یکـی نـان خـورش جـز پـیـازی نـداشـتچـو دیگر کسان بـرگ و سازی نداشتکـسـی گفـتـش ای سـغـبـه خـاکـسـاربــرو طــبــخــی از خــوان یـغــمـا بــیـاربــخـواه…
| یکـی نـان خـورش جـز پـیـازی نـداشـت | چـو دیگر کسان بـرگ و سازی نداشت |
| کـسـی گفـتـش ای سـغـبـه خـاکـسـار | بــرو طــبــخــی از خــوان یـغــمـا بــیـار |
| بــخـواه و مـدار ای پـسـر شـرم و بــاک | کــه مــقــطــوع روزی بــود شــرمـنـاک |
| قـبــا بــسـت و چــاپــک نـوردیـد دسـت | قـبـایش دریدند و دسـتـش شـکـسـت |
| همی گفت و بر خویشتن می گریست | که مر خویشتن کرده را چاره چیست؟ |
| بـــلـــا جـــوی بــــاشـــد گـــرفـــتـــار آز | مــن وخــانـه مـن بــعــد و نـان و پــیـاز |
| جــویـنــی کــه از ســعــی بــازو خــورم | بـــه از مــیــده بـــر خــوان اهــل کــرم |
| چـه دلـتـنـگ خـفـت آن فـرومـایـه دوش | کـه بــر سـفـره دیـگـران داشـت گـوش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
