شـد مـلـک فـارس بــاز بـه تـایـیـد کـردگـارخـوشتـر ز صحـن جـنت و خـرمتـر از بـهاردولـت فـکـنـد سـایه بـر اطـراف این مـقـاماقـبــال کـرد بــاز بــر ایـ…
شـد مـلـک فـارس بــاز بـه تـایـیـد کـردگـار | خـوشتـر ز صحـن جـنت و خـرمتـر از بـهار |
دولـت فـکـنـد سـایه بـر اطـراف این مـقـام | اقـبــال کـرد بــاز بــر ایـن مـمـلـکـت گـذار |
ســیـمـرغ ز آشـیـان عـنـایـت ز اوج قـدس | بـگـشـاد شـاهـبـال سـعـادت بـر این دیار |
بــاز آمــد از نــســایــم و الــطــاف ایــزدی | در بــوسـتــان دهـر گـل خـرمـی بــه بــار |
جـانهای غم پـرست کنون گشت شادمان | دلــهـای نــاامــیـد کــنـون شــد امــیـدوار |
کـز سـایـه عـنـایـت سـلـطـان تـاج بـخـش | شــاه عـدو شــکـار جــهـانـگـیـر کـامـکـار |
جـمشـید عـهد خـسـرو گیتـی جـمال دین | «آن بـیـش ز آفـریـنـش و کـم ز آفـریـدگـار |
تـشـریف یافت صـدر وزارت بـه فـال سـعـد | از ســـایــه مــبـــارک مــخـــدوم نــامــدار |
خــورشـیـد آســمـان وزارت عـمـیـد مـلـک | آن تــا هـزار جـد و پــدر شـاه و شـهـریـار |
ای مـشـتـری عـطـیـت و نـاهـید خـاصـیت | وی آسـمـان مـهـابــت خـورشـیـد اقـتـدار |
ای عـنـصــر تــو زبــده مـحــصـول کـایـنـات | وی ذات تــو نـتــیـجــه الـطــاف کــردگــار |
ابـری بـه گاه بـخشش و کانی به گاه جود | بـحـری بـه گاه کوشش و کوهی گه وقار |
کـلک تـو مسـرعـیسـت که هردم هزار بـار | تـا مـلـک چـیـن بــتـازد و تـا حـد زنـگـبــار |
این ابر را که فیض به هر کس همی رسد | اسـمیسـت او ز بـحـر بـنان تـو مسـتـعـار |
نــه ابـــر را کــجــا و بـــنــان تـــو از کــجــا | کان قطره ای دو بخشد و این در شاهوار |
شـاهـا در این مـیـان غـزلـی درج مـیکـنـم | تـا بـاشـد ایـن طـریـقـه ز داعـیـت یـادگـار |
گـل بــاز جــلـوه کـرد بــر اطـراف جــویـبــار | ای تـرک نـازنـیـن مـن ای رشـگ نـوبـهـار |
از خـانه دور شو که کنون خـانه دوزخـست | خـرگاه سـاز کن که بـهشـتـسـت مرغزار |
بـا غنچـه شو مصاحب و بـا یاسمن نشین | بـا ارغـوان طـرب کن و بـا لاله می گسـار |
گـل ریز و مطـربـان بـنشـان انجـمن بـسـاز | یـا تـوق خـواه شـیـره بـنـه چـرغـتـو بـیـار |
طـرف کـلـاه کـج کـن و بــنـد کـمـر بــبــنـد | پـائی بـکوب و دست بـزن کاسه ای بـدار |
نــازان بــه تــرکــتــاز فــرو ریـز خــون مــی | شـادان ز روی عربـده بـشکن سـر خـمار |
بــر خـیـل دل ز طـره هـنـدو گـشـا کـمـیـن | در ملک جـان بـه غمزه جـادو فکن شـکار |
صـوفی و کنج مسـجـد و سـالوسـی نهان | مـا و شــراب و شــاهـد و رنـدی آشــکـار |
هـرگــز خــیـال روی تــو از جــان نـمــیـرود | امـشـب نیم ز روی خـیال تـو شـرمـسـار |
بـر خستگان جفا و ستم بیش از این مکن | آخــر نـگــاه کــن بــه جــفــاهـای روزگــار |
دامـن ز صـحـبــت مـن بـیـچـاره در مـکـش | دسـت عـبـیـد و دامـن لـطـف تـو زیـنـهـار |
تــا از فــلـک بــتــابــد اجــرام مـســتــنـیـر | تــا چــرخ تــیـز گــرد کــنـد بــر مـدر مـدار |
بــادا وجــود قـدســیـت ایـمـن ز حــادثــات | « ای کـایـنـات را بــوجــود تــو افـتــخــار» |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج