رفته ام زین خانه اما در تو پیدا می شوم
مرده ای بی جان بُدم دستِ تو احیا می شوم
خوب دانی حس و حال کودکِ گمگشته را
همچو خاری ریشه کن حیرانِ صحرا می شوم
مرغکی بی آشیانم، لانه را دادم به باد
در حریم امن تو جویای ماوا می شوم
کشتیِ پهلو گرفته در کنار ساحلم
گاه گاهی خیره بر موجی ز دریا می شوم
پیچ و تاب عشق تو چنگی زده بر خاطرم
ای عجب پایم به گِل، از جان تمنا می شوم
یک پیاله بوی تو داده مرا دستان صبح
مستم از انوار روشن، در معما می شوم
می دوم بر خاکِ تشنه جست گل های تری
تا مگر یابم نشانی، غرق رویا می شوم
ای خوش آندم گر رسد دستم به پای سبزه ای
قامتی بشکسته دارم بر درش تا می شوم
راضیم تا در هوایت شعله ها سوزد مرا
بال و پر گر میزنم آن مرغ مینا می شوم
مرده ای بی جان بُدم دستِ تو احیا می شوم
خوب دانی حس و حال کودکِ گمگشته را
همچو خاری ریشه کن حیرانِ صحرا می شوم
مرغکی بی آشیانم، لانه را دادم به باد
در حریم امن تو جویای ماوا می شوم
کشتیِ پهلو گرفته در کنار ساحلم
گاه گاهی خیره بر موجی ز دریا می شوم
پیچ و تاب عشق تو چنگی زده بر خاطرم
ای عجب پایم به گِل، از جان تمنا می شوم
یک پیاله بوی تو داده مرا دستان صبح
مستم از انوار روشن، در معما می شوم
می دوم بر خاکِ تشنه جست گل های تری
تا مگر یابم نشانی، غرق رویا می شوم
ای خوش آندم گر رسد دستم به پای سبزه ای
قامتی بشکسته دارم بر درش تا می شوم
راضیم تا در هوایت شعله ها سوزد مرا
بال و پر گر میزنم آن مرغ مینا می شوم
شاعر راضیه پرچمی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
