فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 2 خرداد 1403

متفرقات – قسمت اول

گـــر چـــنــیــن ابـــروی او ره مــی زنــد اصـــحـــاب رارفــتــه رفــتــه طــاق نـســیـان مـی کـنـد مـحــراب رااز شــبــیـخــون حــوادث عــشــقــبــ…

گـــر چـــنــیــن ابـــروی او ره مــی زنــد اصـــحـــاب رارفــتــه رفــتــه طــاق نـســیـان مـی کـنـد مـحــراب را
از شــبــیـخــون حــوادث عــشــقــبــازان غــافــلــنــدمــی کــنــد خــون در جــگــر صــیـد حــرم قــصــاب را
ســیـر چــشــمـان خــیـال از فـکـر وصـل آســوده انـدمــی گــزد مــی شــیــرمــســت پــرتــو مــهــتــاب را
***
ســـرگـــرانــی مـــانــع اســـت از آمـــدن تـــیــر تـــراانــتـــظــار تـــیــر خــواهــد کــشــت نــخــجــیــر تـــرا
تــرک خــونـریـزی نـمـی گـویـی، هـمـانـا عــاشــقـانداده انـــد از دیـــده خــــود آب، شـــمـــشـــیـــر تــــرا
***
تــا نــگــیــرم بـــوســه از لــب گــلــعــذار خــویــش رانــشــکــنـم از چــشــمــه کــوثــر خــمــار خــویـش را
چــون کـنـد بــرق تــجــلـی پــای شــوخــی در رکـابکــــوه نـــتــــوانـــد نـــگــــه دارد وقــــار خــــویـــش را
***
آتـــش افـــروز جـــنــون شـــد دامـــن صـــحـــرا مـــراطــشــت آتــش ریـخــت بــر ســر لــالــه حــمــرا مـرا
هــر ســر راهــی بــه آگــاهــی حــوالــت کــرده انــدنـــالـــه نـــی شــــد دلـــیـــل عــــالـــم بــــالـــا مـــرا
نـیـسـت در بــزم تــو جــایـم، ورنـه در هـر مـحــفـلـیمــی جــهـد از جــا ســپــنـد و مـی نـمــایـد جــا مــرا
***
چـــنــد دارم در بـــغـــل پـــنــهــان دل افــســـرده را؟چــــنـــد در فــــانـــوس دارم ایـــن چــــراغ مـــرده را؟
ســیـر گـلـشـن بــی دمـاغـان را نـمـی آرد بــه حــالســـایـــه گـــل مـــی کـــشـــد در خــــون دل آزرده را
***
پـیـش رویـش چـون کـنـم مـنـع از گـرسـتـن دیـده را؟چـون کـنـم در شـیـشـه این سـیـمـاب آتـش دیـده را؟
در ســر آن زلــف بــی بــخــت رســا نــتــوان رســیـدچــاره شــبــگــیـر بــلــنــدســت ایـن ره خــوابــیـده را
***
بــی نـگـاه مـن نـشـد در عـشـق مـعـشـوقـی تـمـامصـــحـــبــــت فـــرهـــاد آدم کـــرد ســـنـــگ خـــاره را
***
نــیــســت ظــرف راز عــشــق او حــریـم ســیـنــه راآب ایـن گـوهـر بــه طــوفــان مـی دهـد گــنـجــیـنـه را
در دل مـن نـقـش چـون گـیـرد، کـه بــا خـود مـی بـردشـــوخـــی عـــکـــس تـــو دام جـــوهـــر آیــیــنـــه را
***
ســـر بـــه دیــوار نــدامــت مــی زنــد تـــدبـــیــر مـــاراه بـــیـــرون شـــد نـــدارد کـــوچـــه زنـــجـــیـــر مـــا
گــریــه هــای تــلــخ مــا را چــاشــنــی دیــگــر بـــوداز شــکـر پــیـوســتــه لـبــریـزســت جــوی شــیـر مـا
***
کــام خـــود از کــوشــش امــیــد مــی گــیــریــم مــابــخــت اگــر بــاشــد نـبــات از بــیـد مـی گــیـریـم مـا
خــون مــا افــتـــادگــان را کــی تــوان پـــامــال کــرد؟خــونـبــهـای شــبــنـم از خــورشـیـد مـی گـیـریـم مـا
***
تـــا ز زیــر ســنــگ مــی آیــد بـــرون مــجـــنــون مــامـحــمـل لــیـلـی بــرون رفــتــه اســت از هـامـون مـا
عــارفــان را کــنــج تـــنــهــایــی بـــود بـــاغ و بـــهــاردر خـم خــالـی چــو مـی مـی جــوشـد افـلـاطـون مـا
***
ازان پــیـوســتــه مــی لــرزد دل از پــاس قــدم مــا راکه ناموس سـپـاهی هسـت بـر سـر چـون عـلم ما را
شـکسـت دشـمن عـاجـز دلی از سـنگ می خـواهدوگــرنـه نـیـســت از خــار مــلــامــت پــای کــم مــا را
***
(ســپــنـدی شــد عــقـیـق صــبــر در زیـر زبــان مـا رابـه داغ تـشـنـگـی تـا چـنـد سـوزی زان لـبـان مـا را؟)
(کـمـان بــیـکـار گـردد چـون هـدف از پـای بــنـشـیـنـدنـه از رحــم اســت اگـر بــر پــای دارد آسـمـان مـا را)
***
یکـی صـد شـد ز گلچـین بـرگ عـشـرت گلشـن ما راحـــمــایــت کــرد مــور از بـــرق آفــت خـــرمــن مــا را
ز صـرصـر گـر چـه می پـاشـد ز هم جـمـعـیت خـرمـنحــصــار عــافــیـت شــد بــاد دســتــی خــرمـن مـا را
***
فــروغ عــارضــت پــروانــه ســازد شــمــع بــالــیـن راپــر پــرواز گـردد چـشـم شـوخـت خـواب سـنـگـیـن را
ز تــاراج هــوســنــاکــان بــود ایـمــن گــلــســتــانــتکـه شـرمت پـای خـواب آلود سـازد دسـت گـلچـین را
