فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 9 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

دگــر هــفــتــه بــا مــوبــدان و ردانبــه نـخــچــیـر شــد شــهـریـار جــهـانچـنان بـد کـه ماهی بـه نخـچـیرگاههـمــی بــود مــیـخــواره و بــا ســپـ…

دگــر هــفــتــه بــا مــوبــدان و ردان بــه نـخــچــیـر شــد شــهـریـار جــهـان
چـنان بـد کـه ماهی بـه نخـچـیرگاه هـمــی بــود مــیـخــواره و بــا ســپــاه
ز نـخـچـیـر کـوه و ز نـخـچـیر دشـت گـــرفـــتـــن ز انــدازه انــدر گـــذشـــت
سـوی شهر شد شـاددل بـا سـپـاه شـب آمد بـه ره گـشـت گـیتـی سـیاه
بــرزگــان لــشــکــر هـمــی رانـدنـد سـخـنـهـای شـاهـنـشـهـان خـوانـدنـد
یـکـی آتــشـی دیـد رخـشـان ز دور بـران سـان کـه بـهمن کـند شـاه سـور
شـهـنـشـاه بــر روشـنـی بـنـگـریـد بــه یـک ســو دهـی خــرم آمــد پــدیـد
یــکــی آســیــا دیــد در پـــیــش ده نــشــســتــه پـــراگــنــده مــردان مــه
وزان سـوی آتــش هـمـه دخــتــران یـکـی جــشـنـگـه سـاخــتــه بــر کـران
ز گل هر یکـی بـر سـرش افـسـری نـشـسـتــه بــه هـرجــای رامـشـگـری
هـمـی چــامــه رزم خــســرو زدنـد وزان جـــایــگـــه هــر زمـــان نــو زدنــد
هـمـه مـاه روی و همـه جـعـدمـوی هـمـه جـامـه گـوهـر مـه مـشـک مـوی
بـــه نـــزدیــک پـــیــش در آســـیـــا بــه رامـش کــشــیـده نـخــی بــر گـیـا
وزان هر یکی دسـتـه گل بـه دست ز شـادی و از مـی شـده نـیـم مـسـت
ازان پـس خـروش آمـد از جـشـنگـاه کــه جـــاویــد مــانــاد بـــهــرامــشـــاه
که بـا فر و بـرزست و بـا مهر و چهر بــرویـســت بــر پــای گــردان ســپــهـر
همی می چـکـد گـویی از روی اوی هـمـی بــوی مـشـک آیـد از مـوی اوی
شـکارش نبـاشـد جـز از شـیر و گور ازیـــراش خــــوانـــنـــد بــــهـــرام گـــور
جــهـانــدار کــاواز ایـشــان شــنـیـد عـنـان را بـپـیـچـیـد و زان سـو کـشـیـد
چــو آمــد بــه نــزدیـکــی دخــتــران نــگــه کــرد جـــای از کــران تـــا کــران
هـمـه دشـت یکـسـر پـر از مـاه دید بـــه شـــهــر آمــدن راه کـــوتـــاه دیــد
بــفــرمــود تــا مــیــگــســاران ز راه مــی آرنــد و مــیـخــواره نـزدیـک شــاه
گـــســـارنـــده آورد جــــام بــــلـــور نــهــادنــد بـــر دســـت بـــهــرام گـــور
ازان دخـــتـــران آنــک بـــد نــامــدار بـــرون آمـــدنـــد از مـــیــانـــه چـــهــار
یکـی مـشـک نام و دگـر سـیسـنک یــکــی نــام نــار و دگــر ســوســـنــک
بــر شــاه رفـتــنـد بــا دســت بــنـد بــه رخ چــون بــهـار و بــه بــالـا بــلـنـد
یـکــی چــامـه گــفــتــنـد بــهـرام را شـــهــنـــشـــاه بـــا دانـــش و نـــام را
ز هــر چــار پــرســیـد بــهــرام گــور کـزیـشـان بــه دلـش انـدر افـتــاد شـور
کـه ای گـلـرخــان دخـتــران کـه ایـد وزیـن آتــش افــروخــتــن بــر چــه ایــد
یکـی گـفـت کـای سـرو بـالـا سـوار بـــه هــر چــیــز مــانــنــده شــهــریــار
پــدرمــان یـکــی آســیــابــان پــیــر بــدیـن کــوه نـخــچــیـر گـیـرد بــه تــیـر
بـیـایـد هـمـانـا چـو شـب تـیره شـد ورا دیـــد از تـــیــرگـــی خـــیــره شـــد
هـم انــدر زمــان آســیـابــان ز کــوه بـــیــاورد نــخـــچـــیــر خــود بـــا گــروه
چــو بــهـرام را دیـد رخ را بــه خــاک بــــمـــالــــیـــد آن پــــیـــر آزاده پــــاک
