ای روی چــون بــهــشــت تــرا کــوثــر آیـنــهرخــســار آتــشــیــن تـــرا مــجــمــر آیــنــهدر جلوه گاه حسن تو چون پرده های چشمافــتــاده اســت بــر…
| ای روی چــون بــهــشــت تــرا کــوثــر آیـنــه | رخــســار آتــشــیــن تـــرا مــجــمــر آیــنــه |
| در جلوه گاه حسن تو چون پرده های چشم | افــتــاده اســت بــر ســر یــکــدیـگــر آیـنــه |
| آیـیـنـه ســیـر چــشــم ز نـقــش مـراد شــد | روزی کــه شـــد رخ تـــو مــصـــور در آیــنــه |
| مـی بــود اگــر بــه دور تــو، زان لـعــل آبــدار | مــی داد آب خــضــر بــه اســکــنــدر آیـنــه |
| جوهر چو موی بـر سر آتـش نشستـه است | تـــا از فـــروغ روی تـــو شـــد انـــور آیـــنـــه |
| چـون لشـکر پـری، پـی نظـاره بـافتـه اسـت | در جــلـوه گـاه حــسـن تــو پــر در پــر آیـنـه |
| چـون چـشم عاشـقان مژه بـر هم نمی زنند | از حــیـرت جــمـال تــو ســیـمـیـن بــر آیـنـه |
| از بـــیــم تــیــر غــمــزه خــارا شــکــاف تـــو | پــنـهـان شــده اســت در زره جــوهـر آیـنـه |
| دارد چــو صـبــح بــیـضـه خــورشـیـد زیـر پــر | از چـــهـــره تـــو در تـــه بـــال و پـــر آیــنـــه |
| در سـاغـر بـلـور مـی لـعـل خـوشـنـمـاسـت | حــســن تــراســت رتــبــه دیــگــر در آیـنــه |
| چــون دیــده حــبـــاب بــود پــرده دار بـــحــر | از حـسـن پــرشـکـوه تــو چـشـم هـر آیـنـه |
| آیـد بــه چـار مـوجــه چـو دریـای حـسـن تــو | لـرزد بـه خـود چـو کـشـتـی بـی لـنـگـر آینه |
| حـیرت فزاسـت بـس که جـمال تـو، می بـرد | هـر روز تــازه نـسـخـه بــه چـشـم تـر آیـنـه |
| داروی بـیهشـی کـندش چـشـم مـسـت تـو | گـر فـی الـمـثــل غـبــار نـشـیـنـد بــر آیـنـه |
| در چـشـم آفـتـاب فـکـنـده اسـت خـویـش را | در روزگـار حـسـن تــو چــون شـبــپــر آیـنـه |
| از اشـتـیـاق روی تـو وقـت اسـت بــگـسـلـد | دیــوانــه وار ســـلــســلــه جـــوهــر آیــنــه |
| هر دم بـه صـورت دگـر آید بـه چـشـم خـلـق | زان حـسـن بــی قـیـاس چـو جـادوگـر آیـنـه |
| در روزگــــار چــــهـــره زنـــگـــار ســــوز تــــو | کــج مـی کــنـد نـگــاه بــه روشــنـگـر آیـنـه |
| از روی آتـشـین تـو سـوزنده مجـمری اسـت | مـشـاطـه چـون سـپـنـد نـسـوزد بــر آیـنـه؟ |
| از فــیـض نـوشــخــنـد لـب روح بــخــش تــو | چــون آب زنـدگــی شــده جــان پــرور آیـنـه |
| حـسن تـرا بـه مجـلس می احـتـیاج نیسـت | هم شاهدست و هم می و هم ساغر آینه |
| در عــهـد جــلــوه خــط عــنـبــرفــشــان تــو | وقـت اسـت مـوم خـویـش کـنـد عـنـبـرآیـنـه |
| چـــون آفــتـــاب دیــده، ز نــور جـــمــال تـــو | ریـزد ســرشــک گــرم ز چــشــم تــر آیـنــه |