***
بـه خـودسـازی بـدل کن ای سیه دل خـانه سـازی راکـه جــز گـرد کـدورت نـیـسـت حــاصـل خــاکـبــازی را
هــدف از تــیــر بـــاران ســیــنــه پــر رخــنــه ای داردخــطــر بــســیـار بــاشــد در کـمـیـن گـردن فــرازی را
مرا بـا حـسـن روزافزون او عـیشـی اسـت بـی پـایانکـه در هـر دیـدنـی مـی گـیرم از سـر عـشـقـبـازی را
***
ز هـجــران کــه دارد لــالــه داغــی دلــســیـاهـی را؟غـزال دشـت از چــشـم کـه دارد خــوش نـگـاهـی را؟
مــکــن در عــشــق مــنــع دیــده بــیـدار مــا نــاصــحبــه خــواب از دســت نـتــوان داد ذوق پــادشـاهـی را
ز شـوق خـال مشـکـینش بـه گـرد کـعـبـه می گـردمکـه ره گم کـرده خـضـری می شـمارد هر سـیاهی را
اگـر فـردای مـحــشـر عـفـو مـیـر عـدل خــواهـد شــدکـه ثـابــت مـی کـنـد بــر خـود گـنـاه بـی گـنـاهـی را
***
نــگــه دارد خـــدا آن ســـیــمــتـــن را از گـــزنــد مــا!کــه اخــگــر در گــریــبــان دارد آتــش از ســپــنــد مــا
ز گــیــرودار مــا آســوده بــاش ای آهــوی وحــشــیکـه از بـس نـارسـایـی چـیـن نـمـی گـیـرد کـمـنـد مـا
***
بـــزم عــشـــق اســـت مــیــا از در عــادت بـــه درونشــیــوه مــردم بـــیــگــانــه ســلــام اســت ایــنــجــا
طـــالــعـــی کـــو کـــه گـــشـــایــم در گـــلــزار تـــرا؟مــغـــرب بـــوســـه کــنــم مــشـــرق گــفـــتـــار تـــرا
نـیـســت مـمـکـن کـه بــه تــدبــیـر تــوان کـرد عـلـاجدل بــــیـــمـــار مـــن (و) نـــرگــــس بــــیـــمـــار تــــرا
***
جــان مــن رفــتــن ازیـن ســیـنـه بــی کــیـنـه چــرا؟روی گـــردان شـــدن از صـــحـــبـــت آیــیــنـــه چـــرا؟
مـیـفــروشــان بــه خــدا عــالـم درویـشــی هـاســتنــگــرفــتــن بـــه گــرو خــرقــه پـــشــمــیــنــه چــرا؟
***
گــل روی تــو چــو شــبــنــم نــگــران ســاخــت مــراخـــار در پـــیـــرهـــن چـــشـــم تـــر انـــداخـــت مـــرا
ســرکـشــی از نـمـد فــقــر نـکــردم، بــه چــه جــرمســـایــه بـــال هــمـــا در قـــفـــس انــداخـــت مـــرا؟
***
نــه چــنــان تــنــگ گــرفــتــه اســت دل تــنــگ مــراکــــه بـــــرآرد ز کــــدورت مــــی گــــلــــرنــــگ مــــرا
نـیـســت در عــالـم افــســرده جــگــرســوخــتــه ایبـــه چـــه امـــیــد بـــرآیــد شـــرر از ســـنـــگ مـــرا؟
***
تـــا بـــه کـــی دور بـــود ســـایـــه ابـــراز ســـر مـــا؟خــشــک بــاشــد لــب مــا چــون جــگــر ســاغــر مـا
شــعــلـه پــیـش جــگــر ســوخــتــه مـا خــام اســتبـــــال پــــروانــــه بــــود یــــک ورق از دفــــتــــر مــــا
***
رخـــنــه در ســـنــگ کــنــد نــاخـــن انــدیــشــه مــاپـــنــجــه در پـــنــجــه الــمــاس کــنــد تــیــشــه مــا
بـــــاده روح در او نــــشأه مــــاتـــــم بـــــخـــــشـــــدمــگــر از ســـنــگ مــزارســـت گــل شـــیــشـــه مــا
***
صــیـقــلــی مــی شــود از زخــم زبــان ســیـنــه مــادم شـــمـــشـــیـــر بـــود صـــیـــقـــل آیـــیـــنـــه مـــا
بـــی قـــدح راه بـــه غـــیــب دهــن خـــود نــبـــریــمعـــــالـــــم آب بـــــود خـــــلـــــوت آیــــیــــنــــه مـــــا
هــر کــه نــاخــن بـــه جــگــرکــاوی مــا تــیــز کــنــدمــاه عــیــدســت بــه چــشــم دل بــی کــیــنــه مــا
***
رنـــــگ بــــــر روی گــــــل آیـــــد ز وفــــــاداری مـــــاســـرو بــــر خــــویـــش بــــبــــالـــد ز هـــواداری مـــا
بــــه دم عــــیـــســــی اگـــر نـــاز کـــنـــد جــــا داردنـســخــه از چــشــم تــو بــرداشــتــه بــیـمــاری مــا
(آنـــقـــدر در دهـــن تـــیـــغ تـــغـــافـــل بـــاشـــیـــمکآورد خــــوی تــــو ایــــمــــان بـــــه وفــــاداری مــــا)
***
زهـــی رخ تــــو نـــمــــوداری از بــــهـــشــــت خــــدانــــهــــال قــــد تـــــو بـــــرهــــان عــــالــــم بـــــالــــا
گـرفــتــه راهـی عــشــق از مـلـال خــاطــر مـاســتحــــبــــاب در گــــره افــــکــــنــــده کــــار ایـــن دریـــا
خــوشــا کـســی کـه ازیـن تــنـگـنـای بــی حــاصــلبـــه خــاک بـــرد دلــی هــمــچـــو ســیــنــه صــحــرا
