عنوان : آبروي عشق
شاعر: طاهره كاوياني (غزل)

افسوس يادگار تو يك نخل بي سر است
انگار روح آيينه ها هم مكدر است

بي بال پر كشيدي و اما كسي نديد
اين آسمان چقدر كبوتر كبوتر است

رقصيده بود چفيه ي سرخت به دست باد
حالا زمين ز عطر حضورت معطر است

تا روزهاي شب زده داغت عطش به دوش
در موج موج آبي كارون شناور است

پس كوچه هاي درد تو را گريه مي كند
رفتي تمام شهر شما بي برادر است

اي سربلند!خون تو شد آبروي عشق
جا مانده ايم از تو و اين درد بدتر است

منبع : مجموعه ي شعر شماره اي كه از پلاك افتاد، به اهتمام دبير خانه ي شعر دفاع مقدس استان لرستان