ای بـسا شب که تا بـه روز سپـیدمـتـعـجـب ز مـن بـمـاند اخـتـربـه چـپ و راسـت سـیـلـهـا رانـدمبـه قـدح ز آن گـداخـتـه گـوهـربـــا رخ و زلــف ســـاقــیــ…
| ای بـسا شب که تا بـه روز سپـید | مـتـعـجـب ز مـن بـمـاند اخـتـر |
| بـه چـپ و راسـت سـیـلـهـا رانـدم | بـه قـدح ز آن گـداخـتـه گـوهـر |
| بـــا رخ و زلــف ســـاقــیــان مــا را | یـاد نــامــد ز لــالــه و عــبــهـر |
| بـه هم آمـیخـتـه شـد انـدر گـوش | نوش سـاقـی و لحـن خـنیاگـر |
| ساغر می شده به رنگ و به بوی | چشم را شمع و مغز را مجمر |
| یک زمان شـد بـه یکـدگـر گـفـتـیم | چــو بــدیـدیـم روی یـکــدیـگـر |
| تـن ز مـسـتـی همـی نـپـاید پـای | دل ز شـادی هـمـی بــرآرد پـر |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