ســــیـــاه روز چــــو فــــانــــوس بــــی چــــراغ بــــوددرون پـــرده چـــشــمــی کــه نــیــســت نــور حـــیــا
***
(مـــده ز دســـت دریــن فـــصـــل جـــام صـــهــبـــا راکــه مـوج لــالــه بــه مـی شــســت روی صــحــرا را)
(جــنــون مــا بــه نــســیـم بــهــانــه ای بــنــدســتبـــس اســـت آتـــش گـــل دیــگـــجـــوش ســـودا را)
***
اســیــر ســـاخـــت بـــه یــک خـــنــده نــهــان مــا راگـــشــــاده رویـــی گـــل کــــرد بــــاغــــبــــان مـــا را
وصـــال او بـــه نـــســـیــم مـــلـــامـــت ارزان اســـتتــــفـــاوتــــی نـــکـــنـــد حـــرف بــــاغـــبــــان مـــا را
***
در زیــر بـــار مـــهـــره گـــل نـــیــســـت دســـت مـــاز اشــک تــاک ســبـــحــه کــنــد مــی پـــرســت مــا
نــه گــوشـــه کــلــاه و نــه زلــف و نــه تـــوبـــه ایــمخــوبــان چــه بــســتــه انـد کـمـر در شـکـســت مـا؟
***
غـــافـــل مـــشـــو ز رتـــبـــه شـــوق بــــلـــنـــد مـــااز ســـاق عـــرش (حـــلــقـــه) ربـــایــد کــمــنــد مــا
بـــی طـــاقـــتـــان شـــوق، هــلـــاک بـــهــانــه انـــداز مـــاهــتـــاب ســـوخـــتـــه گـــردد ســـپـــنـــد مـــا
***
قــانــع بــه جــرعــه نــیـســت لــب مــیـگــســار مــامـــیـــخــــانـــه را بــــه آب رســــانـــد خــــمــــار مـــا
ای جــلــوه نــســیـم تــرحــم چــه کــوتــهـی اســتدر غـــنـــچـــه زنــگ بـــســـت گـــل اعـــتـــبـــار مـــا
از نـخــل مـوم صــد گـل رنـگـیـن شــکـفـت و ریـخــتیــک بـــرگ ســـبـــز ســـر نــزد از شـــاخـــســـار مــا
امـشــب کـه آمـده اســت بــه کـف ســیـب آن ذقــنخــالــی اســت جــای شــیـشــه مــی در کــنــار مــا
***
تـــا کــی بـــه شــعــلــه ای نــزنــد جــوش داغ مــا؟پـــیــش از فــتـــیــلــه چـــنــد بـــســوزد چـــراغ مــا؟
ای مـحــتــســب بــه تــوبــه قــســم مـی دهـم تــراکـــایــن مـــوســـم بـــهـــار مـــخـــور بـــر دمـــاغ مـــا
(حـــســـرت بـــه نــور ذره و عـــمــر شـــرر کـــشـــدیــــارب کــــســــی مــــبـــــاد بــــه روز چــــراغ مــــا)
***
(مــــردانـــه ازیـــن خــــرقــــه ســــالــــوس بــــرون آزن نـــیـــســــتــــی، از پــــرده نــــامــــوس بــــرون آ)
(پـــر در پـــر هـــم بــــافـــتـــه پـــروانـــه و بـــلـــبـــلای شــــمــــع گــــل انــــدام ز فــــانــــوس بــــرون آ)
***
از نـــغـــمـــه عـــشـــاق چـــه ذوق اهــل هــوس را؟از نــالــه بـــلــبـــل چـــه خـــبـــر چـــوب قــفـــس را؟
بــــربــــنــــد بــــه نــــرمــــی دهـــن هـــرزه درایـــاناز پــــنـــبــــه تــــوان کـــرد زبــــان بــــنـــد جـــرس را
***
بـــلــبـــل بـــه ثــنــای تــو گــشــوده اســت زبـــان راگـل غــنـچــه بــه پــابــوس تــو کـرده اســت دهـان را
در بـــنــدگــی قــامــت مــوزون تــو بـــســتــه اســتهـــر فــــاخــــتــــه از طــــوق کـــمـــر ســــرو روان را
هــــر شــــاخ گــــل آمــــاده بــــه نــــظــــاره رویــــتاز غــنــچـــه و شـــبـــنــم دل و چـــشـــم نــگــران را
***
هـــر نـــگـــه صــــد کـــاســــه خــــون مـــی خــــوردتــــا بــــه مــــژگــــان مـــی رســــانـــد خــــویـــش را
هــــر ســــر خــــاری کــــه گــــل کــــرد از زمــــیـــندر رگ مــــــــن مــــــــی دوانــــــــد نــــــــیـــــــش را
***
چــه غـم از کـشـمـکـش مـاســت جــهـان گـذران را؟خــــار مـــانـــع نـــشــــود قــــافــــلــــه ریـــگ روان را
نــکــنــنــد اهــل دل از کــجـــروی چـــرخ شــکــایــتکـــجــــی تــــیـــر بــــود بــــاعــــث آرام نـــشــــان را
نــغــمــه در زاهــد پــوســیــده ســرایــت نــنــمــایــداین نـسـیمـی اسـت کـه از جـای کـنـد سـرو جـوان را
***
لـعــل از کــان بــدخــشــان، گـوهـر از عــمـان طــلـبگــنــج از ویــران، حـــضـــور دل ز درویــشـــان طــلــب
نـیـسـت نـعـمـت را دریـن دریـای بـی پـایـان حـسـابچــون صــدف از عــالـم بــالــا هـمـیـن دنـدان طــلــب
مـی کــنـد کــار نـمـک درمـی، تــکــلــف در ســلـوکخــانـه را پــاک از تــکــلـف کــن دگــر مـهـمـان طــلـب
***
چـــنــان ز ســـاده دلـــی هــا رمــیــده ام ز کـــتـــابکـه بـوی خـون بـه مـشـامـم رسـیـد ز سـرخـی بـاب!
تــمــام شــب بـــه خــیــال تــو عــشــق مــی بـــازمز ســادگــی بــه کــتــان صــاف مـی کــنـم مــهـتــاب
***
گــــــر ز روی خـــــــود بـــــــرانــــــدازی نــــــقـــــــابپــــــشــــــت بــــــر دیـــــوار مـــــانـــــد آفــــــتــــــاب
ای رســـــــانــــــده کـــــــاوش مــــــژگـــــــان تـــــــوخــــــانـــــه چــــــشـــــم اســــــیـــــران را بــــــه آب
***
گـــــــــل رخـــــــــســـــــــار او در عـــــــــالــــــــم آبزنــــد تـــــرخـــــنــــده بـــــر یــــاقـــــوت ســـــیــــراب
نــــــبــــــرد تــــــلــــــخــــــی بــــــادام را قــــــنــــــدنــشـــد کـــم زهــر چـــشـــمــش از شـــکـــرخـــواب
***
(ای لـعـل تــو جـان بــخـش تــرا ز عـیـسـی مـشـربچــشــم تـــو فــریــبـــنــده تـــر از لــولــی مــشــرب)
(در خــار و گــل دهــر بـــه یــک چــشــم نــظــر کــنســرچــشــمـه خــورشـیـد شـو از مـعـنـی مـشــرب)
(چــون ابــر شــب جــمـعـه گـران اســت بــه خــاطـراز خــــشــــک مـــزاجــــان ریـــا دعـــوی مـــشــــرب)
***
(حـــاجـــت از خـــاک مــراد در مــیــخـــانــه طـــلـــبدم هــمــت ز لـــب خـــامــش پـــیــمـــانــه طـــلـــب)
(مــشـــرق گـــوهــر جـــودســـت کـــف ابـــر بـــهــارهـر چــه خــواهـد دلـت از گـریـه مـســتــانـه طــلـب)
***
هر کـه از بـی طـاقـتـی نـالـید تـمـکـینـش سـزاسـتهـر کـه از فـتـراک سـرپــیـچـیـد بــالـیـنـش سـزاسـت
از پــریـشــان اخــتــلــاطــی رنـگ بــر رویـت نـمــانــدهر کـه بـا گـلـچـین مـدارا مـی کـنـد اینش سـزاسـت
***
سـجـده گـاه بــوسـه مـن نـقـش پـای او بــس اسـتدسـت پــیـچ حــسـرتــم زلـف رســای او بــس اسـت
از لـب شـیـریـن چــه مـی خـواهـنـد خـون کـوهـکـن؟زخــم دنــدان تأســف خــونــبـــهــای او بـــس اســت
***
شــیـوه مـا گـرد جــانـان بــی خــبــر گـردیـدن اســتگــرد دل گــردیــدن مــا گــرد ســـر گــردیــدن اســـت
در مــحـــرم تـــا چـــه خـــونــهــا در دل مــردم کــنــدمـحــنـت آبــادی کـه عــیـدش دربــدر گـردیـدن اســت
***
خــاکـســاری مـشـرب و افـتــادگـی دیـن مـن اســتبــالـش خــارای مـن از خــواب ســنـگـیـن مـن اســت
***
چــه حـاجــت اسـت بــه مـی لـعـل سـیـر رنـگ تــرا؟نــظــر بـــه پـــرتــو خــورشــیــد نــیــســت رنــگ تــرا
دم از ثــــبــــات قــــدم مـــی زنـــد ز ســــاده دلــــیز دور دیــــده هـــــدف جـــــلـــــوه خـــــدنـــــگ تـــــرا
***
خـوش آن شـبــی کـه کـنـم مـسـت دیـده بــانـش رابـــه دســـت بـــوســه دهــم خـــاک آســـتـــانــش را
حـــدیــثـــی از گــل رخـــســـار او کــه مــی گــویــد؟کــه هـمــچــو غــنــچــه پــر از زر کــنــم دهــانــش را
گــلــی کــه نـیـســت بــه فــرمـان او، چــو نـافــرمـانبــــــرآورم ز پــــــس ســــــر بــــــرون زبــــــانـــــش را
شــهــیــد بـــاده چـــو خـــواهــیــد جـــان نــو یــابـــدبـــه چـــوب تـــاک بـــســـوزیــد اســـتـــخـــوانـــش را
***
ســـرشــتـــه انــد بـــه دیــوانــگــی ســـرشــت مــرانــمــی تـــوان بـــه قـــلــم داد خـــوب و زشـــت مــرا
مـــرا بـــه ریــزش ابـــر بـــهــار حـــاجـــت نــیــســـترگ بـــریــده تـــاکـــی بـــس اســـت کـــشـــت مـــرا
***
ز نـــاز بــــوســــه لــــب دلــــســــتــــان نـــداد مــــرابـــه لـــب رســـیـــد مـــرا جـــان و جـــان نـــداد مـــرا
بــه صــبــر گـفــتــم ازان لـب، دهـن شــود شــیـریـنخــــط از کــــمـــیـــن بــــدر آمـــد امــــان نـــداد مـــرا
***
نـمـی کــشــد دل غــمـگــیـن بــه صــبــحــگــاه مــراکـــه دل ز چـــهـــره خـــنـــدان شـــود ســـیـــاه مـــرا
