” تبریز میخواهم “

علی روح افزا

بیا جامم پُر از مِی کن ، دلی لبریز میخواهم
که مستی را در آن اوج ، هراس انگیز میخواهم

شده گرمم از این ” مِی ها “، بزن آتش به این ” نی ها “
توقفها نکن ساقی ، که من یک ریز میخواهم

بیا ای ماهِ روحانی ، که مشتاقت منم هر شب
برای چشمِ بیدارم ، دلی شب خیز میخواهم

عیان باشد در این شعرم ، غریبی یا که تنهایی
بهاران پیشکش باشد ، که من پائیز میخواهم

شد آذربایجان دینم ، ز دوری اش چه غمگینم
که حتا دشمنانش هم ، نه حلق آویز میخواهم

چهل سال است من دورم ، ز شهر و زادگاهِ خود
خُمارم از غَمَش گویا ، شرابی تیز میخواهم

مرا یک بار برگردان ، به آذربایجان ، ای جان
اجابت کن خداوندا ، همین یک چیز میخواهم

شده ثابت در این دوران ، زبانِ حسِّ هر انسان
زبانِ مادری باشد ، که آنرا نیز میخواهم

در این دنیای وانفسا ، دلم تنگ است ” روح افزا “
برای رفع دلتنگی کنون تبریز میخواهم

بخش غزل | پایگاه  خبری شاعر

منبع: سایت شعر ایران