فـقـیهـی کـهـن جـامـه ای تـنـگـدسـتدر ایـوان قـاضـی بــه صـف بــرنـشـســتنــگــه کــرد قــاضــی در او تــیــز تــیــزمـعــرف گـرفــت آســتــیـنـش کــه…
| فـقـیهـی کـهـن جـامـه ای تـنـگـدسـت | در ایـوان قـاضـی بــه صـف بــرنـشـســت |
| نــگــه کــرد قــاضــی در او تــیــز تــیــز | مـعــرف گـرفــت آســتــیـنـش کــه خــیـز |
| نـدانـی کـه بــرتــر مـقـام تــو نـیـســت | فــروتــر نــشــیـن، یـا بــرو، یـا بــایـســت |
| نـه هـرکـس ســزاوار بــاشـد بــه صـدر | کرامت بـه فـضـل اسـت و رتـبـت بـه قـدر |
| دگـر ره چـه حـاجـت بــه پـنـد کـسـت؟ | هـمـیـن شـرمـسـاری عـقـوبــت بــسـت |
| بــه عـزت هـر آن کـو فـروتـر نـشـسـت | بــه خــواری نـیـفـتــد ز بــالـا بــه پــسـت |
| بـــه جــای بـــزرگــان دلــیــری مــکــن | چـو سـر پـنجـه ات نیسـت شـیری مکـن |
| چــو دیـد آن خــردمــنــد درویـش رنــگ | که بنشست و برخاست بـختش به جنگ |
| چـــو آتـــش بــــرآورد بــــیـــچـــاره دود | فــروتــر نـشــســت از مـقـامـی کـه بــود |
| فــقـیـهـان طــریـق جــدل ســاخــتــنـد | لـــم و لـــا اســـلـــم درانـــداخــــتــــنـــد |
| گــشــادنــد بـــر هــم در فــتــنــه بـــاز | بــــه لــــا و نـــعــــم کــــرده گــــردن دراز |
| تـو گفتـی خـروسـان شـاطـر بـه جـنگ | فــتــادنــد در هـم بــه مــنــقــار و چــنـگ |
| یکی بی خود از خشمناکی چو مست | یـکـی بــر زمـیـن مـی زنـد هـر دو دسـت |
| فــتــادنــد در عــقــده ای پــیــچ پــیــچ | کـــه در حـــل آن ره نـــبـــردنـــد هـــیـــچ |
| کــهــن جـــامــه در صــف آخــرتـــریــن | بـــه غــرش درآمــد چـــو شــیــر عــریــن |
| بــگـفــت ای صــنـا دیـد شــرع رســول | بـــه ابـــلــاغ تـــنــزیــل و فــقــه و اصــول |
| دلـــایــل قـــوی بـــایـــد و مـــعـــنـــوی | نــه رگــهــای گــردن بـــه حــجــت قــوی |
| مـرا نـیـز چــوگـان لـعـب اسـت و گـوی | بــگــفــتــنــد اگــر نــیــک دانــی بــگــوی |
| بـه کـلک فـصـاحـت بـیانی کـه داشـت | بـه دلـهـا چـو نـقـش نـگـیـن بـرنـگـاشـت |
| سـر از کوی صـورت بـه معـنی کـشـید | قــلــم در ســر حـــرف دعــوی کــشــیــد |
| بــگــفــتــنــدش از هــر کــنــار آفــریــن | کـه بــر عــقـل و طــبــعــت هـزار آفــریـن |
| سـمـنـد سـخـن تـا بــه جـایـی بــرانـد | کـه قـاضــی چــو خــر در وحــل بــازمـانـد |
| بــرون آمـد از طـاق و دسـتــار خـویـش | بــه اکـرام و لـطــفـش فـرســتــاد پــیـش |
| کـه هـیـهـات قــدر تــو نـشــنـاخــتــیـم | بـــه شــکــر قــدومــت نــپـــرداخــتـــیــم |
| دریــغ آیــدم بـــا چـــنــیــن مـــایــه ای | کــه بــیــنــم تــو را در چــنــیـن پــایـه ای |
| مـــعـــرف بـــه دلـــداری آمـــد بــــرش | کــه دســتــار قــاضــی نـهـد بــر ســرش |
| بـه دسـت و زبـان مـنع کـردش کـه دور | مـــنـــه بـــر ســـرم پـــای بـــنـــد غـــرور |
| کــه فــردا شــود بـــر کــهــن مــیــزران | بـــه دســتــار پـــنــجــه گــزم ســرگــران |
| چــو مــولــام خــوانـنـد و صــدر کــبــیـر | نـمــایـنـد مــردم بــه چــشــمـم حــقــیـر |
| تــــفــــاوت کـــنـــد هـــرگـــز آب زلـــال | گــرش کــوزه زریــن بـــود یــا ســـفـــال؟ |
| خــرد بـــایــد انــدر ســر مــرد و مــغــز | نــبـــایــد مــرا چــون تــو دســتـــار نــغــز |
| کـس از سـر بـزرگـی نـبـاشـد بـه چـیز | کـدو سـر بــزرگ اسـت و بــی مـغـز نـیـز |
| مــیـفــراز گــردن بــه دســتــار و ریـش | که دستـار پـنبـه ست و سبـلت حشیش |
| بـه صـورت کـسـانی کـه مـردم وشـنـد | چـو صـورت هـمـان بــه کـه دم درکـشـنـد |
| بــه قــدر هـنـر جــســت بــایـد مـحــل | بــلـنـدی و نـحــسـی مـکـن چــون زحــل |
| نــی بــوریــا را بـــلــنــدی نــکــوســت | کـه خــاصـیـت نـیـشـکـر خــود در اوسـت |
| بـدین عـقـل و همـت نـخـوانـم کـسـت | وگــر مــی رود صـــد غــلــام از پـــســـت |
| چـه خـوش گفت خـر مهره ای در گلی | چــو بــر داشــتــش پــر طـمـع جــاهـلـی |
| مـرا کـس نـخـواهـد خـریـدن بــه هـیـچ | بـــه دیــوانــگـــی در حـــریــرم مـــپـــیــچ |
| خــبــزدو هـمـان قـدر دارد کـه هـسـت | وگــر در مــیــان شــقــایــق نــشــســـت |
| نه منعـم بـه مال از کسـی بـهتـرسـت | خــر ار جــل اطـلـس بــپــوشـد خــرسـت |
| بـدین شـیوه مـرد سـخـنگـوی چـسـت | بــه آب سـخــن کـیـنـه از دل بــشـســت |
| دل آزرده را ســخــت بــاشــد ســخــن | چـو خـصـمـت بــیـفـتـاد سـسـتـی مـکـن |
| چـو دسـتـت رسـد مـغـز دشـمـن بــرآر | کــه فــرصــت فــرو شــویــد از دل غــبــار |
| چـنـان مـانـد قـاضـی بـه جـورش اسـیر | کــه گــفـــت ان هــذا لــیــوم عـــســـیــر |
| بــه دنــدان گــزیــد از تــعــجــب یـدیـن | بــمــانــدش در او دیـده چــون فــرقــدیـن |
| وزان جــا جــوان روی هـمـت بــتــافــت | بـرون رفـت و بـازش نـشـان کـس نـیافـت |
| غـریـو از بــزرگـان مـجــلـس بــخـاسـت | که گویی چنین شوخ چشم از کجاست؟ |
| نـقـیـب از پـیـش رفـت و هـر سـو دویـد | کـه مـردی بـدین نعـت و صـورت کـه دید؟ |
| یکـی گـفـت از این نوع شـیرین نـفـس | در این شـهر سـعـدی شـنـاسـیم و بـس |
| بــر آن صـد هـزار آفـریـن کـایـن بـگـفـت | حـق تـلـخ بـیـن تـا چـه شـیـریـن بـگـفـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
