بيا اي دوست چون چمران بميريم چو او پروانه سا ، سوزان بميريم(محمد رضا «حميد»مصطفي زاده)

 بيا اي دوست چون چمران بميريم چو او پروانه سا ، سوزان بميريم
بيا ققنوس قاف عشق باشيم و شمع محفل مستان بميريم
چو او در مسلخ عشق الهي به خون خويشتن غلطان بميريم
بيا از جان و تن گرديم فارغ به عشق وصلت جانان بميريم
چو چمران با دو بال علم و ايمان به اوج قله ي عرفان بميريم
بيا در وادي خونو شهادت چو گمانان بي عنوان بميريم
گهي در صور و صيدا، گه شتيلا گهي در عرصه ي جولان بميريم
گهي در پاوه، گاه در مريوان گهي چو لاله در بستان بميريم 
بيا تا در كوير عشق و ايثار مثال قطره ي باران بميريم
بيا تا در مناي عشق و دلبر چو او يحيي صفت ، خندان بميريم
به شب ها مست و مدهوش عبادت چو شيران، روزها غران بميريم
«حميد » ار بود پايت لنگ آنروز بيا امروز در لبنان بميريم 
تعهد را عجين كن با تخصص بيا مردانه در ميدان بميريم