بـس کـه شـد تـفـسـیده عـالم از فـروغ آفـتـابچــون پــر پــروانـه مــی ســوزد کــتــان در مــاهـتــابدر هـوای تـابــه نـعـل مـاهـیـان در آتـش اسـتبـــس…
بـس کـه شـد تـفـسـیده عـالم از فـروغ آفـتـاب | چــون پــر پــروانـه مــی ســوزد کــتــان در مــاهـتــاب |
در هـوای تـابــه نـعـل مـاهـیـان در آتـش اسـت | بـــس کــه از تأثـــیــر گــرمــا آتـــشـــیــن گــردیــد آب |
بـاد شـد گـرم آنچـنـان کـز آسـتـین افـشـانیش | مـی شـود روشـن چــراغ کـشـتــه بــا صـد آب و تــاب |
خـاک گـردید آتـشـین نوعـی کـه رگـهای زمـین | مــی کــنـد در چــشــم انـجــم جــلــوه تــیـر شــهـاب |
از سـر آتــش نـمـی خــیـزد سـپــنـد بــی قـرار | بس که ترسیده است چشمش زین هوای سینه تاب |
قـرص خـام ماه چـون خـورشـید گـردید آتـشـین | شـــد تـــنــور خـــاک گــرم از بـــس ز تـــاب آفـــتـــاب |
این نه فواره اسـت هر سو جـلوه گر در حـوضها | کـرده اسـت از تــشـنـگـی بــیـرون زبــان خــویـش آب |
آتـــش دوزخ گــوارا مــی شـــود بـــر کــافـــران | گــر بــه ایـن گــرمــی بــود هـنــگــامــه روز حــســاب |
کــرده از بــس شــدت گــرمـا هـوا را آتــشــیـن | از بــط مـی هـیـچ فــرقــی نـیـســت تــا مـرغ کــبــاب |
از حـرارت می گـدازد چـون شـکـر در شـیر گـرم | گــر شــود جــام بــلــوریـن جــلــوه گــر در مــاهــتــاب |
گرم شـد می آنچـنان در سـینه سـاغر که شد | بـــادبـــان کـــشـــتـــی دریــای آتـــش هـــر حـــبـــاب |
سنگها از بـس ملایم گشت، چـون می از حریر | مـــی تــــراود از عـــروق ســــنـــگ یـــاقـــوت مـــذاب |
می جهد چون سنگ و آهن آتش از بال و پرش | گـــر زنــد بـــط بـــال خـــود بـــر یــکـــدگــر در زیــر آب |
در مـــزاج مـــرغ آتــــشـــخـــوار از تــــاب هـــوا | ســردی خــس خــانـه دارد شــعـلـه بــا آن آب و تــاب |
دود مـی خــیـزد بــه جــای گــرد از روی زمـیـن | مـی چـکـد آتــش بــه جـای قـطـره از دسـت سـحـاب |
چـون نـسـوزد در حـریم بـیضـه بـال عـنـدلـیـب؟ | گــل ز تــاثــیـر هــوا در غــنــچــه مــی گــردد گــلــاب |
طــوق قــمــری جـــلــوه گــرداب دارد در نــظــر | ســرو از تــاب هــوا از بـــس کــه گــردیــده اســت آب |
از عــرق تــر مــی کــنــد پــیـراهـن فــانـوس را | شـمـع سـیـم انـدام هـر دم زیـن هـوای سـیـنـه تــاب |
بـیسـتـون از تـاب گـرمـا زر دسـت افـشـار شـد | ســهــل بـــاشــد تـــیــشــه فــولــاد اگــر گــردیــد آب |
گـرم شـد از بـس هوای خـانـه هـا از تـاب مـهر | ســوخــت در بــحــر کــمــان هـا تــیـر را بــال عــقــاب |
بـلبـل و گـل در نظـرها آتـش و خـاکـسـتـرسـت | گـرم شـد از بـس گـلـسـتـان زیـن هـوای سـینـه تـاب |
چـون گـنـهـکـاران عـریانـنـد در صـحـرای حـشـر | در بــــیـــابــــان پــــر آتــــش جـــلـــوه مـــوج ســـراب |
تـیـر از بــحـر کـمـان تـا سـر بــرون آورده اسـت | شـهـپـرش خـاکـسـتـر و پـیکـانـش گـردیـده اسـت آب |
جــوهـر شـمـشـیـر گـردد مـوج در جــوی نـیـام | گــر چــنــیـن خــواهــد شــد از گــرمــا دل فــولــاد آب |
نیسـت جـوی شیر جـاری در بـسـاط بـیسـتـون | کــز حــرارت اســتــخــوان ســنـگ گـردیـده اســت آب |
کـیسـت غـیر از سـایه حـق تـا ز روی مرحـمـت | خــلــق عــالــم را ســپـــرداری کــنــد زیــن آفــتـــاب؟ |
مظـهر لـطـف الـهی شـاه عـبـاس، آن کـه شـد | از نـســیـم خــلــق او خــون در بــدنـهـا مــشــک نـاب |
کــیــمــیــای شـــادی عـــالــم کــه در دوران او | در رحــم اطــفـال مـی نـوشــنـد جــای خــون شــراب |
بــر فـراز زیـن سـلـیـمـان اسـت بــر تـخـت هـوا | بـــر ســر مــســنــد بـــود در دامــن صــبـــح آفــتـــاب |
از گـریـبــان بــرنـمـی آرنـد ســر گـردنـکــشــان | تـــیــغ او تـــا شـــد جـــهــان خـــاک را مــالــک رقــاب |
گـــر بـــه خـــاطـــر آورد اقـــبــــال روزافـــزون او | بــــدر گـــردد مـــاه نـــو بـــی اقـــتـــبــــاس آفـــتـــاب |
در حــریــم بـــیــضــه ریــزد شــهــپـــر پـــرواز را | گـر بــه خــاطــر بــگـذرانـد ســهـم تــیـغـش را عـقـاب |
کـشـتـی نوح اسـت در دریای رحـمت جـلوه گر | بـــر کـــف دریــا مــثـــالــش جـــام لـــبـــریــز شـــراب |
عطـسـه مغز نافه را خـالی کند از بـوی مشـک | در گـلـســتــانـی کـه گـیـرنـد از گـل خــلـقــش گـلـاب |
تــا ز بــزم و رزم در عــالــم بــود نــام و نـشــان | تــا بــود جــوهــر بــه تــیــغ و نــشأه در جــام شــراب |
دوسـتـانـش را لـب پـیـمـانـه بــادا بــوسـه گـاه | دشــمــنــانــش را ز زخـــم تـــیــغ بـــادا فــتـــح بـــاب |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج