عنوان : شهيد نامه
شاعر : حسين حيدري

سلام اول به خاك پاكشان باد
گل لاله نشان خاكشان باد
به ياراني كه سينه چاك رفتند
كبوتر وار تا افلاك رفتند
به آنان كه ره حيدر گرفتند 
به سوي آسما ن ها پر گرفتند
به قلب دشمنان چون تير رفتند
به بانگ روشن تكبير رفتند
سفر كردند از شب تا سحرگاه
به بانگ روشن نصر من الله
شكوه تكسواران ياد بادا!
رشادت هاي ياران ياد بادا!
عجب حال و هوايي داشت جبهه
عجب شور و نوايي داشت جبهه
به ياد شوق نارنجك زدن ها
به رمز يا علي (ع) پاتك زدن ها
به ياد تركش خمپاره خوردن
چو سيلي شعله بر رخساره خوردن
به ياد عشق و سينه خيز رفتن
به پاي خويش تا پاييز رفتن
بيا يادي كنيم از«خالدي» ها
از عاشق پيشگان سرمدي ها
از«عمراني» و«موجي» و«جفاكش»
كه سوزاندند دشمن را در آتش
ز«فخرايي» و«بحريني» و«پوزش»
ز سجاده نشينان نيايش
از آنانكه از اين خانه گذشتند 
شكسته دل، غريبانه گذشتند 
«رسول» چق چراغ راه بودند 
«مقاتل في سبل الله» بودند
ميان بوي خون و بوي باروت
چه پيچيده ست بوي عطر«جاتوت»
بري از رنج ماندن«رنجبر» شد
خودش آلاله بود آلاله تر شد
شهيدي همچنان «عباس بكران»
لبش مي داد بوي عطر قرآ«
شهابي همچنان «يحياي خيلي»
كه مي زد بر شب تاريك سيلي
«سهولي » و«سياهبخش» و «اميني»
به دنبال حماسه آفريني
چه تنها رفت«ابراهيمي تنها»
به«او» پيوست و رست از هر چه «من» ها
همه لبيك گويان خميني (ره)
همه پويندۀ راه حسيني
خروشان، رعد سان، سنگر گرفتند
به دست صاعقه خنجر گرفتند
به دشت سينه ها نم نم چكيدند 
شكوفه بر سر شاخه چكيدند 
به قطه قطرۀ خوني كه دادند
در خورشيد را بر ما گشادند
بيا حالا كه در اين بوستانيم
وصيت نامۀ گل را بخوانيم
حضور سبز ما مديون گل هاست
به ريشه ريشۀ ما خون گل هاست

منبع : مجموعه شعر مقاومت استان بوشهر /به كوشش حيدر منصوري