سلیمان حسنی
(دوقافیه ای)
غرقِ دریای گنـاهم ٬ایزدِ یکتا ببخش
شرمگین‌وروسیاهم٬ذاتِ‌بی‌همتاببخش
کُن‌عطا چشمی‌نبیند غیرِ ذاتِ اقدست
نیست‌پاکی‌درنگاهم٬عـالیِ اعلا ببخش
دست بر دامانِ اهلِ بیتِ پیغمبر شَوَم
بر پناهِ بی‌پناهم ٬ حضرتِ زهرا ببخش
بارگاهش محفلِ‌انس‌و شمایی‌ازبهشت
بر رضـاآن‌پادشاهم٬عروة‌الوثقا ببخش
تکّهْ چوبی ومن و پهنـایِ دریایی وسیع
بی‌تو مثلِ‌برگِ‌کاهم‌هسـتِ‌ناپیداببخش
هستْ‌امیـدم فقط بر آستانت ای عظیم
بر دعای شامگاهم٬در شبِ زیبا ببخش
سَربه‌دیوارش‌گذارم‌زیرباران‌روزوشب
خانه‌ات شد پایگاهم٬مالکِ فردا ببخش
واسع و حیّ و جمیـل و واجد کُلِّ جمـال
نامِ زیبایت گواهم٬احسن الاسما ببخش
چشمِ‌حامی‌هست‌برلطفِ‌توای‌یزدانِ‌پاک
جز رضایِ‌تو نخواهم٬دارم‌استدعاببخش
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
