حــــســــودان را ز غــــم آزاد کـــردمدل گـلـه خــران را شــاد کـردمبـــه بــیــدادان بـــدادم داد پــنــهــانولی در حـق خـود بـیداد کـردمچــو از صــ…
حــــســــودان را ز غــــم آزاد کـــردم | دل گـلـه خــران را شــاد کـردم |
بـــه بــیــدادان بـــدادم داد پــنــهــان | ولی در حـق خـود بـیداد کـردم |
چــو از صــبــرم هـمـه فـریـاد کـردنـد | چـنان بـاشد که من فریاد کردم |
مـرا اسـتـاد صـبـر اسـت و از ایـن رو | خـلـاف مـذهـب اسـتــاد کـردم |
جــهـانــی کــه نــشــد آبــاد هـرگــز | بـه ویـران کـردنـش آبــاد کـردم |
در این تیزاب که چون برگ کاه است | به مشتی گل در او بنیاد کردم |
فـرامـوشــم مـکـن یـا رب ز رحــمـت | اگـر غــیـر تــو را مـن یـاد کـردم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج