپـــاهبــیـامـد یـکـی سـرد مـهـتــرپــرسـتچـو بــاد دمـان بــا گـرازی بـه دسـ…
| دگـر هـفــتــه آمـد بــه نـخــچــیـرگـاه | خـــود و مـــوبـــدان و ردان ســـپـــاه |
| بــیـامـد یـکـی سـرد مـهـتــرپــرسـت | چـو بــاد دمـان بــا گـرازی بـه دسـت |
| بــپــرسـیـد مـهـتــر کـه بــهـرامـشـاه | کــجــا بــاشــد انـدر مــیـان ســپــاه |
| بــدو گـفـت هـرکـس کـه تــو شـاه را | چــه جــویـی نـگــویـی بــه مـا راه را |
| چـنـیـن داد پـاسـخ کـه تـا روی شـاه | نـبــیـنـم نـگـویـم سـخـن بــا سـپــاه |
| بــدو گـفـت مـوبــد چـه بــایـد بـگـوی | تــو شـاه جـهـان را نـدانـی بــه روی |
| بــــر شـــاه بـــردنـــد جـــویـــنـــده را | چــنــان دانـشــی مــرد گــویـنــده را |
| بــیـامــد چــو بــهــرام را دیـد گــفــت | کـه بـا تـو سـخـن دارم انـدر نـهـفـت |
| عــنــان را بــپــیــچــیـد بــهــرام گــور | ز دیــدار لــشـــکـــر بـــرون رانــد دور |
| بـدو گـفـت مـرد این جـهانـدیده شـاه | بــه گــفــتــار مـن کــرد بــایـد نـگــاه |
| بــدیـن مــرز دهـقــانــم و کــدخــدای | خـــدای بـــر و بـــوم و ورز و ســرای |
| هـمـی آب بـردم بـدیـن مـرز خـویـش | کـه در کــار پــیـدا کـنـم ارز خــویـش |
| چـو بـسـیار گشـت آب گسـتـاخ شـد | مــیــان یــکــی مــرز ســـوراخ شـــد |
| شـگفـتـی خـروشـی بـه گوش آمدم | کــزان بـــیــم جـــای خــروش آمــدم |
| هــمــی انــدران جـــای آواز ســـنــج | خـروشـش همـی ره نمـاید بـه گـنج |
| چـو بــشـنـیـد بــهـرام آنـجـا کـشـیـد | هـمـه دشـت پــر ســبــزه و آب دیـد |
| بـــفـــرمـــود تـــا کـــارگـــر بـــا گـــراز | بـــــیــــارنــــد چـــــنــــدی ز راه دراز |
| فـــرود آمــد از بـــاره شـــاه بـــلـــنــد | شــراعــی زدنـد از بــرکــشــتــمـنـد |
| شـب آمد گـوان شـمعـی افـروخـتـند | بـه هر جـای آتـش همی سـوخـتـند |
| ز دریـا چــو خــورشــیـد بــرزد درفـش | چـو مصـقول کرد این سـرای بـنفـش |
| ز هــر ســو بـــرفــتــنــد کــاریــگــران | شـدند انجـمن چـون سـپـاهی گران |
| زمـیـن را بــه کـنـدن گـرفــتــنـد پــاک | شد آن جـای هامون سـراسـر مغاک |
| ز کـنـدن چـو گـشـتـنـد مـردم سـتـوه | پــدیـد آمـد از خـاک چـیـزی چـو کـوه |
| یکی خـانه یی کرده از پـختـه خشت | بــه سـاروج کـرده بــسـان بـهـشـت |
| کــنــنــده تــبــر زد هــمــی از بــرش | پــــدیــــد آمــــد از دور جــــای درش |
| چــو مــوبــد بــدیـد انــدر آمــد بــه در | ابـــا او یـــکـــی ایـــرمـــانـــی دگـــر |
| یـکــی خــانــه دیــدنــد پــهــن و دراز | بــــرآورده بــــالـــای او چـــنـــد بــــاز |
| ز زر کــرده بـــر پــای دو گــاومــیــش | یـکـی آخــری کـرده زریـنـش پــیـش |
| زبـــرجـــد بـــه آخــر درون ریــخـــتـــه | بــه یـاقــوت ســرخ انـدر آمــیـخــتــه |
| چــو دو گــاو گـردون مـیـانـش تــهـی | شکمشان پـر از نار و سـیب و بـهی |
| مــیــان بـــهــی در خـــوشـــاب بـــود | کــه هــر دانــه یـی قــطــره آب بــود |
| هـمـان گـاو را چــشــم یـاقــوت بــود | ز پـــیــری ســر گــاو فــرتـــوت بـــود |
| هـمـه گــرد بــر گــرد او شــیـر و گـور | یـکــی دیـده یـاقــوت و دیـگــر بــلـور |
| تـــــــذروان زریـــــــن و طـــــــاوس زر | همـه سـینـه و چـشـمـهاشـان گـهر |
| چــو دســتــور دیـد آن بــر شـاه شـد | بــه رای بــلــنــد افــســر مــاه شــد |
| بـه نرمی بـه شـاه جـهان گفـت خـیز | کـه آمـد هـمـی گـنـجــهـا را جــهـیـز |
| یــکــی خــانــه گــوهــر آمــد پـــدیــد | کـه چـرخ فـلـک داشـت آن را کـلـیـد |
| بــدو گـفـت بــنـگـر کـه بــر گـنـج نـام | نویسـد کـسـی کـش بـود گـنج کـام |
| نگـه کـن بـدان گـنـج تـا نـام کـیسـت | گــر آگــنــدن او بــه ایــام کــیـســت |
| بــیـامـد سـر مـوبــدان چــون شـنـیـد | بــران گـاو بــر مـهـر جــمـشـیـد دیـد |
| بــه شـاه جــهـان گـفـت کـردم نـگـاه | نوشـتـسـت بـر گـاو جـمشـید شـاه |
| بــدو گـفــت شــاه ای ســر مـوبــدان | بـــه هــر کــار دانــاتـــر از بـــخــردان |
| ز گـنجـی کـه جـمـشـید بـنهاد پـیش | چــرا کــرد بــایـد مـرا گـنـج خــویـش |
| هر آن گنج کان جز بـه شمشیر و داد | فــراز آیــد آن پـــادشــاهــی مــبـــاد |
| بــه ارزانـیـان ده هـمـه هـرچ هـسـت | مـبــادا کـه آیـد بـه مـا بـرشـکـسـت |
| اگــر نــام بــایــد کــه پــیــدا کــنــیــم | بـه داد و بـه شـمـشـیر گـنـج آگـنیم |
| نــبـــایــد ســپــاه مــرا بـــهــره زیــن | نـه تـنـگـسـت بــر مـا زمـان و زمـیـن |
| فـروشـیـد گـوهـر بــه زر و بــه سـیـم | زن بــــیـــوه و کـــودکـــان یـــتـــیـــم |
| تــهـی دســت مــردم کــه دارنـد نـام | گـسـســتــه دل از نـام و آرام و کـام |
| ز ویـــــران و آبــــــاد گــــــرد آوریــــــد | ازان پـس یـکـایـک هـمـه بـشـمـریـد |
| بـــبــخــشــیــد دیــنــار گــنــج و درم | بــــه مـــزد روان جـــهـــانـــدار جـــم |
| ازان ده یــک آنــرا کـــه بـــنــمــود راه | همـی شـاه جـسـت از میان سـپـاه |
| مـرا تــا جـوان بــاشـم و تــن درسـت | چـرا بـایدم گـنـج جـمـشـید جـسـت |
| گـهـر هـرک بــسـتــانـد از جـمـشـیـد | بـه گـیتـی مـبـادش بـه نـیکـی امـید |
| چــو بــا لـشــکـر تــن بــه رنـج آوریـم | ز روم و ز چــیـن نــام و گــنــج آوریـم |
| مـرا اسـپ شـبـدیز و شـمـشـیـر تـیز | نــگــیــرم فـــریــب و نــدانــم گــریــز |
| وزان جـایگه شـد سـوی گنج خـویش | کـه گرد آورید از خـوی و رنج خـویش |
| بــــیــــاورد گــــردان کــــشــــورش را | درم داد یـکــســالــه لــشــکــرش را |
| یکـی بـزمـگـه سـاخـت چـون نـوبـهار | بـــیــاراســـت ایــوان گــوهــرنــگـــار |
| مـی لـعـل رخـشـان بــه جــام بــلـور | چــو شـد خــرم و شـاد بــهـرام گـور |
| بـه یاران چـنین گفت کای سـرکشان | شـنـیـده ز تــخــت بــزرگـی نـشــان |
| ز هــوشـــنـــگ تـــا نـــوذر نـــامـــدار | کــجـــا ز آفـــریــدون بـــد او یــادگــار |
| بــریـن هـم نـشـان تـا سـر کـیـقـبــاد | کـه تــاج فـریـدون بــه سـر بــر نـهـاد |
| بــبــیـنـیـد تــا زان بــزرگـان کـه مـانـد | بـریـشـان بـجـز آفـریـن را کـه خـوانـد |
| چـــو کــوتـــاه شـــد گــردش روزگــار | سـخــن مـانـد زان مـهـتــران یـادگـار |
| کـه ایـن را مـنـش بــود و آن را نـبــود | یـکـی را نـکــوهـش دگـر را ســتــود |
| یـکـایـک بــه نـوبــت هـمـه بــگـذریـم | سـزد گـر جـهان را بـه بـد نـسـپـریم |
| چـــرا گـــنـــج آن رفـــتـــگـــان آوریــم | وگـر دل بــه دیـنـارشـان گـسـتــریـم |
| نــبــنــدم دل انـدر ســرای ســپــنــج | نـنــازم بــه تــاج و نـیـازم بــه گــنــج |
| چـو روزی بـه شـادی هـمـی بــگـذرد | خــردمــنــد مــردم چــرا غــم خــورد |
| هـرانـکــس کــزیـن زیـردســتــان مــا | ز دهــقــان و از در پـــرســـتـــان مــا |
| بــنــالــد یـکــی کــهـتــر از رنــج مــن | مــبــادا ســر وافــســر وگــنــج مــن |
| یــکــی پـــیــر بـــد نــام او مــاهــیــار | شده سال او بر صد و شست و چار |
| چـو آواز بــشـنـیـد بــر پــای خـاسـت | چـنین گفت کای مهتـر داد و راسـت |
| چــنــیـن یـافــتــم از فــریـدون و جــم | وزان نــامــداران هــر بـــیــش و کــم |
| چـو تـو شاه ننشست کس در جـهان | نه کـس این شـنید از کـهان و مـهان |
| بـه هنگـام جـم چـون سـخـن رانـدنـد | ورا گــنـج گــاوان هـمــی خــوانـدنـد |
| چـو گـنـجـی پــراگـنـده ای در جـهـان | مـــیــان کـــهــان و مـــیــان مـــهــان |
| دلــت گــر بــه درهــای دریــاســتــی | ز دریــا گــهــر مــوج بـــرخــاســتــی |
| ندانست کس در جهان کان کجاست | بـه خـاکـسـت گـر در دم اژدهـاسـت |
| تـو چـون یافـتـی نـنـگـریدی بـه گـنـج | کـه ننـگ آمـدت این سـرای سـپـنـج |
| بــه دریـا هـمـانـا کــه چــنـدیـن گـهـر | بـه دیـده نـدیـدسـت کـس بـیـشـتـر |
| بـه دوریش بـخـشـیـدی این گـوهـران | هـمـان گــاو گـوهـر کــران تــا کــران |
| پــس از رفــتــنـت نــام تــو زنـده بــاد | تـو آبــاد و پـیـروز و بـخـت از تـو شـاد |
| بـسـی دفـتـر خـسـروان زین سـخـن | ســیـه گــردد و هـم نـیـایـد بــه بــن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
