سهراب عرب زاده.سرگشته. – این دلِ بی صاحبم بی تو به جان می رسد

بر منِ بیچاره هم درد نهان می رسد

خسته ام از زندگی از غم و این بندگی

از همه ی شهر هم نیش زبان می رسد

غمزه و هر عشوه ات هلهله بر پا کند

بعد همین هلهله مرگ نهان می رسد

عطر گلِ رازقی؛بوی گلِ مرمرشک

وقت سحر می رسی بانگ اذان می رسد

خواب تو را دیده ام؛ با همه یِ ترس و لرز

آمده تعبیر آن امن و امان می رسد
سرگشته