چـون نیسـت یار در غـم او هیچ کـس مـراای دل، تـو دسـت گـیر و بـه فـریـاد رس مـراسیر آمدم ز عیش، که بی دوست میکنمبـی او چـه بــاشـد؟ ازیـن عـیـش بــس مـ…
چـون نیسـت یار در غـم او هیچ کـس مـرا | ای دل، تـو دسـت گـیر و بـه فـریـاد رس مـرا |
سیر آمدم ز عیش، که بی دوست میکنم | بـی او چـه بــاشـد؟ ازیـن عـیـش بــس مـرا |
از روزگـار غـایت مـطـلـوب من کـسـیسـت | و آنگه کسی، که نیست جزو هیچ کس مرا |
ای سـاربـان شـبـی که کنی عزم کوی او | آگــاه کــن، یـکــی بــه صــدای جــرس مــرا |
یک بـوسـه دارم از لـب شـیـرین او هـوس | وز دل بـــرون نــمــی رود ایــن هــوس مـــرا |
از عمر خـود من آن نفسی شادمان شوم | کـز تــن بــه یـاد دوســت بــرآیـد نـفـس مـرا |
بـاریک آن چنان شدم از غم، که گر شبی | بـیرون روم بـه شـمـع، نـبـینـد عـسـس مـرا |
هـر سـاعـتـم بـه مـوج بـلـایـی در افـکـنـد | سـیـلـاب ازیـن دو دیـده هـمـچـون ارس مـرا |
یاری که اصل کار منسـت، ار بـه من رسد | بــا اوحـدی چـه کـار بـود زیـن سـپـس مـرا؟ |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج