ابــرم کــه هـمـی ز دریـا بــردارموآنـگـاه هـمـی بـه دریـا بـر بــارماز خـواجـه عـمـیـد هـمـی گـیرممـدحــی کــه هـمـی تــو را دارممادح شدمش گر چه نه ط…
| ابــرم کــه هـمـی ز دریـا بــردارم | وآنـگـاه هـمـی بـه دریـا بـر بــارم |
| از خـواجـه عـمـیـد هـمـی گـیرم | مـدحــی کــه هـمـی تــو را دارم |
| مادح شدمش گر چه نه طماعم | بـنده شـدمش گـر چـه ز احـرارم |
| در آفــــتــــاب دولــــت او دایــــم | مــانـنـد چــرخ عــالــی مـقــدارم |
| روزی کـه مـن نـبـیـنـم رویـش را | آن روز از عــمــر مــی نــانـگــارم |
| وانگاه بـینمش بـه دو سـه روزی | بس کوته ست عمر که من دارم |
| در ره هـمـی نـیـابــم تــا یـک ره | بــر صـد هـزار حـیـلـه دهـد بــارم |
| دورم چـرا کند که نه من جـغـدم | از من چـرا رمـد کـه نه من مـارم |
| کـردم بــر آنـکـه خـامـه بـرگـیـرم | بـس وهـم بـر خـیالـش بـگـمـارم |
| کـافـور و مـشـک نـاب بـرانـگـیزم | وآن صــورت لـطــیـفـش بــنـگـارم |
| هر گـه کـه بـار بـدهد بـنـشـینـم | بــا صـورتـش غـم دل بــگـسـارم |
| ای صـــاحـــب مــوفــق فــرزانــه | انــدیـشــه مــی نـداری از کــارم |
| نــه نــیــز بـــپــرســی احــوالــم | نـه بــیـش بــخــوانـی اشــعــارم |
| بــازار تــیـز گــشــت مـرا زی تــو | زیـرا شـدی بــه طـبــع خـریـدارم |
| از من چـو جـان و دل را بـخریدی | نــزدیــک تــو تــبــه شــد بــازارم |
| می جـوی مـر مـرا کـه نوا جـویم | بــــاز آر مـــر مـــرا کـــه دل آزارم |
| بــادت بــقـا و دولـت پــیـوسـتــه | ایــن خــواهــمــت ز ایــزد دادارم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
