در روزگاري چنين سرد، اي مرد، آخرين مرد!(شيرين خسروي)

 در روزگاري چنين سرد، اي مرد، آخرين مرد!
بر شانه هايت چه داري؟جز كوله باري پر از درد 
در بادها مي تكاني شولاي تنهاييت را 
قاب نگاهت پر از دود ، تا دوردست پر از گرد 
گفتند بال و پرش سوخت، گفتم حقيقت ندارد
مردي كه من مي شناسم خم هم به ابرونياورد 
بر جاي خود ايستادي، در آتش و باد و طوفان 
سرسبز بادا درختي كه مثل تو زندگي كرد
برگرد تا با حضورت، اسطوره ها جان بگيرند
برگرد اين عرصه خالي ست، برگرد،برگرد، برگرد!

منبع : كتاب از هشت بهار سرخ/ مجموعه شعر دفاع مقدس استان قم