یـکــی جــام زریـن بــفــرمـود شــاه بــــدان پــــیــــر دادن کــــه آمــــد ز راه
بـدو گفـت کاین چـار خـورشـید روی چـه داری چـو هسـتـنـد هنگـام شـوی
بــرو پــیـرمـرد آفـریـن کـرد و گـفــت کـه ایـن دخـتــران مـرا نـیـسـت جـفـت
رسـیـده بـدیـن سـال دوشـیـزه انـد بــه دوشــیــزگــی نــیـز پــاکــیـزه انــد
ولــیــکــن نــدارنــد چـــیــزی فــزون نــگــویـیـم زیـن بــیـش چــیـزی کــنـون
بـدو گـفـت بـهـرام کـایـن هـر چـهـار بــه مـن ده وزیـن بــیـش دخـتــر مـکـار
چــنــیـن داد پــاســخ ورا پــیــرمــرد کــزیـن در کـه گـفــتــی ســوارا مـگـرد
نه جـا هسـت مـا را نه بـوم و نه بـر نـه سـیـم و سـرای و نـه گـاو و نـه خـر
بـــدو گــفــت بــهــرام شــایــد مــرا کــه بــی چــیـز ایـشــان بــبــایــد مــرا
بــدو گـفـت هـرچــار جــفـت تــوانـد پـــرســـتـــارگـــان نـــهــفـــت تـــوانـــد
بـه عیب و هنر چـشـم تـو دیدشـان بـدین سـان که دیدی پـسـندیده شـان
بـدو گـفـت بـهـرام کـایـن هـر چـهـار پــــذیـــرفـــتـــم از پــــاک پــــروردگـــار
بـگفت این و از جای بـر پای خاست بــه دشـت انـدر آوای بــالـای خــاسـت
بـــفــرمــود تـــا خــادمــان ســپـــاه بــرنـد آن بــتـان را بـه مـشـکـوی شـاه
ســپــاه انـدر آمـد یـکـایـک ز دشـت همه شب همی دشت لشکر گذشت
فـرومـانـد زان آســیـابــان شـگـفـت شــب تــیـره انــدیـشــه انــدر گــرفــت
بـه زن گـفـت کـاین نـامـدار چـو مـاه بــدیــن بــرز بـــالــا و ایــن دســتــگــاه
شـب تـیـره بــر آسـیـا چـون رسـیـد زنــش گــفـــت کــز دور آتـــش بـــدیــد
بــــر آواز ایـــن رامـــش دخـــتــــران ز مــســتــی مـی آورد و رامـشــگــران
چـنین گـفـت پـس آسـیابـان بـه زن کـــه ای زن مـــرا داســـتـــانــی بـــزن
کـه نیکـیسـت فـرجـام این گر بـدی زنـــش گـــفـــت کـــاری بــــود ایـــزدی
نـپــرســیـد چــون دیـد مــرد از نـژاد نــه از خــواســتــه بــر دلــش بــود یـاد
بـه روی زمین بـر همی ماه جـست نـه دیـنـار و نـه دخــتــر شـاه جــســت
بـت آرا بـبـینـد چـو ایشـان بـه چـین گـســســتــه شــود بــر بــتــان آفـریـن
بـرین گـونـه تـا شـید بـر پـشـت راغ بــرآمـد جــهـان شـد چـو روشـن چـراغ
همـی رفـت هرگـونـه یی داسـتـان چـــه از بـــدنــژاد و چـــه از راســـتـــان
چـو شـب روز شـد مهتـر آمد بـه ده بـــدیــن پــیــر گــفــتــا کــه ای روزبـــه
بـه بـالـینـت آمـد شـب تـیـره بـخـت بــه بــار آمـد آن ســبــز شــاخ درخــت
شـب تـیره گـون دوش بـهـرامـشـاه هـمــی آمــد از دشــت نـخــچــیـرگــاه
نـگـه کـرد این جـشـن و آتـش بـدید عـنـان را بـپـیـچـیـد و زین سـو کـشـیـد
کـنـون دخـتــران تــو جـفـت وی انـد بــــه آرام انــــدر نـــهـــفــــت وی انـــد
بـدان روی و آن مـوی و آن راسـتـی هــمــی شــاه را دخـــتـــر آراســتـــی
شـهـنـشـاه بــهـرام دامـاد تــســت بـه هر کشوری زین سـپـس یاد تـست
تــرا داد ایــن کــشــور و مــرز پـــاک مـخـور غـم کـه رسـتـی ز اندوه و بـاک
بـفـرمای فـرمان که پـیمان تـراسـت هـمـه بــنـدگـانـیـم و فـرمـان تــراسـت
کــنـون مـا هـمـه کــهـتــران تــوایـم چــه کــهــتــر هـمــه چــاکــران تــوایـم
بــدو آســیـابــان و زن خــیـره مـانـد هـمـی هـر یـکـی نـام یـزدان بــخـوانـد
چنین گفت مهتر که آن روی و موی ز چــــرخ چـــهـــارم خـــور آورد شـــوی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج
آخرین اخبار شعر و ادبیات