ز رستم چو بـشنید بـهمن سخنروان گـشــت بــا مـوبــد پــاک تــنتـهمـتـن زمـانی بـه ره در بـمـانـدزواره فــرامــرز را پـــیــش خـــوانــدکز ایدر بـه نزدی…
| ز رستم چو بـشنید بـهمن سخن | روان گـشــت بــا مـوبــد پــاک تــن |
| تـهمـتـن زمـانی بـه ره در بـمـانـد | زواره فــرامــرز را پـــیــش خـــوانــد |
| کز ایدر بـه نزدیک دسـتـان شـوید | بــه نـزد مـه کـابــلـسـتــان شـویـد |
| بـگـویـیـد کـاسـفـنـدیـار آمـدسـت | جـهان را یکی خـواسـتـار آمدسـت |
| بــه ایـوانـهـا تــخــت زریـن نـهـیـد | بــرو جــامـه خــسـرو آیـیـن نـهـیـد |
| چـنان هم که هنگام کاوس شـاه | ازان نــیــز پــرمــایــه تــر پـــایــگــاه |
| بـسـازید چـیزی کـه بـاید خـورش | خـورشـهـای خـوب از پـی پــرورش |
| کـه نزدیک مـا پـور شـاه آمدسـت | پــر از کـیـنـه و رزمـخــواه آمـدسـت |
| گـوی نامدارسـت و شـاهی دلـیر | نیندیشـد از جـنگ یک دشـت شیر |
| شـوم پــیـش او گـر پــذیـرد نـویـد | بـه نـیکـی بـود هـرکـسـی را امـید |
| اگـر نـیـکـویی بـینـم انـدر سـرش | ز یـــاقـــوت و زر آورم افــــســــرش |
| نــدارم ازو گــنــج و گــوهــر دریـغ | نـه بـرگـسـتـوان و نه گـوپـال و تـیغ |
| وگـــر بـــازگـــردانـــدم نـــاامـــیــد | نــبــاشــد مــرا روز بــا او ســپــیــد |
| تـو دانـی کـه آن تـابــداده کـمـنـد | ســر ژنـده پــیـل انـدر آرد بــه بــنـد |
| زواره بــدو گـفــت مـنـدیـش ازیـن | نجوید کسی رزم کش نیست کین |
| نـدانم بـه گـیتـی چـو اسـفـنـدیار | بــرای و بــه مـردی یـکــی نـامــدار |
| نــیــایــد ز مـــرد خـــرد کـــار بـــد | نــدیــد او ز مــا هــیــچ کــردار بـــد |
| زواره بـــیــامــد بـــه نــزدیــک زال | وزان روی رسـتــم بــرافـراخـت یـال |
| بــیـامـد دمـان تــا لــب هـیـرمـنـد | سـرش تـیـز گـشـتـه ز بـیـم گـزنـد |
| عـنـان را گـران کـرد بـر پـیـش رود | هـمــی بــود تــا بــهـمــن آرد درود |
| چـو بـهمن بـیامد بـه پـرده سرای | هـمـی بـود پـیـش پـدر بـر بـه پـای |
| بــپــرســیـد ازو فـرخ اســفـنـدیـار | کـه پـاسـخ چـه کـرد آن یل نـامـدار |
| چـو بـشنید بـنشست پـیش پـدر | بـگـفـت آنـچ بـشـنـیـده بــد در بـدر |
| نخـسـتـین درودش ز رستـم بـداد | پــس انــگــاه گــفــتــار او کــرد یـاد |
| هـمـه دیـده پـیـش پـدر بـازگـفـت | هـمــان نـیـز نـادیـده انـدر نـهـفــت |
| بـدو گـفـت چـون رسـتـم پـیـلـتـن | نـدیـده بــود کــس بــهـر انـجــمــن |
| دل شــیــر دارد تــن ژنــده پــیــل | نــهــنــگــان بــرآرد ز دریــای نــیــل |
| بــیـامـد کـنـون تــا لـب هـیـرمـنـد | ابـی جـوشـن و خـود و گرز و کـمند |
| بـه دیـدار شـاه آمـدسـتـش نـیـاز | نـدانـم چــه دارد هـمـی بــا تــو راز |
| ز بـهـمـن بــرآشـفـت اسـفـنـدیـار | ورا بــر ســر انـجــمــن کــرد خــوار |
| بــدو گـفــت کــز مـردم ســرفــراز | نـزیـبــد کـه بــا زن نـشـیـنـد بـه راز |
| وگـر کــودکــان را بــکــاری بــزرگ | فـرسـتـی نـبـاشـد دلـیر و سـتـرگ |
| تـو گـردنـکـشـان را کـجـا دیده ای | کـــه آواز روبـــاه بـــشـــنــیــده ای |
| که رستم همی پیل جنگی کنی | دل نــامــور انـجــمــن بــشــکــنـی |
| چنین گفت پس بـا پشوتن بـه راز | کـه ایـن شـیـر رزم آور جـنـگ سـاز |
| جـوانی همی سازد از خـویشتـن | ز ســالـش هـمـانـا نـیـامـد شـکـن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
