حسین خیراندیش
دلم از سادگی افتاد به دامی
به دام عشق با نام و نشانی
مرا از عشق خیالی بود باطل
که عشق دارد مقام و جایگاهی
منم از سادگی دل بسته عشقم
ندارد عاشقی بر کس وفایی
کجا عشقی در این عالم وفا داشت
زمانی هست که عشق افتاد به چاهی
هر آنکس در جهان دل بسته عشق است
امیدش هست به آن مهر و صفایی
وجود عشق نه در این عالم ماست
اگر باشد ندارد پایگاهی
چه شبهای به دنبالش دویدم
نگفتم راز دل با آشنایی
به تو بودم وفادار عشق پاکم
خودت گفتی که از نور خدایی
که دل بستم به تو با قلب پاکم
ندانستم رفیق بی وفایی
بخوان ناظم تو از درد دل من
برای درد دل باشد شفایی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران