چـــو بـــنــدد بـــیــدلــی دل در نــگــارینــــگــــیـــرد کــــار او هــــرگــــز قــــراریاگــر نــبـــود بـــه کــف نــقــد وصــالــشبــه نـســیـ…
| چـــو بـــنــدد بـــیــدلــی دل در نــگــاری | نــــگــــیـــرد کــــار او هــــرگــــز قــــراری |
| اگــر نــبـــود بـــه کــف نــقــد وصــالــش | بــه نـســیـه عـشـق بــازد بــا خــیـالـش |
| ولــی خـــونــش بـــود از دل چـــکــیــده | کـــه افـــتـــد کـــار وی از دل بـــه دیـــده |
| چــو یـابــد بــهـره چــشـم اشــکـبــارش | فـــتـــد انــدیــشـــه بـــوس و کـــنـــارش |
| وگـر بــوس و کـنـارش هـم دهـد دســت | ز بــیـم هـجــر بــاشـد رنـجــه پــیـوســت |
| امـیـد کــامــرانـی نـیـســت در عــشــق | صــفـای زنـدگـانـی نـیـســت در عـشــق |
| بـــود آغـــاز آن خـــون خـــوردن و بــــس | بــود انــجــامــش از خــود مــردن و بــس |
| بــه راحــت کــی بــود آن کــس ســزاوار | کـه خــون خــوردن بــود یـا مـردنـش کــار |
| زلـــیـــخـــا بـــود یـــوســـف را نـــدیـــده | بـــه خـــوابـــی و خـــیـــالـــی آرمـــیـــده |
| بـه جـز دیدارش از هـر جـسـت و جـویی | نـــمــــی دانـــســــت خــــود را آرزویـــی |
| چـــو دیــد از دیــدن او بـــهــره مـــنــدی | ز دیــدن خــواســت طــبـــع او بــلــنــدی |
| بــــه آن آورد روی جــــســــت و جــــو را | کـــــــــه آرد در کــــــــــنـــــــــار آن آرزو را |
| ز لــعـــل او بـــه بـــوســـه کـــام گــیــرد | ز ســــروش بــــا کــــنــــار آرام گــــیــــرد |
| بــلــی نــظــارگــی کــایــد ســوی بـــاغ | ز شــوق گـل چــو لـالـه ســیـنـه پــر داغ |
| نخـسـت از روی گـل دیدن شـود مسـت | ز گـل دیـدن بــه گـل چــیـدن بــرد دسـت |
| زلــیـخــا وصــل را مــی جــســت چــاره | ولــی مــی کـــرد ازان یــوســـف کــنــاره |
| زلـــیـــخـــا بـــود خـــون از دیـــده ریــزان | ولــی مــی بـــود ازو یــوســـف گــریــزان |
| زلـیـخــا داشـت بــس جــانـسـوز داغـی | ولـی مـی داشــت زان یـوســف فـراغـی |
| زلــیــخـــا رخ بـــدان فــرخ لــقــا داشــت | ولـی یـوسـف نـظـر بـر پـشـت پـا داشـت |
| زلـیـخـا بـهـر یک دیـدن هـمـی سـوخـت | ولـی یـوسـف ز دیـدن دیـده مـی دوخــت |
| ز بـــیــم فـــتـــنــه روی او نــمـــی دیــد | بــه چــشـم فـتــنـه جــوی او نـمـی دیـد |
| نــیــارد عــاشــق آن دیــدار در چـــشــم | کـه بـا یـارش نـیـفـتـد چـشـم بـر چـشـم |
| ز عــاشــق دمــبــدم اشــکــی و آهــی | نــبـــاشـــد جـــو بـــه امــیــد نــگــاهــی |
| چــو یـار از حــال عـاشـق دیـده پــوشــد | ســزد کــش خــون دل از دیـده جــوشــد |
| زلــیـخــا را چــو ایـن غــم بــر ســر آمــد | بــــه انـــدک فـــرصـــتـــی از پـــا درآمـــد |
| بــــرآمـــد در خــــزان مـــحــــنـــت و درد | گـــل ســـرخـــش بـــه رنــگ لـــالـــه زرد |
| بـــه دل ز انـــدوه بـــودش بـــار انـــبـــوه | ســهـی ســروش خــمــیـد از بــار انــدوه |
| بــرفــت از لـعــل لـب آبــی کــه بــودش | نشـسـت از شـمـع رخ تـابـی کـه بـودش |
| نـکــردی شــانـه مـوی عــنـبــریـن بــوی | جـز این پـنجـه که می کندی بـه آن موی |
| بـــه ســـوی آیــنــه کـــم رو گــشـــادی | مـــگـــر زانـــو کـــه بـــر وی رو نـــهـــادی |
| ز بــس کــز دل فــشــانـدی خــون تــازه | نـگـشــتــی چــهـره اش مـحــتــاج غــازه |
| همه عالم بـه چـشمش چـون سیه بـود | بـه چـشـمش سـرمه را کـی جـایگه بـود |
| ز سرمه زان سیه چشمی نمی جست | که اشک از نرگس او سرمه می شست |
| زلـیـخـا را چـو شـد زین غـم جـگـر ریـش | زبــان ســرزنـش بــگــشــاد بــر خــویـش |
| کـه ای کــارت بــه رســوایـی کـشــیـده | ز ســـــودای غـــــلـــــام زر خــــــریـــــده |
| تــو شــاهــی بـــر ســریــر ســرفــرازی | چـــرا بـــا بـــنــده خــود عــشــق بـــازی |
| بـه معشوقی چـو خود شاهی طلب دار | کــه شــاهــی را بــود شــاهـی ســزاوار |
| عــجــب تــر آنـکـه از عـجــبــی کـه دارد | بــه وصــل چــون تــویـی ســر در نــیــارد |
| زنـــان مـــصـــر اگـــر دانـــنـــد حـــالـــت | رســانــنــد از مــلــامــت صــد مــلــامــت |
| هـمـی گـفــت ایـن و لـیـکــن آن یـگـانـه | نــه زانــســـان در دل او داشــت خـــانــه |
| کـش از خـاطـر تــوانـسـتــی بــرون کـرد | بــدیـن افـســانـه دردش را فـســون کـرد |
| بـلـی چـون دلـبـری بــا جـان درآمـیـخـت | نــیـارد جــان ازو پــیـونــد بــگــســیـخــت |
| بــرد پــیــونــد جــان از تــن بــه یــک دم | ولـــی بـــا او بـــود جـــاویــد مـــحـــکـــم |
| چه خوش گفت آن بـه داغ عشق رنجـور | که بـوی از مشـک و رنگ از گل شـود دور |
| ولــی بــیـرون بــود ز امــکــان عــاشــق | کـه گـویـد تــرک جــانـان جــان عــاشــق |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
