خدايا دلم تنگ ياران شده چو باغي كه دور از بهاران شده
خدايا! به جانم صفايي بخش دلم راتو حال و هوايي ببخش
كه اين باغ را لاله كاري كنم بياد شهيدان بهاري كنم
شهيدان كه با خون ملبس شدند فداي دفاع مقدس شدند 
مبادا كه در قلب خاموش من شود ياد آنان فراموش من
زدرياي چشمم گهر سفته ام شبي با دل خود سخن گفته ام 
كه اي دل بيا همتي كن كه من شوم قدري آزاد از قيد تن 
چرا از شهيدان عقب مانده ام سپيده زده و رنگ شب مانده ام 
شهيدان كه بودند و ما كيستيم مگر با شهيدان نمي زيستيم 
مگر قلب تاريخ ما نيستند مگر شمع بزم و وفا نيستند 
بيا پاسداريم از خونشان بيا تا نگرديم مديونشان 
بياييد فرهنگ سازي كنيم كه پيش خدا سر فرازي كنيم 
بگوييم از عزم و پيكارشان بگيريم درسي زايثارشان 
عمل بر وصاياي آنان كنيم روا نيست گر نقض پيمان كنيم 
مبادا كه پيمان ما بشكند حريم شهيدان ما بشكند
بياييد تا پايداري كنيم زخون هايشان پاسداري كنيم 
بيايي تجديد بيعت كنيم دفاع از ولي و لايت كنيم