ز هــرزه خـــنـــدی گـــل پـــاکـــشـــیــدم از گـــلـــزاردر گــــشــــاده نــــهــــد چــــوب پـــــیــــش راه مــــرا
***
ســـلـــاح جـــوهــر ذاتـــی اســـت شـــیــرمـــردان راچـه حـاجــت اسـت بــه شـمـشـیـر تــیـزدسـتــان را؟
ز خـون هر دو جـهان دسـت عشق مسـتـغنی اسـتچـــه احـــتـــیــاج نــگــارســـت دســـت مــرجـــان را؟
بــــر آن گـــروه حــــلـــال اســــت دعــــوی هـــمـــتکــه چـــیــن جـــبـــهــه شــمــارنــد مــد احــســان را
***
ز جـــلــوه تـــو حـــیــاتـــی اســـت خـــاکــســـاران راکــــه خــــون مــــرده شــــمــــارنـــد آب حــــیـــوان را
چـــو بـــرق بـــگــذر ازیــن خــاکــدان کــه در یــک دمســـفـــال تــــشـــنـــه کـــنـــد آه گـــرم، ریـــحـــان را
***
بــــهـــار مــــایـــه غــــفــــلــــت بــــود گــــرانــــان راشــکــوفــه پـــنــبـــه گــوش اســت بـــاغــبـــانــان را
چــراغ گــل بـــه نــســیــم بــهــانــه ای بـــنــدســتمــبـــر بـــه ســیــر چــمــن آســتــیــن فــشــانــان را
***
بـــه دســت شــانــه مــده زلــف عــنــبـــریــن بـــو رابـــــه خـــــود دراز مــــگـــــردان زبـــــان بـــــدگـــــو را
بـــه روی او ســـخـــنـــان درشـــت خـــط مـــزنـــیـــدشـــکـــســـتـــه دل مـــپـــســـنـــدیــد رنــگ آن رو را
گـــرفـــتــــه اوج بــــه نـــوعــــی کـــســــاد بــــازاریکـــــه آفـــــتـــــاب زنـــــد بـــــر زمـــــیــــن تـــــرازو را
***
چــه نــســبـــت اســت بـــه روی تــو روی آیــنــه را؟کـــه خـــشـــک کـــرد فـــروغ تــــو جــــوی آیـــنـــه را
بـه یـاد روی تـو بـا گـل خـوشـم کـه طـوطـی مـسـتبـــه یــک نـــظـــر نـــگـــرد پـــشـــت و روی آیــنـــه را
***
چـــو آفـــتـــاب بـــکــش جـــام صـــبـــحـــگــاهــی رابـــه خـــاکـــیــان بـــچـــشـــان رحـــمـــت الـــهــی را
نــمــاز اگـــر نــکـــنــی اخـــتـــیــار آن بـــا تـــوســـتمـــبــــاد فــــوت کـــنـــی آه صــــبــــحــــگـــاهـــی را
***
گــذشــت عــمــر و نــگــردیـد پــخــتــه طــیـنــت مــابــــه آفــــتــــاب قـــیـــامـــت فــــتــــاد نـــوبــــت مـــا
صـــــــدای آب روان خــــــــواب را گـــــــران ســـــــازدز خــوش عــنـانـی عــمـرســت خــواب غــفــلــت مــا
مـقـام نـشـو و نـمـا نـیـسـت ایـن نـشـیـمـن پــسـتمــگــر بـــه ریــشـــه کــنــد زور، نــخـــل هــمــت مــا
کـــبــــاب پـــرتـــو مـــنـــت نـــمـــی تـــوان گـــردیـــدبـــس اســـت دیــده بـــیــدار، شـــمــع خـــلــوت مــا
***
بــاقــی بــه حــق، ز خــویـش فــنــا مــی کــنــد تــرااز عــشـــق غــافــلــی کــه چـــهــا مــی کــنــد تـــرا
ایـن گــردنــی کــه هـمــچــو هـدف بــرکــشــیـده ایآمـــاجــــگــــاه تــــیـــر قــــضــــا مـــی کــــنـــد تــــرا
بـــگــذر ز فـــکـــر پـــوچ تـــعـــیــن کــه ایــن خـــیــالاز بـــحـــر چـــون حـــبــــاب جـــدا مـــی کـــنـــد تـــرا
***
کــو بـــاده تـــا بـــه ســـنــگ زنــم جـــام عـــقــل را؟از خـــط جــــام، حـــلـــقـــه کـــنـــم نـــام عـــقـــل را
عــمــری کــه در مــلــال رود در حــســاب نــیــســتچـــون بـــشـــمــرم ز عــمــر خـــود ایــام عـــقــل را؟
تـــفـــســـیــده تـــر ز ریــگ روان اســـت مــغـــز مـــاضـــــایــــع مــــســـــاز روغــــن بـــــادام عـــــقــــل را
***
(از رحـــــم بـــــر زمــــیــــن نــــزد آســــمــــان مــــرادارد بــــپــــا بــــرای نـــشــــان ایـــن کـــمـــان مـــرا)
(چــون سـرو و بــیـد ســایـه مـن دام عـشـرت اسـتهــر چــنــد مــیـوه نــیـســت دریـن بــوســتــان مــرا)
(از وصــل گـل مـرا چــه تــمـتــع، کـه شــرم عـشــقدارد چــــو بــــیـــضــــه در بــــغــــل آشــــیـــان مـــرا)
***
کــو عــشــق تــا بــه هـم شــکــنـد هـســتــی مـرا؟ظـــاهــر کـــنــد بـــه عـــالــمــیــان پـــســـتـــی مــرا
تــا آتــش از دلــم نــکــشــد شــعــلــه چــون چــنــاربــــاور نـــمـــی کـــنـــنـــد تــــهـــیـــدســـتـــی مـــرا
***
عـیـدســت مـرگ دسـت بــه هـسـتــی فـشـانـده راپــــروای بــــاد نـــیـــســــت چــــراغ نـــشــــانــــده را
دل را ز اخـــــتـــــلــــا گــــرانــــان ســــبـــــک بـــــرآردریــــــاب زود ایــــــن تــــــه دیــــــوار مــــــانــــــده را
***
مـــجـــنــون کـــنــد فـــریــب نــگـــاهــت غـــزالـــه رابــــوی خــــوش تــــو تــــازه کــــنــــد داغ لــــالــــه را
صـــد زخــــم نـــاف ســــوز خــــورد آهـــوی خــــتــــابـــر هــم زنــی چـــو طــره مــشـــکــیــن کــلــالــه را
***
غـــم روزی نـــخـــورد هــر کـــه دلـــش آزاده اســـتروزی اهـــل تــــو کـــل هـــمـــه جــــا آمـــاده اســـت
جــان روشــن نــدهــد تــن بـــه کــدورت، چــه کــنــدتـــیـــرگـــی لـــازمـــه آب حـــیـــات افـــتـــاده اســـت
***
آن که صد شـیوه بـه آن چـشـم سـخـنگو داده اسـتچـــه اداهــا کــه بـــه آن گــوشــه ابـــرو داده اســـت
آفـــتـــابـــی اســـت دگـــر چـــهــره رنــگـــت امـــروزســــفــــر آیـــنـــه ای بــــاز مـــگـــر رو داده اســــت؟
***
لـعـل سـیـراب تــو تــرخــنـده بــه صـهـبــا زده اســتنـگــهـت زهـر بــه ســرچــشــمــه مــیـنــا زده اســت
گــوهــر جـــرات مــن در صــدف طــوفــان نــیــســـتبـــارهـــا قـــطـــره مـــن بـــر صـــف دریــا زده اســـت
***
ســـــبـــــزه خـــــط تـــــو راه دل آگــــاه زده اســـــتایـن چــه خــضـرســت نـدانـم کـه مـرا راه زده اســت
راهــزن نــیــســـت در آن دشــت کــه مــن ســیــارمتــــا بــــرون رفــــتــــه ام از راه، مـــرا راه زده اســــت
دامــن پـــاک بـــود شــرط هــم آغــوشــی حـــســنگــل شــبــنــم زده را ره بــه گــریــبــانــش نــیـســت
گـر چـنـیـن افـسـون غـفـلـت پـنـبــه در گـوشـم نـهـدکـاسـه سـر را خــطـر از خــواب سـنـگـیـن مـن اسـت
(داغ دارد بــــلــــبــــلــــان را شــــعــــلــــه آواز مــــنشـاخ گـل در خـون ز مـصـرع های رنـگـین مـن اسـت)
(گـر چـه مـرجـان پـنـجـه بـا دریـای خـونـیـن مـی زنـدکــی حــریـف پــنـجــه دریـای خــونـیـن مـن اســت؟)
***
داغ مـشـکـینـم کـه نـاف لـالـه ها را سـوخـتـه اسـتاز تــب غــیـرت گـل خــورشــیـد را افـروخــتــه اســت
آنـچــه بــر رخــســاره او مـی نـمـایـد خــال نـیـســتشـبــنـم نـازک دلـی در آتــش گـل سـوخــتــه اســت
***
در غــلــط مــی افــکــنــد هــر دم ســپـــنــد بـــزم راعـکـس رخـسـارت ز بــس آیـیـنـه را افـروخـتــه اسـت
***
دل بــه دام زلـف آن مـشـکـیـن کـمـنـد افـتـاده اسـتمـرغ بــی بــال و پــری در کـوچـه بــنـد افـتـاده اسـت
در حــریـم خــاکـســاری سـرکـشـی را بــار نـیـسـتشــعــلـه ایـن بــزم در پــای ســپــنـد افـتــاده اســت
***
بـخـت مـا چـون بـیدمـجـنون سـرنـگـون افـتـاده اسـتهـمـچــو داغ لـالـه نـان مـا بــه خــون افــتــاده اســت
هـر چــه مـی گـیـریـم صــرف بــیـنـوانـان مـی کـنـیـمکــاســـه دریــوزه مــا ســـرنــگــون افـــتـــاده اســـت
***
تـــا خـــیــال عــارضـــش در دیــده مأوا کــرده اســـتگریه خـونها خـورده تـا در چـشـم من جـا کـرده اسـت
مـژده بــاد ای اخــتــر طـالـع کـه چــشــم مـســت اوگـوشـه چـشـمی بـه حـال سـرمـه پـیدا کـرده اسـت
***
بــر سـر گـردون گـل انـجــم سـرشـک مـا زده اســتبــاده گــلــرنـگ مــا گــل بــر ســر مــیـنــا زده اســت
کـیـسـت مـجـنـون تـا بـود در نـاتـوانـی هـمـچـو مـن؟ســایـه دامـن مـکــرر تــیـشــه ام بــر پــا زده اســت!
