ابرها نام تو را نم نم باران شده اند 
چشم ها از سر شوق كه گريان شده اند
آيينه آيينه در چشم تو خورشيد شكفت 
حجله ها در قدمت آيينه بندان شده اند 
طرح لبخند تو را به كوچه بردند
ياس ها پنجره در پنجره خندان شده اند
اشك ها يي ست كه بعد از سفر بي خبرت 
پشت تنهايي يك خاطره پنهان شده اند 
سال ها فصل به فصل از غم دوري پر شد
سال هايي مه ز تقويم گريزان شده اند 
چشم هايي كه دم رفتن تو ابري بود
سالياني ست كه همسايه ي باران شده اند 
به روي شانه ي شهر آمدي آرام آرام
رحل ها منبرآرامش قرآن شده اند
استخوان هاي تو برگشته و چون هر كوچه 
چشم هاي همه ي شهر چراغان شده اند …


منبع : كتاب از هشت بهار سرخ/ مجموعه شعر دفاع مقدس استان قم