خــدا را نـدانـســت و طـاعـت نـکـردکـه بـر بـخـت و روزی قـنـاعـت نکـردقــنــاعــت تـــوانــگــر کــنــد مــرد راخــبــر کــن حــریـص جــهـانــگــرد را…
| خــدا را نـدانـســت و طـاعـت نـکـرد | کـه بـر بـخـت و روزی قـنـاعـت نکـرد |
| قــنــاعــت تـــوانــگــر کــنــد مــرد را | خــبــر کــن حــریـص جــهـانــگــرد را |
| سـکونی بـدسـت آور ای بـی ثـبـات | کـه بـر سـنـگ گـردان نـرویـد نـبــات |
| مــپــرور تــن ار مـرد رای و هـشــی | که او را چـو می پـروری می کشـی |
| خـــردمــنــد مــردم هــنــر پـــرورنــد | کــه تــن پــروران از هـنــر لــاغــرنــد |
| کــی ســیــرت آدمــی گــوش کــرد | کـه اول سـگ نـفـس خـامـوش کـرد |
| خـور و خـواب تـنـهـا طـریـق ددسـت | بــر ایـن بــودن آیـیـن نـابــخـردسـت |
| خـنک نیکـبـخـتـی که در گوشـه ای | بـه دسـت آرد از معـرفت تـوشـه ای |
| بـر آنـان کـه شـد سـر حـق آشـکـار | نــکــردنــد بـــاطــل بــر او اخــتــیــار |
| ولـیـکــن چــو ظــلـمـت نـدانـد ز نـور | چـه دیـدار دیـوش چـه رخـسـار حـور |
| تــو خـود را ازان در چــه انـداخــتــی | کـه چــه را ز ره بــاز نـشــنـاخــتــی |
| بــر اوج فـلـک چــون پــرد جــره بــاز | که در شهپرش بـسته ای سنگ آز؟ |
| گـرش دامـن از چـنـگ شـهـوت رهـا | کـنـی، رفـت تــا سـدرة الـمـنـتـهـی |
| بـه کم خوردن از عادت خویش خورد | تـوان خـویشـتـن را ملـک خـوی کـرد |
| کـجـا سـیر وحـشـی رسـد در ملـک | نــشــایـد پــریـد از ثــری بــر فــلــک |
| نخـسـت آدمی سـیرتـی پـیشه کن | پـس آنگه ملک خـویی اندیشـه کـن |
| تــو بــر کــره تــوســنــی بــر کــمــر | نـگـر تــا نـپــیـچــد ز حــکـم تــو سـر |
| که گر پـالهنگ از کفت در گسـیخـت | تن خویشتن کشت و خون تو ریخت |
| بــه انــدازه خــور زاد اگــر مــردمــی | چـنین پـر شـکـم، آدمـی یا خـمـی؟ |
| درون جای قوت است و ذکر و نفس | تـو پـنداری از بـهر نـان اسـت و بـس |
| کــجــا ذکــر گــنــجــد در انــبــان آز؟ | بـه سـخـتـی نفـس می کند پـا دراز |
| نـــدارنـــد تــــن پــــروران آگــــهـــی | که پـر معـده بـاشـد ز حـکمت تـهی |
| دو چشم و شکم پـر نگردد بـه هیچ | تـهـی بــهـتــر ایـن روده پــیـچ پــیـچ |
| چـو دوزخ کـه سـیرش کـنند از وقـید | دگـر بـانـگ دارد کـه هـل مـن مـزید؟ |
| هـمـی مـیـردت عـیسـی از لـاغـری | تــو در بـــنــد آنــی کــه خــر پـــروی |
| بــه دیـن، ای فـرومـایـه، دنـیـا مـخـر | تـو خـر را بـه انـجـیل عـیسـی مـخـر |
| مـگـر مـی نـبــیـنـی کـه دد را و دام | نینداخت جـز حـرص خوردن بـه دام؟ |
| پـلنگی کـه گردن کـشـد بـر وحـوش | بـه دام افتد از بـهر خوردن چو موش |
| چو موش آن که نان و پـنیرش خوری | بـه دامـش درافـتـی و تـیرش خـوری |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