| مـاه از حـجـاب سـر بـه گـریـبــان هـالـه بــرد | تــا چــهــره تــو گــشــت مــصــور در آیــنــه |
| بــر حــســن بــی مـثــال تــو در پــرده نـظـر | مـحـضـر درسـت مـی کـنـد از جــوهـر آیـنـه |
| خـود را چـسـان در آینه بـینی، که می شود | از لــطــف گــوهــر تــو پــری پــیــکــر آیـنــه |
| از آب و تـــاب خـــنـــده دنــدان نــمـــای تـــو | گـنـجـینـه ای شـده اسـت پـر از گـوهر آینـه |
| جــوهـر چـو مـو بــه دیـده آیـیـنـه بــشـکـنـد | حـسـنـت دهـد چـو عـرض تـجـمـل در آیـنـه |
| حــســن تــو بــی نــیــاز ز نــظــارگــی بــود | طــاوس را بــس اســت ز بــال و پــر آیــنــه |
| نـاشـسـتـه روی تـر بـود از مـاه پـیـش مـهـر | گــردد بــه عــارض تــو مــقــابــل گــر آیـنــه |
| از پــاکــدامــنــان نــکــنــد حــســن احــتــراز | بــا آفـتــاب خـفـتــه بــه یـک بــسـتــر آیـنـه |
| گفـتـی که غـوطـه زد مه کنعـان بـه رود نیل | آورد تــــا مــــثــــال تــــرا در بـــــر آیــــنــــه |
| از انـفـعـال روی تـو از بــس گـداخـتـه اسـت | گــردیـده اســت چــون مـه نـو لــاغــر آیـنـه |
| بـر جـبـهه ات چـگونه عـرق حـفظ خـود کند؟ | پــای گــهـر چــگــونــه نــلــغــزد بــر آیـنــه؟ |
| بـر حسن بـی مثـال تـو واکرده است چـشم | مـشــکـل قــبــول نـقــش کـنـد دیـگـر آیـنـه |
| این دسـتـگـاه حـسـن بـه یوسـف نـداده انـد | یک چـشـم حـیـرت اسـت ز پـا تـا سـر آینـه |
| صـد پـیرهن چـو طـلق بـبـالد بـه خـویشـتـن | گـــر بـــنـــگـــری ز روی تـــوجـــه در آیــنــه |
| دارد بـه دسـت و زانوی خـوبـان همیشه جـا | از ســجــده کـه کــرده جــبــیـن انـور آیـنـه؟ |
| از ســجــده شـهـی کـه ز شـوق جــمـال او | هــر صـــبـــح آورد فـــلـــک از خـــاور آیــنــه |
| شـــاه بـــلــنــد قــدر صـــفــی کــز فــروغ او | شــد هـمـچــو آفـتــاب بــلـنـد اخــتــر آیـنـه |
| روزی کــه داد صــفــحـــه آیــیــنــه را جـــلــا | ایـن نـقــش دیـده بــود ســکــنــدر در آیـنـه |
| راز نـــهـــان چــــرخ ز طــــبــــع مـــنـــیـــر او | روشـــنـــتـــر از چـــراغ نــمـــایــد در آیــنــه |
| تــا جــبــهـه نـیـاز بــر ایـن آســتــانــه ســود | گــردیـد روشــنــاس بــه هـر کــشــور آیـنـه |
| در روزگـــار طـــبــــع ســــخــــن آفـــریـــن او | چـون طـوطـیـان شـده اسـت زبـان آور آیـنـه |
| هـر کـس بـه داغ بــنـدگـیـش سـرفـراز شـد | بــنـدد بـه جـبـهـه هـمـچـو شـه خـاور آیـنـه |
| هـر جــا کـه رای روشـن او افـکـنـد بــســاط | آیـد بـه چـشـم چـون کـف خـاکـسـتـر آیـنـه |
| چـون روی مـرگ، خـصـم نـبــیـنـد ز تــیـغ او؟ | در دســت اهــل زنــگ بــود مــنــکــر آیـنــه |
| ابــریـشــم بــریــده شــود زلــف جــوهــرش | گــردد چــو خــنــجــر تــو مــصــور در آیــنــه |
| رای تـرا بـه رای سـکندر چـه نسـبـت اسـت | یـک فـرد بــاطــل اســت ازیـن دفــتــر آیـنـه |
| در سـایـه حـمـایـت دسـت تـو چـون مـحـیـط | بــیـرون ز آب خــشــک دهــد گــوهـر آیـنــه |
| تــا نـسـبــتـش بــه رای مـنـیـر تـو کـرده انـد | بــیـنـد چـو پـیـش روی ز پــشـت سـر آیـنـه |
| خــورشــیـد ذره ذره در او جــلـوه گــر شــود | تـــیــغ تـــرا بـــه دل گـــذرانـــد گـــر آیــنـــه |
| بـر دسـت و پـای عـکـس شـود بـنـد آهـنـین | گــر ســایـه کــمــنــد تــو افــتــد بــر آیــنــه |
| بــی اخـتـیـار کـوچـه دهـد هـمـچـو رود نـیـل | عــزم تـــو گــر اشــاره نــمــایــد بـــر آیــنــه |
| بــر تــیـغ کـوه سـیـنـه زنـد هـمـچــو آفـتــاب | پــوشــد زره ز حــفــظ تــو گــر در بــر آیـنــه |
| گــردد اگــر ز رای مــتــیــن تــو صــیــقــلــی | ایــمـــن ز مـــوریــانـــه بـــود دیــگـــر آیــنــه |
| گـر در حــریـم رای تــو روشــن کــنـد ســواد | خـــوانـــد چـــو آب راز نــهــان از بـــر آیــنــه |
| در عـهـد سـیـر چــشـمـی طـبــع کـریـم تــو | گــردانــده اســت روی ز ســیــم و زر آیـنــه |
| از جــبـــهــه تــو نــور ولــایــت بـــود عــیــان | زان ســان کــه آفــتــاب نــمــایــد در آیــنــه |
| بــنــدد بــه چــهـره پــرده زنــگــار زهـره اش | گــر بــنــگــری بــه دیـده هــیـبــت در آیـنــه |
| خــصــم ســیـاهـروی تــو گــر بــنـگــرد در او | گــردد ســیــاه هــمــچــو دل کــافــر آیــنــه |
| بــر خــاک رهـگــذار تــو مـالـد اگــر جــبــیـن | تــا حــشــر زنــگ ســبــز نــگــردد در آیـنــه |
| چــون دولــت تــو پــرده بــرانـدازد از جــمــال | آرد بـــه رونــمــا، ز حــلــب قــیــصــر آیــنــه |
| وصــف تــرا کــه صــیـقــل آیـیـنـه دل اســت | بـــر لــوح دل نــوشـــتـــه بـــه آب زر آیــنــه |
| رای تـرا بـه صـیـقـل مـهـر احـتـیـاج نـیـسـت | کـمـتـر سـیـاهـی اسـت درین لـشـکـر آینـه |
| قـصـر تـو چـون سـپــهـر و در او آفـتــاب جـام | بــزم تـو چـون بــهـشـت و در او کـوثـر آیـنـه |
| تـا خـامه ام سـتـاره فشـان شد بـه مدح تـو | مــد شــهــاب شــد قــلــم و دفــتــر آیــنــه |
| چــنــدان کــه مــاه نـور ســتــانــد ز آفــتــاب | تـــا از فـــروغ حـــســـن بـــود انـــور آیــنـــه |
| بـــادا چــراغ دولــت بــیــدار صــبــح و شــام | در بــزمــگــاه خــاص تــو روشــن هـر آیـنــه |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
