سکینه احمدوند – قفس

انگارکه دیوار شده هیچ دری نیست

بال و پر پرواز مرا جور توبشکست

انگار که پایان ره است وسفری نیست

لبریزشده این دلم ازغصه وماتم

بر ظلمت شبهای دل من سحری نیست

شبهای دلم سردو خموش است نگارا

گویی که از آن ماهِ هویدا اثری نیست

من در پیِ آرامشم‌و راحتی جان

از عشق و وفادردل وجانت خبری نیست

بیچاره دلم غرق خیال است چو دیده

این دو پی عشقند وزعشقت ثمری نیست

#س احمدوند