***
از خـمـار خـواب خـوش یوسـف بـه زندان آمـده اسـتبــد نـبــیـنـد هـر کـه خـواب او پــریـشـان آمـده اسـت
ز آشــنــایـانـی کــه بــر گــرد تــوانـد ایـمــن مــبــاشبــارهـا بــر ســنـگ، پــای مـن ز دامــان آمــده اســت
***
گل ز تـیغ غمزه اش در خـاک و خـون غـلطـیده اسـتچــشـم خـورشـیـد از غـبــار خـط او تــرسـیـده اسـت
اشــک مـا در چــشـم دارد گـرد غـربــت بــر جــبــیـنگــوهــر مــا در صــدف داغ یــتـــیــمــی دیــده اســت
***
آنـچــه مـی دانـیـش روی بــه خـون انـدوده ای اسـتآنچـه سـروش می شـمـاری تـیغ زهرآلـوده ای اسـت
آنـچــه بــرگ عـیـش مـی دانـی دریـن بــسـتــانـسـراپیش چشم اهل بینش دست بر هم سوده ای است
عشق پـنهانی خـنک چـون ناز حـسن خـانگی اسـتشـیـوه هـای دلـفـریـب عـشــق در دیـوانـگـی اســت
نــغـــمــه لـــبـــیــک، غـــمـــازســـت در راه طـــلـــبجــامــه احــرام ایــنــجــا پــرده بــیــگــانــگــی اســت
***
هـر کـه چــشــم رغـبــت از نـظـاره مـرغـوب بــســتبـــر دل آســـوده راه یــک جـــهــان آشــوب بـــســـت
از زلــیــخـــای هــوس بـــگـــریــز کـــایــن بـــی آبـــروتــهــمــت آلــودگــی بـــر دامــن مــحــبــوب بـــســت
گــفــتــم از دنـیـا فــشــانـم دســت در پــایـان عــمـرحـرص پــیـری از عـصـا دسـت مـرا بــر چــوب بــسـت
***
چـشـم مـا طـرفـی کـز آن رخـسـار آتـشـنـاک بـسـتکـی سـمـنـدر از وصـال شـعـلـه بــی بــاک بــســت؟
طـــالـــع از خـــوبـــان نـــدارد چـــهــره خـــنــدان مـــاورنـه قــمـری ســرو را از طــوق بــر فــتــراک بــســت
***
بـس که تـند و تـلخ و خـشم آلود آن بـدخـو نشـسـتچـین چـو جـوهـر عـاقـبـت بـر تـیـغ آن ابـرو نـشـسـت
رو بــــه دیـــوار آورد هـــر کـــس بــــه مـــن آورد رویبــس کـه گـرد کـلـفـت از دوران مـرا بــر رو نـشـسـت
***
بـس کـه بـر رویم غـبـار کـلـفـت از هر سـو نشـسـتگــرد از تــمــثــال مــن آیــیــنــه را بــر رو نــشــســت
تـــیــر آه خـــاکــســـاران را نــمــی بـــاشـــد خـــطــابــرحــذر بــاش از کـمـانـداری کـه بــر زانـو نـشـســت
از تـــپـــیــدن دور کـــرد از خـــود دل بـــی تـــاب مــنغـیـر تــیـر او مـرا هـر کـس کـه در پــهـلـو نـشــســت
***
خوشدلی فرش است در هر جا شراب و ساز هستغـم نـگـردد گـرد آن مـحــفـل کـه غـم پــرداز هـســت
در صـــدف گــوهــر جـــدا بـــاشـــد ز آغــوش صـــدفوصـل هـجــران اســت هـر جــا دوربــاش نـاز هـسـت
***
در مـحـبـت جـز تـهـیـدسـتـی مـتـاعـی بـاب نـیـسـتهـر کـه را دل هـسـت اینـجـا از اولـوالـالـبـاب نـیـسـت
در مــیــان چـــشـــم مــا و دولــت بـــیــدار عــشـــقپــرده بــیـگــانـگـی جــز پــرده هـای خــواب نـیـســت
***
(آتـشـیـن جـانـی چـو مـن بــر صـفـحـه ایـام نـیـسـتبــخـیـه را بـر خـرقـه مـن چـون سـپـنـد آرام نـیـسـت)
(دل چــه گـسـتــاخـانـه بــا آن زلـف بــازی مـی کـنـدمــرغ نــوپـــرواز را انــدیــشـــه ای از دام نــیــســـت)
***
ذوقـی از حـرف مـحـبـت بـی صـفـای سـینـه نـیسـتطـوطـیـان را تــخـتـه مـشـقـی بــه از آیـیـنـه نـیـسـت
هر طرف چـشم افکنی داغی بـه خون غلطیده استهـیـچ بــاغ دلـگـشـایـی بــه ز چـاک سـیـنـه نـیـسـت
***
تــــا خــــیـــال زلـــف او ره در دل دیـــوانـــه داشــــتاز پـــر و بـــال پـــری جـــاروب ایــن ویــرانـــه داشـــت
شــیــشــه نــامــوس مــن تــا بــر کــنــار طــاق بــودهـر کـه سـنـگـی داشـت از بـهـر مـن دیـوانـه داشـت
مـی شـکـسـت از خـون مـن دایـم خــمـار خـویـش راچـشم مخـموری که در هر گوشه صد میخـانه داشت
***
در مـحــبــت کـام نـتــوان بــی دل خــونـخـواره یـافـتغـنـچـه خـونـها خـورد تـا چـون گـل دل صـدپـاره یافـت
لــنــگــر آســودگــی دســت مــرا بــر چــوب بــســتتـا بــه دسـت بــسـتـه روزی طـفـل در گـهـواره یـافـت
گــریــه شــادی حـــجـــاب چـــهــره مــقــصــود شــدبــعـد ایـامـی کـه چــشــمـم رخــصــت نـظـاره یـافـت
***
پــنــجــه غــیــرت دل پــرویــز را در هــم شــکــســتهـر کـجــا حــرفــی ز شــیـریـن کــاری فــرهـاد رفــت
***
بــه ایـن عــنـوان اگـر قــامـت کـشــد ســرو دلـارایـتنـمــایـد طــوق قــمــری جــلــوه خــلــخــال در پــایـت
نــخــواهـی از گــزیـدن مــانـع دنـدان مــن گــشــتــناگــر دانـی چــه خــونــهـا در جــگــر دارم ز لــبــهـایـت
***
هــر کــجــا قــامــت دلــدار بــه دعــوی بـــرخــاســتســرو چـــون زنــگ ز آیــیــنــه قــمــری بـــرخــاســت
عـشـق ازان بــرق کـه در خـرمـن مـجــنـون انـداخــتدود اول ز ســـیــه خـــانـــه لـــیــلـــی بـــرخـــاســـت
***
تـــار و پـــود فــلــک از نــالــه پـــیــچـــیــده مــاســتپـــیــلــه اطـــلــس گــردون دل غــم دیــده مــاســـت
نــــظــــر هــــمــــت مــــا وســــعــــت دیـــگــــر داردآســمــان مــردمـک چــشــم جــهـان دیـده مــاســت
***
پـــیــش اربـــاب خــرد رســم تـــکــلــف بـــاب اســتدر خـــــرابـــــات مــــغــــان تـــــرک ادب آداب اســــت
عـــاشـــق صـــادق و پـــروای مــلــامــت، هــیــهــاتصـبــح در سـیـنـه خــود چــاک زدن بــی تــاب اســت
هـر کـه گـیـرد ز جــهـان گـوشـه عـزلـت طـاق اســتهـر کــه زیـن خــلـق بــه دیـوار خــزد مـحــراب اســت
***
پـیـش اشـکـم کـه خـروشـنـده تـر از سـیـلـاب اسـتبــحــر را مـهـر خــمـوشــی بــه لـب از گـرداب اســت
تـــا ازان حــســن ربـــایــنــده نــظــر یــافــتــه اســتآب آیــیــنـــه ربـــایــنـــده تـــر از ســـیـــلـــاب اســـت
***
چــشــمـت از گـوشــه مـیـخــانـه بــلـاخــیـزتــرســتپــســتــه تــنــگ تــو از بــوســه شــکــرریــزتــرســت
در لــطــافــت تــن ســیــمــیـن تــو بــا خــرمــن گــلیـک قــمــاش اســت، ولــی از تــو بــانـگــیـزتــرســت
***
در شــکــســت دل مـا ســعــی نـه از تــدبــیـرســتپــشــت ایـن لــشــکــر آگــاه، دم شــمــشــیـرســت
خـــبـــر از صـــورت احـــوال جـــهــان نــیــســـت مــراچـــشـــم حـــیــرت زدگـــان آیــنــه تـــصـــویــرســـت
عــافــیــت مــی طــلــبـــی تـــرک بـــرومــنــدی کــنکـه ســر ســبــز در ایـنـجــا عـلـف شــمـشــیـرســت
***
فــکــر دنــیــای دنــی کــار خـــدانــشــنــاس اســـتهــر چـــه در دل گــذرد غــیــر خــدا وســواس اســت
لــب بـــبـــنــد از ســخــن پــوچ کــه صــد پــیــراهــنلـــاغـــری خـــوبـــتـــر از فـــربـــهــی آمـــاس اســـت
***
چــاره خــاک نـشـیـنـان بــه قـضـا ســاخــتــن اســتپــیـش شـمـشـیـر حــوادث ســپــر انـداخــتــن اسـت
دامـن از خـلـق کـشـیدن گـل شـهرت طـلـبـی اسـتاین بـسـاطـی اسـت که بـر چـیدنش انداخـتـن اسـت
***
تــا بــه کـام اســت فـلـک، خــار گـل پــیـرهـن اسـتبــخـت تـا سـبــز بــود سـاحـت گـلـخـن چـمـن اسـت
یـوسـف از خــواری اخــوان سـر کـنـعـانـش نـیـســتهـر کـجــا بــخــت عــزیـزی دهـد آنـجــا وطــن اســت
جــوی شـیـر از جــگـر سـنـگ بــریـدن سـهـل اســتهـر کـه بــر پـای هـوس تـیـشـه زنـد کـوهـکـن اسـت
***
شــور دریــای وجـــود از ســر پـــرشــور مــن اســـترقــص مــیــنــای فــلــک از مــی پـــرزور مــن اســـت
مـی زنـد مـور خــطــش مـلــک ســلــیـمــان بــر هـمایــن پــریــزاد قــبــاپــوش کــه مــنــظــور مــن اســت
***
اشـــک از گـــرمــی آه دل مـــن گـــلـــگـــون اســـتطـــره آه مــن از ســـلـــســـلـــه مـــجـــنــون اســـت
ســــرو آورده خــــطـــی ســــبــــز ز دیـــوان قـــضــــاکـز جـهـان دسـت تـهـی قـسـمـت هـر مـوزون اسـت
***
نــامــه لــالــه کــه داغ جـــگــرش مــضــمــون اســتچـــشـــم بـــر راه قــبـــول نــظــر مــجـــنــون اســـت
در ســـــواد ورق لـــــالـــــه اگـــــر غـــــور کـــــنــــیگـــرده دامــن لـــیــلـــی و ســـر مـــجـــنــون اســـت
رتــبــه چــیـن جــبــیـن اهـل هـوس نــشــنــاســنــدســکـتــه در مـشــرب ایـن طــایـفــه نـامـوزون اســت
***
یـک سـر زلـف تــو در چــیـن و یـکـی مـاچــیـن اسـتچــشــم بــد دور ازان مـلــک کــه حــدش ایـن اســت
تــرســم از دور بــه چــشـمـش بــخــورنـد اهـل نـظـربــس کـه چـون خـواب بـهـاران لـب او شـیـریـن اسـت
***
روزگــاری اســت کــه پــایـم ز چــمـن کــوتــاه اســتدســـت امــیــدم ازان ســیــب ذقــن کــوتـــاه اســت
بـی حـجـابــانـه بـه بــزم آمـد و مـسـتـانـه نـشـسـتگــل بــچــیــنــیــد کــه دیــوار چــمــن کــوتــاه اســت
***
اشــک خــالـی کــن دلـهـای غــم انـدوخــتــه اســتســخــن ســرد نــســیــم جــگــر ســوخــتــه اســت
در بـــیــابـــان تـــمـــنـــا اثـــر از مـــنـــزل نـــیــســـتمـی کـنـد آنـچـه سـیـاهـی، نـفـس سـوخـتــه اسـت
***
راحــت و مـحــنـت عـالـم بــه هـم آمـیـخــتــه اســتگــوهــر تــجــربــه در خــاک ســفــر ریــخــتــه اســت
هـر کــجــا خــار و گـلـی دســت و گــریـبــان بــیـنـیحـسـن و عـشـق اسـت که بـا یکدگر آمیخـتـه اسـت
بــرگــرفــتــه اســت ز خــاکــســتــر دوزخ مــشــتــینــقــش پــرداز جــهـان رنـگ ســفــر ریـخــتــه اســت
***
دل هـر کـس کـه مـسـلـم ز عـلـایـق رســتــه اســتچون سپـندی است که از آتـش سوزان جستـه است
چــشــم احــســان ز بـــخــیــلــان تـــرشــروی مــدارچـه زنی حـلقـه بـر آن در که ز بـیرون بـسـتـه اسـت؟

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج