داشـت شـاهی بـر انس و جـان غـالبدخـــتـــری بـــلــکــه اخـــتـــری ثـــاقــباز قـــضـــا روزی آن یــگـــانـــه عـــصـــرســــر فــــرو کـــرد از کـــ…
داشـت شـاهی بـر انس و جـان غـالب | دخـــتـــری بـــلــکــه اخـــتـــری ثـــاقــب |
از قـــضـــا روزی آن یــگـــانـــه عـــصـــر | ســــر فــــرو کـــرد از کـــرانـــه قــــصــــر |
حــــبــــشـــی زاده ای بــــدیـــد از دور | دلــربـــا هــمــچـــو خــال چـــهــره حـــور |
قــــامــــت آن ســــیــــاه چــــرده روان | چـــون الــف کـــرد مــنــزلـــش در جـــان |
بــــا ســـواد رخ و جـــبــــیـــن و عـــذار | ســـاخـــت جـــا در دلـــش ســـویـــداوار |
مـــانــدش آن صـــورت پـــســـنــدیــده | چــــون ســــیـــاهــــی دیـــده در دیـــده |
گـر چــه او بــد ســمـر بــه مـاه وشـی | سـوخـت جــانـش بــه داغ آن حـبــشـی |
عـجــب افـسـانـه ای و خــوش لـاغـی | کـــــه زنـــــد بــــــر تــــــذرو ره زاغـــــی |
لیکـن اینها ز عـشـق نیسـت شـگفـت | خــود چــه گـل کـان ز بــاغ او نـشـگـفـت |
عشق در بـند حـسن و احـسـان است | عشق بنده ست و حسن سلطان است |
هـر کــجــا حــســن مـی نـمــایـد روی | می نهد سر بـه سجـده عشق آن سوی |
حــســن بــود آنــکــه در لــبـــاس ایــاز | خــوانــد مــحـــمــود را بـــه کــوی نــیــاز |
حــســن بــود آن بــه کـســوت لـیـلـی | قــیــس را داده ســـوی خـــود مــیــلــی |
حــــســــن بــــود آن ز صـــورت عـــذار | عــــذر وامـــق نـــهـــاده بــــر صــــحــــرا |
حــســن بــود آن کــزان ســیـاه نـمــود | کـــه ازان مـــاه صـــبـــر و دیــن بـــربـــود |
صـبـر و دین چـیسـت آن سـتـوده غلام | بــرد ازان مــاه هــر چــه داشــت تــمــام |
هر چه از جنس هستی اش در دست | دیــد بــرد و بــه جــای آن بــنــشــســت |
یـکـســر از رنـج خــویـشــتــن بــرهـیـد | غــیـر مــعــشــوق خــویـش هـیـچ نـدیـد |
حـبـذا عـاشـقـی کـه رسـت از خـویش | هـر چـه جـز دوسـت بــرگـرفـت از پـیـش |
یـکــدل و یـک جــهـت شــد و یـکــروی | روی هـمــت بــتــافــت از هـمــه ســوی |
دوسـت دانسـت و دوست دید و شنید | هـر چــه جــز دوســت دیـد ازان بــبــریـد |
دخـتـر الـقـصـه مـاند بـی خـور و خـواب | دل پــر آتــش ز عــشــق و دیــده پــر آب |
لــب فـــرو بـــســـت از پـــرســـتـــاران | مـــهـــر بــــگـــســــســــت از وفـــاداران |
پـشـت بـر بـزم و عـیش و شـادی کـرد | رو بــــــه دیـــــوار نـــــامـــــرادی کــــــرد |
هــمـــه حـــیــران کـــار او مـــانـــدنـــد | ســــخــــن از کــــار و بــــار او رانــــدنـــد |
آن یــــکــــی گــــفــــت راه او زد دیــــو | ســاخــت دیـوانـه اش بــه حــیـلـه و ریـو |
وان دگــر گــفــت بـــا پـــری شــد یــار | کــــــارش از یـــــاری پــــــری شــــــد زار |
وان دگــر گـفــت خــوبــیـی بــه تــمـام | داشــت، چـــشــمــش رســـیــد از ایــام |
وان دگـر گـفـت هـیچ از اینـهـا نـیسـت | آفـتــش غـیـر عـشـق و ســودا نـیـســت |
دلـــــبــــــری دیـــــده دل بـــــه او داده | وز غـــمــش در کـــشـــاکــش افـــتـــاده |
بـــود بـــا او هــمـــیــشـــه یــک دایــه | از فـــســـون و فـــســـانـــه پـــر مـــایـــه |
گــنــده پـــیــری کــه تــا جــوان بـــوده | هــــــدف تــــــیـــــر ایـــــن و آن بــــــوده |
زده بـــــعـــــد از جـــــوانــــی گــــذران | دســــــت در کــــــارســــــازی دگــــــران |
چـون لـبــش در فـسـون بــجــنـبــیـدی | بـــر خـــود افــســـونــگــران بـــلــرزیــدی |
ور زبـــان در فــســـانــه بـــگــشـــادی | مــالــش صـــد فـــســـانــه خـــوان دادی |
گر چـه از بـهر سـبـحـه داشـت بـه فن | مـــهـــره ای چــــنـــد کــــرده در گــــردن |
بـود چـون سبـحه اش بـه زخم درشت | خــرد بــه مـهـره هـای گــردن و پــشــت |
ور چـه مـی کـرد نـفـس حـیـلـه گـرش | وصــلــه وصــلــه مــرقــعــی بـــه بـــرش |
بــــود اولـــی ز دهـــر خــــونـــخــــواره | چـــون مــرقــع تـــنــش بـــه صـــد پـــاره |
دایـه چــون حــال دخــتــر آنـسـان دیـد | بـــر وی آن درد و رنـــج نـــپـــســـنــدیــد |
پــیـش دخــتــر نـشـسـت کـای فـرزنـد | کــــه بــــود بــــا تــــو روح را پــــیـــونــــد |
حـق چـو نشو و نمای سرو تـو جـست | بــر کــنــار مــنـش نـشــانــد نــخــســت |
لب تـو کـاینچـنین شـکـر شـکن اسـت | پـــرورش یــافــتــه ز شــیــر مــن اســت |
ابــرویــت را بــه وســمــه پــیـوســتــه | نـقــش نـو کــلــک صــنـع مــن بــســتــه |
تــا نــکــردم بـــه ســرمــه دســت دراز | بــود چــشــمــت تــهــی ز ســرمــه نــاز |
بـــود روشــن رخــت چــو صــبـــح دوم | در شـــب تـــار مــوی مــشــکــیــن گــم |
تــا نــبــســتــم نــغــولــه مــوی تــو را | کــــس نــــدیـــد آشــــکــــار روی تــــو را |
هـر شـب از بــهـر خـواب تـا بـه سـحـر | از حـــریـــرت فـــکـــنـــده ام بــــســـتـــر |
چـون شـده سـیـر نـرگـس تــو ز خـواب | گــل روی تــو شــســتــه ام بــه گــلــاب |
حــق خــدمــت بــســی گــزارده شــد | تــــا هـــلـــال تــــو مـــاه چــــارده شـــد |
بـــار دیــگـــر مــکـــن ز رنــج و مــلـــال | بـــدل ایـــن مـــاه چـــارده بـــه هـــلـــال |
مـــــحـــــنـــــت روزگـــــار نـــــابـــــرده | گــــل رویــــت چــــراســــت پــــژمــــرده |
بـــود مــقــصــود دل ز قــد تــو راســت | ایـن زمــان قــد تــو خــمـیـده چــراســت |
دیده عمری بـه روی تـو خـوش زیسـت | ایـن چـنـیـن زلـف تـو مـشـوش چـیـسـت |
حـال خـود بـازگـو چـه حـال اسـت ایـن | اثــــر خـــواب یـــا خـــیـــال اســـت ایـــن |
یـــا بـــه بـــیــداریــت کـــســـی زد راه | وز تـــو بــــربـــود صـــبــــر و دل نـــاگـــاه |
مـهـر خــامـوشـی از لـبــت بــگـشــای | ســـوی آن رهــزنـــم رهــی بـــنـــمـــای |
گــر بــود هـمــچــو مـه بــر اوج بــلــنـد | آرم او را فــــرو بـــــه خــــم کــــمــــنــــد |
ور چــو مــاهــی بــود بــه بـــحــر درون | کــنــم او را بــه مــکــر و حــیــلــه بـــرون |
چــون فــســون و فــریــب بــنــدم کــار | خـــواهــد از کـــار مـــن فـــلـــک زنــهــار |
گــر بـــود زاهــدی بـــه خـــود مــغــرور | یــا حــکــیــمــی ز خــود پــرســتــی دور |
آن بـــه زهــد از فــســون مــن نــرهــد | ویـن بــه جــهــد از فــریـب مــن نــجــهـد |
دخـتــر از دایـه آن فـسـون چـو شـنـیـد | بــهــتــر از راســت هــیــچ چــاره نــدیــد |
نــام و نــامــوس را بــه گــوشــه نـهـاد | پــــرده از روی کـــار خــــود بــــگـــشـــاد |
حــال خــود آنــچــنــان کــه واقــع بــود | بـــی تـــکـــلـــف بـــه دایــه بـــاز نــمــود |
دایــه گــفـــتـــا کـــفـــایــت ایــن کـــار | بـــــکــــنــــم دل ز غــــصـــــه فــــارغ دار |
بــــنــــهـــم در کــــنــــار کــــام تــــو را | دور دارم ز عـــــــــار نـــــــــام تــــــــــو را |
این سخن عرضه کرد بـی کم و کاست | بــهـر مـوعـود خــویـشـتــن بــرخــاســت |
ســیـنـه ســوزان ز داغ آن حــبــشــی | کــرد هــر جـــا ســـراغ آن حـــبـــشـــی |
عــــاقــــبــــت یـــافــــت مـــنـــزل او را | دیـــــد مــــــوزون شــــــمــــــایـــــل او را |
کــرد بـــا او بـــه دوســتـــی پـــیــونــد | شــــد یـــکـــی مـــادر و دگـــر فــــرزنـــد |
خــانــه خــویــشــتــن نــشــانــش داد | راه آمــــد شــــدن بــــر او بــــگــــشــــاد |
هــیـچ شــامــی نــبــودی و ســحــری | کـــه نـــکـــردی بــــه ســـوی او گـــذری |
یک شب او را بـه پـیش خـویش نشاند | بــر وی از بــهـر خــواب افـســون خــوانـد |
آنــچــنــان خــفــت بــر ســر بــســتــر | کــه نــمــانــدش ز حــال خــویـش خــبــر |
گـر بــه دنـدان کـســی لـبــش کـنـدی | چـــیــن در ابـــروی خــود نــیــفــکــنــدی |
ور دو صـــد نــیــش، پـــای کـــرده دراز | نــکــشــیــدی بـــه جـــانــب خـــود بـــاز |
خــــواب او را چــــو دایـــه دیـــد گـــران | بـــســت در پـــشــت خـــادمــیــش روان |
بــرد چــون تــنـگ مــشــک یـا عــنـبــر | یـــکـــســـر او را بــــه خـــانـــه دخـــتـــر |
نیکـبـخـتـا کـسـی کـه رفـت بـه خـواب | چـشـم حـس بـسـت ازین جـهـان خـراب |
جــذب مـعــشــوق گـشــت حــامـل او | بـــرد تـــا پـــیـــشـــگـــاه مـــحـــمـــل او |
شــبــروان رنـج بــیـن و مـحــنـت کـش | واو بــــه صـــدر وصـــال خـــرم و خـــوش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج