شـب آمـد یـکـی آتـشـی بـرفـروخـتکه تـفش همی آسـمان را بـسوخـتچـو از دیـده گـه دیـده بــان بــنـگـریـدبـــه شـــب آنــش و روز پـــردود دیــدز جـایی کـه…
| شـب آمـد یـکـی آتـشـی بـرفـروخـت | که تـفش همی آسـمان را بـسوخـت |
| چـو از دیـده گـه دیـده بــان بــنـگـریـد | بـــه شـــب آنــش و روز پـــردود دیــد |
| ز جـایی کـه بـد شـادمـان بـازگـشـت | تـو گـفـتـی کـه بـا بـاد همبـاز گـشـت |
| چــو از راه نــزد پـــشــوتـــن رســیــد | بـــگـــفـــت آنــچ از آتـــش و دود دیــد |
| پـشـوتـن چـنین گفت کز پـیل و شـیر | بــه تــنــبــل فــزونـســت مــرد دلــیـر |
| کـه چــشـم بــدان از تــنـش دور بــاد | هــــمــــه روزگــــاران او ســــور بــــاد |
| بــزد نــای رویــیــن و رویــیــنــه خــم | بــــــرآمـــــد ز در نـــــالـــــه گـــــاودم |
| ز هـامـون سـوی دژ بــیـامـد ســپــاه | شـد از گـرد خـورشـیـد تـابــان سـیـاه |
| هـمـه زیـر خــفــتــان و خــود انـدرون | همـی از جـگـرشـان بـجـوشـید خـون |
| بـه دژ چـون خـبـر شد که آمد سـپـاه | جــهـان نـیـســت پــیـدا ز گـرد سـیـاه |
| هــمــه دژ پـــر از نــام اســفــنــدیــار | درخـــت بـــلـــا حـــنـــظـــل آورد بـــار |
| بـپـوشـیـد ارجـاسـپ خـفـتـان جـنـگ | بــمـالـیـد بــر چــنـگ بــسـیـار چـنـگ |
| بـــفــرمــود تــا کــهــرم شــیــرگــیــر | بـرد لشـکـر و کوس و شـمشـیر وتـیر |
| بـه طرخـان چـنین گفت کای سـرفراز | بــرو تــیــز بــا لــشــکــری رزمــســاز |
| بـــــبـــــر نــــامـــــدران دژ ده هــــزار | هــمــه رزم جـــویــان خـــنــجـــرگــزار |
| نـگـه کـن کـه این جـنـگـجـویان کـینـد | وزیـن تــاخـتــن سـاخـتــن بــرچــیـنـد |
| ســرافــراز طــرخـــان بـــیــامــد دوان | بــدیـن روی دژ بــا یـکــی تــرجــمــان |
| سـپـه دید بـا جـوشـن و سـاز جـنـگ | درفــشــی ســیـه پــیـکــر او پــلـنـگ |
| سـپـه کش پـشـوتـن بـه قلب اندرون | سپاهی همه دست شسته به خون |
| بــه چــنـگ انـدرون گـرز اســفـنـدیـار | بــــه زیـــر انـــدرون بــــاره نـــامــــدار |
| جــز اســفــنــدیـار تــهـم را نــمــانــد | کـس او را بــجــز شـاه ایـران نـخـوانـد |
| سـپـه مـیـسـره مـیـمـنـه بـرکـشـیـد | چـنان شـد کـه کـس روز روشـن ندید |
| ز زخــم ســنـانـهـای الــمــاس گــون | تـو گـفـتـی هـمـی بــارد از ابــر خـون |
| بـه جـنگ انـدر آمـد سـپـاه از دو روی | هرانکـس که بـد گرد و پـرخـاشـجـوی |
| بـــشــد پـــیــش نــوش آذر تــیــغ زن | همـی جـسـت پـرخـاش زان انـجـمـن |
| بــیــامــد ســرافــراز طــرخــان بــرش | کـه از تــن بــه خـاک انـدر آرد سـرش |
| چـو نـوش آذر او را بـه هـامـون بــدیـد | بـزد دسـت و تـیغ از مـیـان بـرکـشـیـد |
| کــمـرگــاه طــرخــان بــدو نـیـم کــرد | دل کـــهـــرم از درد پـــربــــیـــم کـــرد |
| چـنان هم بـقـلـب سـپـه حـملـه بـرد | بــزرگــش یـکــی بــود بــا مــرد خــرد |
| بـران سان دو لشکر بهم بـرشکست | کـه از تـیر بـر سـرکـشـان ابـر بـسـت |
| ســرافــراز کـهـرم ســوی دژ بــرفــت | گـریـزان و لـشـکـر هـمـی رانـد تـفـت |
| چـنـیـن گـفـت کـهـرم بــه پـیـش پـدر | کــه ای نـامــور شــاه خــورشــیـدفــر |
| از ایـران ســپــاهــی بــیـامــد بــزرگ | بــه پــیـش انـدرون نـامـداری سـتـرگ |
| ســرافـراز اســفـنـدیـارســت و بــس | بــدیـن دژ نــیــایـد جــزو هــیـچ کــس |
| هـمـان نـیـزه جــنـگ دارد بــه چـنـگ | کـه در گـنبـدان دژ تـو دیدی بـه جـنگ |
| غمی شد دل ارجاسپ را زان سخن | کــه نـو شــد دگـر بــاره کــیـن کــهـن |
| بـه تـرکـان همه گـفـت بـیرون شـوید | ز دژ یـکـسـره سـوی هـامـون شـویـد |
| هــمــه لــشــکــر انــدر مــیـان آوریـد | خـــــروش هـــــژبـــــر ژیــــان آوریــــد |
| یـکــی زنـده زیـشــان مـمــانـیـد نـیـز | کـســی نـام ایـشـان مـخــوانـیـد نـیـز |
| هـمـه لــشــکــر از دژ بــه راه آمـدنـد | جـگـر خـسـتـه و کـیـنـه خـواه آمـدنـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
