اي خوشا آن روزگاري ما چه حالي داشتيم
با شقايق ها و گل ها ماه وسالي داشتيم
همچو بلبل در قفس از شوق ديدار بهار
از بهشت و باغ و رضوان خوش خيالي داشتيم
از سواي يار غافل بود اين دل هاي ما
يار خوش رو با دو چشم مست و خالي داشتيم
با همه هجران و غربت آن همه اندوه و درد 
دوستان با صفاو خوش خصالي داشتيم
اندر آن آتش كه گلشن شد بر مردان حق
با رخ مجبوب زيبا رو وصالي داشتيم
خون سرخ صد شقايق شد اساس آن بهار
و اندر آن موسم ز باور ما نهالي داشتيم



منبع : كتاب از هشت بهار سرخ/ مجموعه شعر دفاع مقدس استان قم