فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 30 اردیبهشت 1403

مناجات در شکرگزاری نعمت کلام موزون و طبگاری توفیق برآوردن دلایل هستی خداوند بیچون جل ذکره و عم بره

ای سـخـن را چـو گهر سـنجـیدهخــلـعـت نـظــم در او پــوشــیـدهکرده تـمییز صـحـیحـش ز سـقیمبــه تــرازو زنـی طــبــع ســلــیـممی کند وزن سخن نظم پـرستنـ…

ای سـخـن را چـو گهر سـنجـیدهخــلـعـت نـظــم در او پــوشــیـده
کرده تـمییز صـحـیحـش ز سـقیمبــه تــرازو زنـی طــبــع ســلــیـم
می کند وزن سخن نظم پـرستنــه تــرازوش پــدیـدار نـه دســت
طـبـع را دسـت و تـرازو تـو دهـیبــر سـخـن قـوت بــازو تــو دهـی
اثـر صـنـع بــدیـدن سـهـل اسـتزان به صانع نرسیدن جهل است
جــامـی غـرق خــجــالـت مـانـدهبــر جــبــیـن آب خـجــالـت رانـده
نز گـلـش سـبـزه احـسـان خـیزدنـز دلـش نـکـتــه عــرفـان خــیـزد
گر چه روزی خور هر روزه توستدسـت امـیـد بـه دریـوزه تـوسـت
فـیـضـی از ابـر یـقـین بـر وی ریـزتـا درین مـدرسـه وسـوسـه خـیز
هـر چـه دریـوزه ز جــود تــو کـنـدصــرف بــرهـان وجــود تــو کــنــد

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج