چـو گـردد کـشـتـه پـنهان مـانـد این رازز کــشــتــه بـــر نــیــایــد هــرگــز آوازیکی گفت این بـه بـی دینیست راهیکـه انـدیـشــیـم قـتــل بــی گـنـاهـ…
| چـو گـردد کـشـتـه پـنهان مـانـد این راز | ز کــشــتــه بـــر نــیــایــد هــرگــز آواز |
| یکی گفت این بـه بـی دینیست راهی | کـه انـدیـشــیـم قـتــل بــی گـنـاهـی |
| اگـــر اســــب جــــفـــا رانـــیـــم آخــــر | نـه تــا کـشـتــن مـســلـمـانـیـم آخــر |
| غـرض زین بـقـعـه بـیرون بـردن اوسـت | نـه کـشـتــن یـا زدن یـا بــردن اوسـت |
| هـمـان بــه کـافــکـنـیـمـش از پــدر دور | بــه هـایـل وادیـی مـحـروم و مـهـجـور |
| بـــیــابـــانــی در او جـــز دام و دد نــی | بـه جـز روبـاه و گـرگ از نیک و بـد نی |
| نــبـــاشــد آب او جــز اشــک نــومــیــد | نـبــاشـد نـان او جـز قـرص خـورشـیـد |
| نـه در وی سـایـه ای جـز در شـب تــار | نـه در وی بــسـتـری جـز نـشـتـر خـار |
| چـــو یــکـــچـــنــد انــدر او آرام گـــیــرد | بـه مرگ خـویشـتـن بـی شـک بـمیرد |
| نـگـشـتـه تـیـغ مـا رنـگـین بـه خـونـش | رهـیـم از تــیـغ نـیـرنـگ و فــســونـش |
| دگـر یـک گـفـت قـتـل دیـگـر اسـت این | چه جای قتل ازان هم بـدتر است این |
| بــه یـکـدم زیـر خـنـجـر جــان سـپــردن | بـه اسـت از گـرسـنه یا تـشـنه مـردن |
| صــواب آنـســت کــانــدر دور و نــزدیـک | طـلـب داریـم چـاهـی تـنـگ و تــاریـک |
| ز صــدر عــزت و جـــاه افــکــنــیــمــش | بـه صـد خـواری در آن چـاه افـکنیمش |
| بـــود کــانــجـــا نــشــیــنــد کــاروانــی | بـــرآســـایــد در آن مـــنــزل زمـــانــی |
| بــه چــاه انـدر کــســی دلــوی گــذارد | بـــه جـــای آب ازان چــاهــش بـــرآرد |
| بــه فــرزنــدیـش گــیـرد یــا غــلــامــی | کـــنــد در بـــردن وی تـــیــزگـــامـــی |
| شـــود پـــیــونــد او زیــنــجـــا بـــریــده | بـــه وی از مــا گــزنــدی نــارســیــده |
| چــو گـفـت او قـصـه چــاه پــر آســیـب | شـدند آنـان همـه بـر چـه سـراشـیب |
| ز غـــور چـــاه مــکـــر خـــود نــه آگـــاه | هـمـه بـی ریـسـمـان رفـتـنـد در چـاه |
| گــرفـــتـــه بـــا پـــدر در دل نــفـــاقــی | بـــر آن تـــزویــر کــردنــد اتـــفـــاقـــی |
| وز آن پــس رو بــه کــار خــود نـهـادنــد | بــــه فــــردا وعــــده آن کــــار دادنـــد |
| چــو آیـد مـشـکـلـی پــیـش خــردمـنـد | کـزان مـشــکـل فــتــد در کـار او بــنـد |
| کـنـد عــقــل دگـر بــا عــقــل خــود یـار | کـــه تـــا در حـــل آن گــردد مــددگــار |
| ز یـک شــمــعــش نـگــیـرد نـور خــانـه | فـــروزد شـــمــع دیــگـــر در مــیــانــه |
| ولی هست این سخن در راست بینان | بــه صــدر راســتــی بــالــانـشــیـنـان |
| نـه در کــجــرو حــریـفــان کــج انـدیـش | کـه گـردد از دو کـجـرو کـجـروی بـیش |
| چـو مجـلـس سـاخـتـند اخـوان یوسـف | بـــرای مــشــورت در شــان یــوســف |
| یکی گفت او ز حـسرت خون ما ریخـت | بـه خـونـریزیش بـاید حـیلـه انـگـیخـت |
| ز دشمن ریز خـون چـون یافتـی دسـت | که از دستش به خونریزی توان رست |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
