گــر وصــل آن نــگــار مــیــســر شــود مــرااز عمر باک نیست، که در سر شود مراتــسـخـیـر روی او بــه دعـا مـی کـنـد دلـمتــا آفـتــاب و مـاه مـســخــر…
| گــر وصــل آن نــگــار مــیــســر شــود مــرا | از عمر باک نیست، که در سر شود مرا |
| تــسـخـیـر روی او بــه دعـا مـی کـنـد دلـم | تــا آفـتــاب و مـاه مـســخــر شــود مـرا |
| روزی کـه کـاسـه سـرم از خـاک پــر کـنـنـد | از بـــوی او دمــاغ مــعــطــر شــود مــرا |
| آن نــور هــر دودیـده اگــر مــی دهــد رضــا | بـگـذار تـا دودیده بـه خـون تـر شـود مـرا |
| هر سـاعـتـم چـنـان کـنـد از غـصـه پـایمـال | کز دسـت او فعان بـه فلک بـر شـود مرا |
| مشـکـل شـکـفـتـه گرددم از وصـل او گلی | لیکن چـه خارها که بـه دل در شود مرا! |
| این درد سینه سوز، که در جان اوحدیست | از تـن شگفت نیسـت که لاغر شود مرا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
