دی بــــامـــداد آن صــــنـــم آفــــتــــاب رویبـر مـن گـذشـت همـچـو مـه اندر میان کـویخـورشـید در کشـیده رخ از شـرم طـلعـتـشزآن سـان کـه سـایه درکـش…
دی بــــامـــداد آن صــــنـــم آفــــتــــاب روی | بـر مـن گـذشـت همـچـو مـه اندر میان کـوی |
خـورشـید در کشـیده رخ از شـرم طـلعـتـش | زآن سـان کـه سـایه درکـشـد از آفـتـاب روی |
گـفــتــم مـگـر کـه نـیـت حــمـام کــرده ای؟ | گـفـتـا بــرو تـو نـیـز بــیـا، بــا کـسـی مـگـوی |
چــون ســاعــتــی بــرآمــد رفــتــم درآمــدم | من در درون و خـلـق ز بـیرون بـگـفـت و گـوی |
دیــدم بــنــاز تــکــیـه زده بــر کــنــار حــوض | همچـون گـلی کـه نوشـکـفـد بـر کـران جـوی |
مـــی کـــرد آب را تـــن و انــدام او خـــجـــل | مـی زد شـراب را لـب او سـنـگ بــر سـبـوی |
حـمـام را کـه هـیـچ نـه رنـگ و نـه بـوی بـود | از روی و موی او شده گل رنگ و مشک بوی |
گـیسـوی مـشـکـبـار گـشـاده ز هم چـنـانک | مـوی مـیـانـش گــم شــده انـدر مـیـان مـوی |
میدان عـیش خـالـی و مـن بـرده بـهر لـعـب | چـوگـان دسـت سـوی زنخـدان همـچـو گـوی |
مـن لـابــه کـردم آن دم و او نـاز چـون نـبــود | بــیـم رقـیـب و دهـشــت لـالـای تــنـگـخــوی |
او دیـــد کآب دیـــده مــــن گــــرم مـــی رود | مشـتـی گلم بـداد که دسـت از دلت بـشوی |
پس گفت سیف و اله و حیران چه مانده ای | فرصت چـو یافتـی سـخـن خـویشـتـن بـگوی |
در بـنـد وصـل بـاش چـو نـاجـسـتـه یـافـتـی | این دولتـی که یافت نگردد بـجـسـت و جـوی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج