فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 1 خرداد 1403

متفرقات – قسمت پنجم

جـــوش ســـخـــن مـــن بــــود از جــــذبــــه مـــردانهـــر خــــام مـــرا بــــر ســــر گـــفـــتــــار نـــیـــارددلــوی کــه چـــهــل کــس نــتـــ…

جـــوش ســـخـــن مـــن بــــود از جــــذبــــه مـــردانهـــر خــــام مـــرا بــــر ســــر گـــفـــتــــار نـــیـــارد
دلــوی کــه چـــهــل کــس نــتـــوانــنــد کــشـــیــدنیـک کــس چــه خــیـال اســت کــه از چــاه بــرآرد؟
***
رخـــســار تـــو بـــا خـــط ســیــه کــار چـــه ســازد؟آیــیــنــه بـــه تـــردســتـــی زنــگــار چـــه ســـازد؟
از جــــلـــوه شـــیـــریـــن دهـــنـــان آب نـــگـــردیـــدفـرهـاد بــه جــان سـخـتــی کـهـسـار چــه سـازد؟
***
مــی بـــی خــبـــر از نــرگــس شــهــلــای تــو ریــزدخـــمــیــازه نــمــکـــســـود ز لـــبـــهــای تـــو ریــزد
در گـــوش صــــدف جــــای کــــنـــد از بــــن دنـــدانهــر نــکـــتـــه کـــه از لــعـــل گــهــرزای تـــو ریــزد
***
از دیـــــده حـــــیـــــرت زده چــــــون آب نـــــریـــــزد؟از دســـت چـــســـان آیــنــه ســـیــمــاب نــریــزد؟
در کـــلـــبـــه مــن از پـــی آســـایــش (مــن) چـــرخگـــورنــگ ز خـــاکـــســـتـــر ســـنـــجـــاب نـــریــزد
***
در دور خـــط آن ســیــم ذقــن تـــلــخ ســخــن شــدخــط ابــجــد بــی رحــمـی آن غـنـچــه دهـن شــد
شــد آتـــش گــل اخـــگــر خـــاکــســـتـــر بـــلــبـــلروزی کـــه گـــل روی تـــو پـــیــدا ز چـــمـــن شـــد
اخـــگـــر نـــتـــوانـــد ز گـــریـــبـــان بـــدر انـــداخـــتدســتــی کــه گــرفــتــار ســر زلـف ســخــن شــد
***
لـب تــشـنـه تــو، سـوخــتــه ای نـیـســت نـبــاشـدشـاد از تــو غـم انـدوخــتــه ای نـیـســت نـبــاشـد
انــدیــشـــه زلـــف تـــو چـــو عـــزم ســـفـــر هــنــددر هــیــچ دل ســوخــتــه ای نــیــســت نــبــاشــد
***
تـــوفـــیــق، مـــرا رخـــت بـــه مـــنــزل نـــرســـانـــدخـــاشــاک مــرا مــوج بـــه ســـاحـــل نــرســـانــد
ای وای بـــر آن کـــشـــتـــه کـــه از گــریــه شـــادیآبـــی بـــه کـــف خـــنـــجـــر قـــاتـــل نـــرســـانـــد
***
تــرســم کــه مــرا عــشــق بـــه مــردی نــرســانــددل را بــــه شــــفــــاخــــانـــه دردی نـــرســــانــــد
امـشـب نـفـســم مـضـطـرب از ســیـنـه بــرون رفـتبــــر آیـــنـــه حـــســـن تـــو گـــردی نـــرســـانـــد!
***
چـــون حــرف زنــد، غــنــچـــه ز گــفــتـــار بـــمــانــدچـــون جـــلــوه کــنــد، ســـرو ز رفــتـــار بـــمــانــد
آن کـــبــــک خـــرامـــنـــده بــــه رفـــتـــار چـــو آیـــدســـیـــمـــاب بـــر آیــیـــنـــه ز رفـــتـــار بـــمـــانـــد
***
جـمـعـی کـه سـر خـویـش بــه فـتـراک تـو بــسـتـنـدچـنـدان کـه بــه گـردش بــود ایـن دایـره، هـسـتـنـد
شــد پــنــجــه ســیـمــیـن تــو در مــهــد، نــگــاریـناز رشـتـه جـانـهـا کـه بــه انـگـشـت تــو بــسـتــنـد
***
کــــی در تـــــن خـــــاکــــی دل آگــــاه گــــذارنــــد؟یـوســف نــه عــزیــز اســت کــه در چــاه گــذارنــد
صــد مــرتـــبـــه خــوشــتــر بـــود از قــیــمــت نــازلگـــر یـــوســـف مـــا را بــــه تــــه چــــاه گـــذارنـــد
***
جـــویـــای تـــو آســـودگـــی از مـــرگ نـــبــــیـــنـــددر خـــاک، طـــلــبـــکـــار تـــو از پـــا نــنــشـــیــنــد
از عـــمـــر بـــرومـــنــد شـــود هــر کـــه دریــن بـــاغدر ســایـه نــخــلــی کــه نــشــانــد بــنــشــیــنــد
***
تـــا صـــدق طـــلــب خـــضـــر مــن آبـــلــه پـــا بـــودهــر مــوجــه ای از ریــگ روان قــبـــلــه نــمــا بــود
از کــشــمــکــش عــشــق رســیــدیــم بـــه دولــتایــن اره بـــه فـــرق ســـر مـــا بـــال هـــمـــا بـــود
ســـــر داد بـــــه صـــــحـــــرا دل دیــــوانــــه مــــا راآن گـــنـــج کـــه در گـــوشـــه ویـــرانـــه مـــا بــــود
***
احـــوال دل خـــســـتـــه بـــه اغـــیـــار مـــگـــویــیــدحـــال ســـرشــوریــده بـــه دســـتـــار مــگــویــیــد
در خــلــوت دل رشــتـــه جـــان مــوی دمــاغ اســتایــنــجــا ســخــن از ســبــحــه و زنــار مــگــویــیــد
در ســـنــگ پـــر و بـــال نــهــد حـــشـــر مــکــافــاتهــرگــز ســخــن ســخــت بـــه دیــوار مــگــویــیــد
***
(شــکـســت حــال پــریـشــان مـا چــه فـایـده دارد؟خــــرابــــی دل ویـــران مـــا چــــه فـــایـــده دارد؟)
(بـگـیر دامنش ای اشـک (و) چـاره سـازی (مـا) کـنهـمــیـن گــرفــتــن دامــان مــا چــه فــایـده دارد؟)
(کـسـی که تـخـم محـبـت بـه دل نکـشـتـه چـه داندکـــه آب دیــده گـــریـــان مـــا چـــه فـــایــده دارد؟)
***
کـــدام شـــوخ کــه بـــا مــن ســـر عـــتـــاب نــدارد؟کــدام گـوشــه کـه چــشــمـم گـلـی در آب نـدارد؟
مـرا کــه تــشــنـه آن لــعــلـم از عــتــاب چــه پــروا؟کــه مـی پــرســت غــم از تــلـخــی شــراب نـدارد
***
عــجـــب نــبـــاشــد اگــر دل ز آســمــان بـــگــریــزدکـه تــیـر راســت رو از صــحــبــت کــمـان بــگـریـزد
گـل حـمـایـت (و) مـظـلـوم پـروری اسـت شـجـاعـتوگــرنــه گــرگ چــرا از ســگ شــبـــان بــگــریــزد؟
***
خــراب شــو کــه بــه مــلــک خــراب بــاج نــبــاشــدبــرهـنـه شـو کـه بــه عـریـان تـنـان خـراج نـبــاشـد
چـــنــان بـــزی کـــه چـــو فـــرمــان کـــردگــار درآیــدتـــرا بـــه حــال دگــر نــقــل احــتـــیــاج نــبـــاشــد
***
هـــمـــت عـــالـــی نـــظـــر بــــه پــــســــت نـــداردخــــانــــه گــــردون غــــم نــــشــــســــت نــــدارد
تـــیــر تـــو از شـــســـت صـــاف، گـــرد نـــشـــانـــهچـــون صـــف مــژگــان بـــلــنــد و پـــســـت نــدارد
***
دور قـــــــــدح را مــــــــه تـــــــــمـــــــــام نــــــــداردروشــــــــنـــــــی مــــــــاه ایـــــــن دوام نــــــــدارد
بـــر لــب کــوثــر شــکــســتــه اســت ســبـــویــشهــر کـــه بـــه کـــف وقـــت صـــبـــح جـــام نـــدارد
بــا هـمــه دلــهــا یـکــی اســت نــســبــت آن زلــفدیــــــــده آهــــــــوشــــــــنــــــــاس دام نــــــــدارد
***
ره بـــــه فـــــروغ رخـــــش نــــقـــــاب نــــگـــــیــــردابـــــر تــــنــــک پــــیــــش آفــــتــــاب نــــگــــیــــرد
گـــــرد دل عـــــاشــــــقـــــان مـــــگـــــرد خــــــدا رارخــــت تـــــو بـــــوی دل کــــبـــــاب نــــگــــیــــرد!
***
طــــالــــع مــــا عــــیــــش را غــــم مــــی کــــنــــدســـور را هـــمـــچـــشـــم مـــاتــــم مـــی کـــنـــد
تــــــا خـــــیـــــال گـــــریـــــه کـــــردم یـــــار رفـــــتایــــن غــــزال از بــــوی خــــون رم مــــی کــــنــــد
***
گــــریــــه مــــا دل بـــــه طـــــوفــــان مــــی دهــــدنـــالــــه مــــا جــــان بــــه افــــغــــان مـــی دهـــد
بــــــلــــــبــــــلــــــان را داغ دارد بـــــــاغــــــبـــــــانکـــــاو ســـــزای هــــرزه گــــویــــان مــــی دهــــد
***
نــــه هــــر دل جـــــای ســـــودای تـــــو بـــــاشــــددلـــــی کـــــز جـــــا رود جـــــای تـــــو بـــــاشـــــد
گـــل از شـــبــــنـــم ســـراپــــا چـــشـــم گـــردیـــدکــــه حــــیــــران تــــمــــاشــــای تــــو بـــــاشــــد
دو عــــــالـــــم را تــــــوانـــــد پــــــشــــــت پــــــا زدســــر هـــر کــــس کـــه در پــــای تــــو بــــاشــــد
***
هــر کــه نــبـــرد آب خــود چــشــمــه کــوثــر شــودهـر کــه فــرو خــورد اشــک مـخــزن گــوهـر شــود
هـر کـه فـشـانـد از جـهـان دسـت خـود آسـوده شـدخــواب فــراغــت کــنـد نــخــل چــو بــی بــر شــود
***
خـــار پــــیـــراهـــن مـــشـــو آســـودگـــان خـــاک راتــا پــس از مـردن نـگــردد بــر تــنـت هـر مـوی مـار
***
غــم مـرا در جــان بــی حــاصــل نـمـی گــیـرد قــرارجــغـد از وحــشــت دریـن مـنـزل نـمـی گـیـرد قـرار
جـان قـدسـی در تـن خـاکـی دو روزی بـیش نیسـتمــوج دریــا دیــده در ســاحــل نــمــی گــیـرد قــرار
راهــرو چــون مــی تــوانــد پـــشــت بـــر دیــوار داد؟در بــیــابـــان طــلــب مــنــزل نــمــی گــیــرد قــرار
***
آشــیـان بــلــبــلــان پــر گــل شــد از جــوش بــهــارخـوش وصـالی قـسـمت بـلبـل شـد از جـوش بـهار
از در گـــلـــشـــن بـــه دشـــواری بــــرون مـــی آوردبــس کـه دامـان صـبــا پـر گـل شـد از جـوش بـهـار
سـبــزه پــشـت لـبــت چــون ریـشـه در دلـهـا دوانـدگـوشـه دسـتــار پــر سـنـبــل شـد از جـوش بــهـار
***
بــــاز دارم نــــعــــل در آتــــش ز پــــیـــکــــان دگــــرمـی کــنـد در ســیـنـه کــاوش تــیـر مــژگــان دگــر
کـشـتـه آن دسـت و بــازویـم کـه در مـیـدان عـشـقزخـــم را دل مــی دهــد هــر دم ز پـــیــکـــان دگــر
***
ای ز رویــت هــر نــظـــر مــحـــو تـــمــاشـــای دگـــردر دل هــر ذره ای خـــورشـــیــد ســـیــمــای دگــر
چــون رود بــیـرون ز بــاغ آن یـوســف گــل پــیـرهــنمـی شــود هـر شــاخ گـل دســت زلـیـخــای دگــر
***
نـوازش مـی کـنـد بــی حـاصـلـان را آسـمـان کـمـتـربــه نـخـل بــی ثـمـر دارد تــوجـه بــاغـبــان کـمـتــر
ز آه گــرم مــن دل ســخـــت تـــر گــردیــد گــردون راچه حرف است این که از آتش شود زور کمان کمتر
نــــدارد در درازی کــــوتــــهــــی دســــت دراز مــــنبــه پــا گـر مـی دهـم دردسـر آن آســتــان کـمـتــر
***
بـــا بـــخــت تــیــره کــوکــب مــا را چــه اعــتــبـــار؟در روز ابــــر، بــــال هـــمـــا را چــــه اعـــتــــبــــار؟
در کــوی دوســت نــرخ دل از خـــاک کــمــتـــرســتدر صــحــن کـعــبــه قـبــلـه نـمـا را چــه اعــتــبــار؟
***
درویــش خــامــش اســت ز مــبـــرم کــشــنــده تــراز پــشــه هــاســت پــشــه خــاکــی گــزنــده تــر
خـــامــوش بـــی کـــمــال چـــو بـــاروت بـــی صـــدابـــاشــد ز پـــوچ گــو بـــه مــراتــب کــشــنــده تــر
***
اقـــبـــال، گـــلـــی از چـــمـــن نــیــت خـــیــرســـتزاغ ار بــه ســرت ســایـه کــنــد بــال هــمــا گــیــر
***
ای دل بــــــــــــــی تـــــــــــــاب زاری واگـــــــــــــذارگــــــریــــــه بـــــــا ابـــــــربـــــــهــــــاری واگــــــذار
کـــــی ز صــــــنـــــدل بــــــه شــــــود دردســــــرم؟نــــاصـــــحـــــا ایــــن چـــــوبـــــکـــــاری واگـــــذار!
***
رزق نــزدیــکــان حــق آیــد بـــه پــای خــویــشــتــناز تـــردد در حـــرم بـــاشــد کــبـــوتـــر بـــی نــیــاز
***
رنــگ مــن کـــرده بـــه بـــال و پـــر عـــنــقـــا پـــروازنـیـسـت مـمـکـن کـه بـه چـنـدیـن بـط مـی آیـد بـاز
مــی شــود صــاحــب آوازه ز یـکــدســتــی، شــعــرایـن چــه حــرف اســت کـه یـک دسـت نـدارد آواز؟
***
ســرو از قــد تـــو کــســـب رعــونــت کــنــد هــنــوزخـــورشـــیــد از عــذار تـــو حـــیــرت کــنــد هــنــوز
از جـــوش بـــلـــبـــلـــان نــفـــس دام تـــنــگ شـــدصــیــاد مــن ز بـــخـــت شــکــایــت کــنــد هــنــوز
***
چــون مـســیـحــا فــرد شــو دل زنـده جــاویـد بــاشســوزن از خــود دور کـن در دیـده خــورشـیـد بــاش
چـون کـدو بـرجـاسـت گـو مـیـنـای شـیـرازی مـبـاشچون سفال از ماست گو جـام جم از جمشید بـاش
هـر ثــمـر ســنـگـی بــه قـصــد نـخــل دارد در بــغـلایمـنـی مـی خـواهی از سـنـگ حـوادث، بـید بـاش
***
مـسـت نـاز مـن چـنـیـن مـغـرور و بــی پـروا مـبــاشپــادشــاه عــالـمـی، در حــکـم اســتــغـنـا مـبــاش
حـسـن چـون تـنها شـود، از چـشـم خـود دارد خـطـردر تــمــاشــاخــانــه آیـیـنــه هــم تــنــهــا مــبــاش
***
یـوســف مـن از زلــیـخــا مــشــربــان دامـن بــکــشسـر بـه کـنـعـان حـیـا چـون بــوی پـیـراهـن بــکـش
از کـجـی هـای تـو دشـمـن بــر تـو مـی یـابــد ظـفـرراسـت بـاش و صـد الـف بـر سـینه دشـمـن بـکـش
***
ســـرمــه یــعـــقـــوب را مــالـــیــده گـــرد دامــنــشدســت بــرده اسـت از یـد بــیـضـا بــیـاض گـردنـش
عــشــق در هــر دل کــه افــروزد چـــراغ دوســتـــیبــرق چــون پــروانـه مـی گـردد بــه گـرد خـرمـنـش
***
کـاکـل او درهـم اسـت از شـورش سـودای خــویـشاز پـــریــشــانــی نــدارد زلــف او پـــروای خــویــش
نـشأه مـسـتــی ز عـمـر جــاودانـی خــوشـتــرسـتخــضـر و آب زنـدگـانـی، مـا و تــه مـیـنـای خــویـش
در مـیـان هـر دو مـوزون آشــنـایـی مـعــنـوی اســتسـرو تـا بـالـای او را دیـد جـسـت از جـای خـویش!
***
فــصــل گــل مـی گــذرد بــی قــدح و جــام مـبــاشغــنــچــه مــنـشــیـن، گــره خــاطــر ایـام مــبــاش
گـل و سـنـبــل بــه از اســبــاب گـرفـتــاری نـیـسـتگــر بــه گــلــزار روی بــی قــفــس و دام مــبـــاش
***
آن کـــه از چـــاک دل خـــویــش بـــود مـــحـــرابـــشنــشـــود پـــرده نـــســـیــان عـــبـــادت خـــوابـــش
جـوش عـشـق از لـب مـن مهر خـموشـی بـرداشـتایـن نـه بـحـری اسـت کـه در حـقـه کـنـد گـردابـش
***
آه کــــان ســــرو گــــل انـــدام ز رعــــنــــایـــی هـــاجــامـه را فـاخــتــه ای کـرده کـه نـشــنـاســنـدش
***
مــوجـــه ای کــو کــه ز دریــا نــبـــود مــا و مــنــش؟یــا حــبــابــی کــه نــه از بــحــر بــود پــیـرهــنــش
خـبــر یـوسـف گـم گـشـتــه مـا بــی خـبــری اسـتوقـت آن خـوش کـه نـبـاشـد خـبـر از خـویشـتـنـش
***
خــرقـه ای دوخــتــم از داغ جــنـون بــر تــن خـویـشنیست یک تـن بـه تـمامی چـو من اندر فن خـویش
ســــر مــــیـــنــــای مــــی و هــــمــــت او را نــــازمکـه گـرفـتــه اسـت گـنـاه هـمـه بــر گـردن خـویـش
این چـه بـخـت است که هر خـار که گل کرد از خـاکدر دل آبـــلـــه مــن شـــکـــنــد ســـوزن خـــویــش
***
بـــه گــوشـــه قــفــس از آشـــیــانــه قــانــع بـــاشنــه ای حــریــف مــیــان، بــا کــرانــه قــانــع بــاش
مـــریــض مــصـــلـــحـــت خـــویــش را نــمــی دانــدبــه تــلــخ و شــور طــبــیـب زمــانــه قــانــع بــاش
***
از عــشــق اگــر لــاف زنــی دشــمــن کــیــن بــاشبـا بـخـت سـیـه هـمـچـو سـیـاهـی و نـگـیـن بـاش
ای صـبــح مـزن خــنـده بــیـجــا، شـب وصـل اســتگـر روشــنـی چــشــم مـنـی پــرده نـشـیـن بــاش
***
خـــــطــــی کــــه دمــــیــــد گــــرد رخـــــســـــارششــــد پــــرده گــــلــــیـــم چــــشــــم عــــیـــارش
بـــــــر خـــــــاطــــــر نــــــازکــــــش گــــــران آیــــــدگـــــل تـــــکـــــیــــه زنــــد اگـــــر بـــــه دیــــوارش
***
تـــیــغــی کــه غــمــزه تـــو کــنــد ســایــه پـــرورشابــــریـــشـــم بـــریـــده شـــود زلـــف جـــوهـــرش
بـــی عـــشـــق، آه در جـــگـــر روزگـــار نـــیــســـتخـاکسـتـری اسـت چـرخ که عشق است اخـگرش
دارد خــطــر ز جـــنــبـــش مــژگــان ســفــیــنــه اشچــشــمـی کــه نـیـســت حــیـرت دیـدار لـنـگــرش
***
در گــرد خـــط نــهــان شــد روی عــرق فــشــانــشخـــط غـــبـــار گـــردیــد دیــوار گـــلـــســـتـــانـــش
کــوتـــاه بـــود دســـتـــم تـــا داشـــت اخـــتـــیــاریقــالــب چــو کــرد خــالــی شــد بــهـلــه مـیـانـش
آن شــوخ پــاکــدامــن تــا لــب ز بــاده تــر ســاخــتبـــــوی امــــیــــدواری مــــی آیــــد از دهــــانــــش
***
هر که پیش از مرگ مرد از یک جهان غم شد خلاصهر کـه بـیرون رفـت از عـالـم، ز عـالـم شـد خـلـاص
تــنـگــدســتــی راســت لــازم گــریـه بــی اخــتــیـارتــاک تــاآورد بــرگ از چــشـم پــر نـم شـد خـلـاص
***
لــالــه آتـــش زبـــان افــروخــت در گــلــشــن چــراغبــعــد ازیـن در خــواب بــیـنــد دیـده روشــن چــراغ
از جـــبـــیـــن صـــورت دیـــوار آتـــش مـــی چـــکـــددر چـنـیـن بــزمـی چــرا انـدیـشـد از مـردن چــراغ؟
خــضـر دلـسـوزی نـمـی بــیـنـم دریـن صـحــرا، مـگـرگــرم رفــتـــاری فــروزد پـــیــش پـــای مــن چـــراغ
***
هـر کـس کـه چــون صـدف دهـن خـویـش کـرد پــاکلـــبـــریــز مـــی شـــود ز گـــهــرهــای تـــابـــنــاک
بـــی ســـجـــده مـــی کـــنــنــد نــمـــاز جـــنــازه رامــگــذار پــیـش مــرده دلــان روی خــود بــه خــاک
***
زلــفــت ز کــجـــا و ز کــجـــا ســلــســلــه مــشــکیــک تـــار ز زلــف تـــو و صـــد قـــافـــلــه مــشـــک
شـب تــا ســحــر از ســلـســلـه جــنـبــانـی زلـفـیدر کـــوچـــه زخـــمــم گـــذرد قـــافـــلــه مــشـــک
***
بـــازآ کـــه بـــی تـــو رنـــگ نــیــایــد بـــه روی گـــلدر جـــیـــب غـــنـــچـــه زنـــگ بـــرآورد بـــوی گـــل
در گــلــســتــان حــســن تــو از جــوش عــنـدلــیـبتــنـگ اســت جــای بــال فـشــانـی بــه بــوی گـل
***
گــر چــه زنــگ خــاطــر تـــن پـــروران چـــون روزه امصـــیـــقـــل آیــیــنـــه روحـــانـــیـــان چـــون روزه ام
بــا گـرانـقــدری ســبــک در دیـده هـایـم چــون نـمـازبــا سـبــکـروحـی بـه خـاطـرهـا گـران چـون روزه ام
***
مــی تــراود وحــشــت از بـــوم و بـــر کــاشــانــه امدارد از چـــشــم غــزالــان حـــلــقــه در خـــانــه ام
دام زیـــر خـــاک ســـازد ســـیـــل بــــی زنـــهـــار رابـس کـه بـاشـد گـرد کـلـفـت فـرش در کـاشـانه ام
***
دیـده از صـورت پــرســتــی بــســتــه بــود آیـیـنـه امنـوخــطــی دیـدم کـه بــازی کـرد دل در ســیـنـه ام
***
مــن کــه بــودم رونــق کــوی خــرابــات، ایــن زمــانآفـــتــــاب شـــنـــبــــه و ابــــر شــــب آدیـــنـــه ام
***
جـلوه ای مسـتـانه زان گـلـگـون قـبـا می خـواسـتـمزان گـلـسـتـان یـک نـسـیـم آشـنـا مـی خـواسـتـم
بــا گـواهـان لـبــاســی دعـوی خــون بــاطـل اســتورنـه خـون خـود ازان گـلـگـون قـبــا مـی خـواسـتـم
تـــا بـــه کــام دل چــو مــرکــز گــرد ســر گــردم تــراپــایـی از آهـن چــو پــرگـار از خـدا مـی خـواسـتــم
***
چــنـد زور آرد جــنـون بــر مـن، گــریـبــان نـیـســتــمچــنـد بــی تــابــی کــنـم، آه غــریـبــان نـیـســتــم
عـهد خـوبـانم کـه می غـلطـم در آغـوش شـکـسـتشـمـع صـبــحـم در پــی دلـسـوزی جـان نـیـسـتـم
***
تــیـغ کــوه هـمــتــم، دامـن ز صــحــرا مـی کــشــممـی روم تــا اوج اســتــغــنـا، دگــر وا مـی کــشــم
تـا دهن بـازسـت چـون پـیمـانـه مـی نـوشـم شـرابچون سبـو تا دست بـر تن هست صهبـا می کشم
***
پــرده بــر حــســن عــمـل از دامـن تــر مـی کـشــمچــون صــدف دامـان تــر در آب گـوهـر مـی کـشــم
مـهـر گــل را بــر گــلـاب انـداخــتــن کــار مـن اســتنـاز آن لـبــهـای مـیـگـون را ز ســاغــر مـی کـشــم
***
در لـبــاس از سـیـنـه تــفـسـیـده آهـی مـی کـشـمشـمع فـانوسـم نفـس در پـرده گـاهی می کـشـم
گـر چـه از مـشـق جـنون افـتـاده ام چـون خـامـه بـازکـار هـر جــا بــر سـر افـتــد مـد آهـی مـی کـشـم
صـحــبــت خــلـق اسـت مـجــنـون مـرا بــر دل گـرانخـویـش را از کـام شـیـران در پـنـاهـی مـی کـشـم
***
چــون نـظــر بــر روی آن دشــمـن مـروت مـی کــنـماز بــهــار گــریـه گــلــریـزان حــســرت مــی کــنــم
تـا بـه کـی چـون جـام می عـمرم بـه گردش بـگذرد؟مـدتــی در پــای خــم قــصــد اقــامــت مـی کــنـم
***
گـریـه را بــی طـاقـتــی آمـوخــتــن حــق مـن اسـتدر دو مجـلس قطـره را همچـشـم طـوفان می کنم
دیــده افـــســـردگـــان گــرمــی ز آتـــش مــی بـــردداغ را در رخــنـه هـای ســیـنـه پــنـهـان مـی کـنـم
***
نیسـت ناخـن در کـف و مشـکـل گـشـایی می کـنمکـار عـالـم را بـه این بـی دسـت و پـایی مـی کـنـم
نـیـســت مـانـنـد ســپــنـد از سـوخــتــن فـریـاد مـندور گــردان را بــه آتــش رهـنــمــایـی مــی کــنــم
***
(تــا بــه چــنــد از گــریــه آزار دل جــیــحــون دهــم؟از دعــــای بــــی اثــــر دردســــر گــــردون دهـــم)
(آشــیـانـی مـی تــوانـم ســاخــت در کـنـج قــفــسگــر ز دل ایــن خــارخــار رشــک را بـــیــرون دهــم)
***
در دل اســت آن کـس کـه از نـادیـدنـش دیـوانـه ایـمآن کــه مــا را دربــدر دارد بــه او هــمــخــانــه ایــم
بــی تــکــلـف یـار خــود را تــنـگ در بــرمـی کــشــدمـــا در آیــیـــن مـــحـــبـــت امـــت پـــروانـــه ایـــم
***
مـا بـه زور اشـک، مـوج از روی جـیـحـون مـی بــریـمچـیـن جـوهـر از جــبــیـن تــیـغ بــیـرون مـی بــریـم
مـنـع مـا دریـاکـشــان ای زاهـدان از ابــلـهـی اســتمــا گــلــیـم خــویـش را از آب بــیــرون مــی بــریـم
***
چــون بــه دریــا روی بــا ایـن دیــده پــر نــم کــنــیـمحــلــقــه گــرداب هــا را حــلــقــه مــاتــم کــنــیــم
پــیـش ازان کـز یـکـدگـر ریـزیـم چــون قـصــر حــبــابخــیــز تـــا چــون مــوجــه دریــا وداع هــم کــنــیــم
***
ز کـویـت رفـتـم و الـمـاس طـاقـت بــر جـگـر بـسـتـمتـو بـا اغیار خـوش بـنشین که من بـار سفر بـستـم
هـمـان بـهـتـر کـه روگـردان شـوم از خـیل مـژگـانـشبه غیر از خون دل خوردن چه طرف از نیشتر بـستم
بــه هـر چــوب قــفــس پــیـونـد دیـگــر بــود بــالـم رابــه زور ایـن قـوت پــرواز را بــر بــال و پــر بــســتــم
***
بــه مـی گـرد مـلـال از چــهـره دل پــاک مـی کــردمز هـر پــیـمـانـه ای خــون در دل افـلـاک مـی کـردم
دریـن ظـلـمـت سـرا مـی یـافـتــم گـم کـرده خــود رااگــر صـــبـــح بـــنــاگــوش تـــرا ادراک مــی کــردم
***
من آن بـخـت از کـجـا دارم کـه بـا او همسـفـر گردم؟زهـی دولـت اگـر در رهـگـذارش پــی ســپــر گـردم
همان خـجـلت کـشـم، بـا عـمر جـاویدان اگر خـواهمبــه قـدر گـرد دل گـشــتــن تــرا بــرگـرد ســرگـردم
***
بـه بـوسـی قـانـع از لـبـهـای شـکـربــار چـون گـردم؟ازیـن قــنـد مـکـرر ســیـر مـن یـکـبــار چــون گـردم؟
ز بــوی گــل گــرانـی مـی کــشــد نـازک نـهـال مــنبـه چـنـدین کـوه غـم بـر خـاطـر او بـار چـون گـردم؟
***
نــمــی کــردم بـــه نــیــرنــگ خــزان تــرک وفــاداریاگــر روی دلــی از غــنــچــه ایــن بــاغ مــی دیــدم
***
فـضـای چـرخ تــنـگـی مـی کـنـد بــر مـغـز پــرشـورمقــبــای دار کــوتــاه اســت بــر بــالــای مــنــصــورم
چـنـان بــاریـک بــیـن گـردیـده ام از عـاقـبــت بـیـنـیکـه جـوی شـهـد آیـد در نـظـر چـون نـیـش زنـبــورم
ز صــحــرای شــکــرریـز قــنــاعــت گــوشــه ای دارمکــه آیـد در نـظــر مــلــک ســلــیـمــان دیـده مـورم
***
مـن آن رنـدم کـه راز دل ز لـوح سـیـنـه مـی خــوانـمخـط جـوهـر ز پــشـت صـفـحـه آیـیـنـه مـی خـوانـم
نـمـی سـازد اجـل از گـفـتـگـوی عـشـق خـامـوشـممن آن طـفلم که درس خـویش در آدینه می خـوانم
***
بـــر ســر خــوان امــل دســت هــوس مــی بـــنــدمدر شـــکـــرزار، پـــر و بـــال مــگـــس مــی بـــنــدم
شـــوق در هــیــچ مـــقـــامــی نــکـــنــد آســـایــشدر گــلــســتــانــم و احــرام قــفــس مــی بـــنــدم
***
نـــتــــوان کـــرد بــــه زنـــدان بــــدن مـــحــــصــــورمشـــیــشـــه را مــی شـــکـــنــد زور مــی پـــرزورم
در نــمــکــدان ز نـمــکــزار چــه خــواهـد گــنــجــیـد؟چــه کــنــد حــوصــلــه تــنــگ فــلــک بــا شــورم؟
بـــس کــه آمــیــخــتــه نــیــش بــود نــوش جــهــاندیـــدن شــــهـــد فـــزون مـــی گـــزد از زنـــبــــورم
***
جــذبـــه ای کــو کــه ازیــن نــشأه بـــه پــرواز آیــم؟ســــبــــک از پــــلــــه انـــجــــام بــــه آغــــاز آیـــم
صــبــح مــحــشــر نـفــس بــیـهـده ای مــی ســوزدنــه چــنــان رفــتــه ام از خــود کــه دگــر بـــاز آیــم
***
گــر چــه خــاکــیـم پــذیــرای دل و جــان شــده ایـمچــون زمــیـن آیـنــه حــســن بــهــاران شــده ایــم
در ســر کـوی خــرابــات ســبــکـدســتــی نـیـســتورنه عـمری اسـت که از تـوبـه پـشـیمان شـده ایم
***
اگـــــر ســـــیـــــاه دلـــــم داغ لـــــالـــــه زار تـــــواماگـــر گـــشـــاده جـــبـــیــنـــم گـــل بـــهـــار تـــوام
اگــر چــه چــون ورق لــالــه نـامــه ام ســیـه اســتبــه ایـن خــوشــم کــه جــگــرگـوشــه بــهـار تــوام
چـــرا عــزیــز نــبـــاشــم، نــه خــار ایــن چــمــنــم؟ســرم بـــه عــرش نــســایــد چـــرا، غــبـــار تـــوام
***
دلــی گـــرفـــتـــه تـــر از غـــنــچـــه در بـــغـــل دارمبـــه چـــشـــم آبـــلـــه بـــا خـــار بـــن جـــدل دارم
ز بــس کـه سـیـنـه ام از کـیـنـه جـهـان صـاف اسـتگـــمـــان بــــرنـــد کـــه آیـــیـــنـــه در بـــغـــل دارم
***
خـــدنــگ او نــظــری دوخـــتـــه اســـت بـــر بـــالــمامــیــد هــســت گــشــادی ز شــســت اقــبــالــم
در آشـــیـــان بــــه خـــیـــال تـــو آنـــقـــدر مـــانـــدمکــه غـــنــچـــه شـــد گــل پـــرواز در پـــر و بـــالــم
***
شـــکـــار جـــذبـــه تـــوفـــیــق شـــد گـــریــبـــانـــمدگـــر چــــه خــــار تــــوانـــد گـــرفـــت دامـــانـــم؟
بـــه کـــوی دوســـت رســـیــدم ز راه ســـاده دلــیز جـــیـــب کـــعـــبـــه بـــرآورد ســـر بـــیـــابـــانـــم
مـــرا بـــه رد و قـــبـــول زمـــانــه کـــاری نــیــســـتچــو چــشــم آیــنــه در خــوب و زشــت حــیــرانــم
***
ســتــم بــه خــویــش ز کــوتــاهــی زبـــان کــردیــمبــه هــر چــه شــکــر نــکــردیــم، یــاد آن کــردیــم
بــنــای خــانـه بــه دوشــی بــلــنــدکــرده مــاســتقــفــس نــبـــود کــه مــا تـــرک آشـــیــان کــردیــم
***
بـــرون ز شــیــشــه افــلــاک هــمــچــو رنــگ زدیــمبــه عـالـمـی کـه در او رنـگ نـیـسـت چــنـگ زدیـم
شـــکـــســـت بــــر دل مـــا آن زمـــان گـــوارا شـــدکــه مــومــیــایــی احــبـــاب را بـــه ســنــگ زدیــم
***
کــمــنــد زلــف تــرا چــون بــه خــویـش رام کــنـیـم؟بـــه راه دام تـــو در خـــاک چـــنـــد دام کـــنـــیــم؟
ســپــهـر تــیـغ مـکــافــات بــر کـف اســتــاده اســتچــه لـازم اســت کــه مـا فــکــر انـتــقــام کــنـیـم؟
اگــر چـــه پـــخـــتـــگــیــی نــیــســت کــارفــرمــا راچــه لـازم اسـت کـه مـا کـار خـویـش خـام کـنـیـم؟
***
بـــه هــفـــت آب، دهــن از شـــراب مـــی شـــویــمدگــر ز تــوبــه بــه مـشــک و گــلــاب مـی شــویـم
شـکـســتــه بــالـی عـصـیـان کـلـیـد فـردوس اسـتز نـــامـــه عـــمـــل خـــود ثــــواب مـــی شـــویـــم
***
فـــرهــادم و ثـــبـــات قــدم هــســـت پـــیــشـــه امنــاخـــن دوانــده در جـــگــر ســـنــگ تـــیــشــه ام
از بـــخــت شــور در نــمــک آبـــم چــو مــغــز تـــلــخمــی روتــرش کــنــد چــو درآیــد بــه شــیـشــه ام
از نــــاخـــــن آب دشـــــنــــه الــــمــــاس بـــــرده امفــرهـاد را بــه کــوه جــهـانــده اســت تــیـشــه ام
***
صــد خــنــده واکــشــم ز تــو تــا تــرک جــان کــنــمدر خــــون صـــد بــــهـــار روم تــــا خــــزان کـــنـــم
تــیـغــش ز ســخــت جــانـی مــن کــنـد اگــر شــودلــوح مــزار خـــویــش ز ســـنــگ فـــســـان کــنــم
***
در کــار عــشــق ســعــی چــو فــرهـاد مــی کــنــممــشــق جــنـون بــه خــامــه فــولــاد مــی کــنــم
تـــا فــکــر کــرده اســـت مــرا بـــر ســـخـــن ســواردر کـــوه قــــاف صــــیـــد پــــریـــزاد مـــی کــــنـــم
***
گــاهــی بـــه کــوه و گــاه بـــه صــحـــرا نــمــی رومچــون سـیـل بــی حـجــاب بــه هـر جــا نـمـی روم
در کـــوهـــســـار ســـنـــگ مـــلـــامـــت مـــجـــاورممــجــنـون صــفــت بــه دامــن صــحــرا نــمــی روم
نـــقــــش فــــنــــا در آیـــنـــه خــــشــــت دیـــده امهـــرگــــز پــــی عــــمــــارت دنـــیـــا نـــمــــی روم
***
کـــو مـــی کـــه اخـــتـــیــار خـــرد را بـــه او دهـــم؟مـسـتـانـه دسـت خـویـش بـه دسـت سـبــو دهـم
بــر هــر طــرف کــه مــی نــگــرم حــشــر آرزوســتزلــــف تـــــرا بـــــه دســـــت کـــــدام آرزو دهــــم؟
***
دل را بـــه زلــف حــســن شــمــایــل نــمــی دهــمتـــا دل نـــمـــی دهــنـــد مـــرا دل نـــمـــی دهــم
ایــن گــردن ضـــعـــیــف ســـزاوار تـــیــغ نــیــســـتدر قــتــل خــویـش زحــمــت قــاتــل نــمــی دهــم
***
حــاشــا کــه دل بــه نــاز و نــعــیــم جــهــان نــهــممــرغــی نــیـم کــه بــیـضــه دریـن آشــیـان نــهــم
چــون صـبــح بــس کـه پــرده دری دیـده ام ز خــلـقتـــرســـم کــه راز بـــا دل شـــب در مــیــان نــهــم
خــاکــم کــه ســیـنـه ام هـدف تــیـر عــالــم اســتگــردون نـیـم کــه بــا هـمـه کــس در کــمـان نـهـم
***
از شــرم عــشــق دیــده خــونــبـــار بـــســتــه ایــمســـدی مـــیـــان دیـــده و دیـــدار بـــســـتـــه ایــم
جــز آه، تــخــم ســوخــتــه را نـیـســت خــوشـه ایمــا دل عــبـــث بــه خــال لــب یــار بــســتــه ایــم
***
پــیــش قــضــا طــلــســم ز تــدبــیــر بــســتــه ایــمســد شــکــر بــه رهــگــذر شــیــر بـــســتــه ایــم
مـــجـــنـــون خـــانــه زاد بـــیــابـــان وحـــشـــتـــیــمدیـوانـگـی بــه خــود نـه بــه زنـجــیـر بــسـتــه ایـم
حـــاشـــا کــه زخـــم مــا دهــن شـــکــوه وا کـــنــدخــود بــر مـیـان نـاز تــو شــمـشـیـر بــســتــه ایـم
***
دام امـــــیـــــد در ره ایـــــام بــــــســـــتــــــه ایـــــمدر رهــگــذار ســیــل ز خـــس دام بـــســتـــه ایــم
بــــر دســــت روزگــــار روان اســــت حــــکــــم مــــاتــا لـب ز گــفــتــگــو چــو لـب جــام بــســتــه ایـم
عـشــق آن حــریـف نـیـســت کـه صـیـد زبــون کـنـدخــود را بــه زور بـــر قــفــس و دام بـــســتــه ایــم
***
راه نـــشـــاط بــــر دل دیـــوانـــه بــــســــتــــه ایـــممـــا راه آشـــنــایــی بـــیــگـــانــه بـــســـتـــه ایــم
از چــشــم زخــم تــوبـــه مــبـــادا شــکــســتــه دلعـهـدی کـه مـا بـه شـیشـه و پـیمـانـه بـسـتـه ایم
غــیـرت شــهــیـد بــی ادبــی هــای طــرز مــاســتاز مــوم، نــخــل مــاتـــم پـــروانــه بـــســتـــه ایــم
***
از خـــط بـــه مــهــربـــانــی مــا بـــدگــمــان مــشــومــا بــا لــبــت نـمــک بــه حــرامــی نــخــورده ایـم
***
رفــتـــیــم و کــوی او بـــه رقــیــبـــان گــذاشــتــیــمخـوش کـعـبــه ای بــه خــار مـغـیـلـان گـذاشـتــیـم
آب نــمــک شـــنــاســـی و رنــگ حـــیــا نــداشـــتلــعـــل لــب تـــرا بـــه رقـــیــبـــان گـــذاشـــتـــیــم
***
گــــرم نــــصــــیــــحــــت دل دیــــوانــــه خــــودیــــمســنــگــیـم و در کــمــیـنــگــه پــیـمــانــه خــودیـم
هــمـــت بـــلـــنــد مـــرتـــبـــه از آبـــروی مـــاســـتمــا خــوشــه چــیـن خــرمــن بــی دانــه خــودیــم
***
چـــون گــل پـــی رنــگــیــنــی دســتـــار نــبـــاشــمچـــون آب روان تــــشـــنـــه رفـــتــــار نـــبــــاشـــم
اشــکــم کــه بــه هـر تــنـگ نـظــر گــرم نـجــوشــمآهــم کــه بـــه هــر ســـردنــفــس یــار نــبـــاشــم
نــــاقــــوس غــــریـــبــــانــــه بــــه فــــریـــاد درآیـــدآن روز کــــه در حــــلــــقــــه زنــــار نــــبـــــاشــــم
زیــن شـــهـــر چـــرا روی بـــه صـــحـــرا نـــگـــذارم؟دیــوانــه شـــدم، چـــنــد گـــرفـــتـــار نــبـــاشـــم؟
***
مــا را بـــه تـــو شـــد راهــنــمــا راهــبـــر چـــشـــمچــون اشــک نــگــردیـم چــرا گــرد ســر چــشــم؟
فــریــاد مــن از دســت پــریـشــان نــظــریـهــاســتچـــون نــای بـــود نــالــه ام از رهــگـــذر چـــشـــم
***
مــا حــســرت دیـدار تــو در ســیـنـه شــکــســتــیـمایــن خــار هــوس در دل آیــیــنــه شــکــســتـــیــم
زهـــاد شـــکـــســـتـــنـــد اگـــر شـــیــشـــه مـــا رامــا نــیـز طــلــســم شــب آدیـنــه شــکــســتــیـم
***
دلــبـــســتـــگــیــی بـــا دل بـــی کــیــنــه نــداریــمآن روز دل از مــاســـت کـــه در ســـیــنــه نــداریــم
ای صـــافـــدلـــان عـــیــب مــرا فـــاش بـــگـــویــیــدمـــــا روی دل امـــــیــــد ز آیــــیــــنــــه نــــداریــــم
***
مـــا داغ جـــنـــون را بـــه ســـویــدا نـــفـــروشـــیــمیــک نــالـــه زنــجـــیــر بـــه دنــیــا نــفـــروشـــیــم
تــــنـــگ اســــت ســــواد نـــظــــر مـــردم عــــالـــمتـــا جـــنــس فــراوان نــشـــود مــا نــفــروشـــیــم

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج