سهراب عرب زاده.سرگشته. – تا که با چشم تو ما را قدری کار افتاد

دل “تو” جا زد و “به” من،من و انکار افتاد

همه ی دست دل و پای تو هم گم شده بود

دلت اما چه کنم جا زد و بیمار افتاد

تا که دیدم که دلت پیش کسی گیر شده

آسمان ها بخدا بر سرم انگار افتاد

بچه بازی شده بودعشق برایت اما

به سرت هم همه شب فکر خریدار افتاد

آه من پشت تو تا روز قیامت باشد

حق من بود دلت دست تبردار افتاد
سرگشته