محمدرضا جعفری
……………………………………………
از لاجوردی هایِ دشتِ سُـــــــــــرخِ ایرانم
آواز خوانِ مَستِ هر باغیِّ و بُستــــــــــانم
شب هایِ شُورانگیزِ خود را می نویســـم باز
بر اِشتعالِ مَرزهایِ جنــــــــــــــگ و طوفانم
با ترجمـانِ رنج هایِ توده هــــــایِ خویش
در زیرِ باران رویِ شــــــــــاخِ شاخسارانم
جغرافیِ شیـــــــــــــرین ترین دریایِ آبادی
طوفانی از صحرایِ تابان و دلیــــــــــــرانم
من رازها دارم ز معبــــــــــــدهایِ تکراری
چون کیمیــــــایِ عاشقان ،همـــــراهِ یارانم
محمدرضا جعفری
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
