رقص رقصي بي امان ، درهاي و هوي آتش است
مرد، تنها با خدايش روبه روي آتش است
او سياوش نيست آيا،با نگاهي ملتهب؟
آتش عشق است در رگهاي او جاري شده ست
او كه خونش تا هميشه آب روي آتش است
بي كمان از آب و خاك و آتش او را آفريد
اينكه آن خاك عشق و اينكه اوي آتش است
دارد اين آتش دوباره سخت مي سوزد، مگر
بال هاي شرقي ققنوس روي آتش است!
باز آتش شعله شعله اشك مي ريزد، هنوز
مرد خاكستر شده بغض گلوي آتش است 

منبع : كتاب از هشت بهار سرخ/ مجموعه شعر دفاع مقدس استان قم