آه! اي درخت زخمي زيتون بلند شو(احمد رضا عبادي)

آه! اي درخت زخمي زيتون بلند شو
زخمي ترين تيغه ي صهيون بلند شد
اي نخله هاي دجله براي تو بي قرار 
اي اشك هاي سرخ تو كارون، بلند شو
اي ديرپاي سبز هميشه در اهتزاز 
اي بي شكيب بوي تو جيحون بلند شو
بي تو بهار نقش زمستان ديگريست
اي حال باغ بي تو دگرگون بلند شو 
با «غزه» از دوباره شكفتن سخن بگو 
از سرخ سرخ بستر پر خون بلند شو
«قانا» به كوه قامت تو تكيه داده است
اي شانه هاي تكيه ي گردون بلند شو
يك تيشه گر زدند تو صد ريشه تازه كن
آه اي درخت زخمي زيتون بلند شو!