بـس کـن ای جـادوی سـخـن پـیوندسـخـن رفـتــه چــنـد گـوئی چـنـدچــون گـل از کـام خـود بــرار نـفـسکـام تـو عـطـرسـازی کام تـو بـسآنـچـنـان رفـت عـهد مـ…
| بـس کـن ای جـادوی سـخـن پـیوند | سـخـن رفـتــه چــنـد گـوئی چـنـد |
| چــون گـل از کـام خـود بــرار نـفـس | کـام تـو عـطـرسـازی کام تـو بـس |
| آنـچـنـان رفـت عـهد مـن ز نخـسـت | بـاکه؟ بـا آنکه عهد اوست درست |
| کـانـچــه گـویـنـده دگـر گـفـتــســت | ما بـه می خوردنیم و او خفتنست |
| بــازش انـدیـشـه مـال خــود نـکـنـم | بــد بــود بــد خــصـال خـود نـکـنـم |
| تــــا تــــوانـــم چـــو بــــاد نـــوروزی | نـــکـــنـــم دعـــوی کـــهــن دوزی |
| گـرچــه در شــیـوه گـهـر ســفــتــن | شـرط من نیسـت گفـتـه واگفـتـن |
| لیک چـون ره بـه گنج خـانه یکیست | تـیرها گر دو شد نشـانه یکیسـت |
| چــون نـبــاشــد ز بــاز گـفــت گـزیـر | دانـم انـگـیـخـت از پــلـاس حــریـر |
| دو مــطــرز بــه کــیـمـیـای ســخــن | تــازه کــردنــد نــقــدهــای کــهـن |
| آن ز مـس کـرد نـقــره نـقـره خــاص | ویـن کـنـد نـقـره را بــه زر خـلـاص |
| مس چو دیدی که نقره شد به عیار | نـقـره گـر زر شـود شـگـفـت مـدار |
| *** | |
| عــقــد پــیـونـد ایـن ســریـر بــلــنـد | ایـن چــنـیـن داد عــقـد را پــیـونـد |
| کــه چــو بــهـرام گـور گـشــت آگـاه | زانــچ بــیــگــانــه ای ربــود کــلــاه |
| بـــر طـــلــب کـــردن کــلــاه کــیــان | کـینه را در گـشـاد و بـسـت مـیان |
| داد نـــعــــمـــان مـــنـــذرش یـــاری | در طـــلــب کـــردن جـــهــانــداری |
| گنج از آن بـیشـتـر کـه شـاید گفـت | گوهر افـزون از آنکه شـاید سـفـت |
| لـشـگـر انـگـیـخـت بــیـش از انـدازه | کـینـه ور تـیـز گـشـت و کـین تـازه |
| از یــمــن تـــا عــدن ز روی شــمــار | در هــم افــتــاد صــدهــزار ســوار |
| هـمــه پــولــاد پــوش و آهـن خــای | کین کش و دیو بند و قلعه گشای |
| هــر یـکــی در نــورد خــود شــیـری | قـایـم کـشـوری بــه شـمـشـیـری |
| در روارو فــــتــــاد مـــوکـــب شــــاه | نم بـه ماهی رسـید و گرد بـه ماه |
| نـــالـــه کــــرنـــای و روئیـــن خــــم | در جــگــر کــرده زهـره هـا را گــم |
| کـــوس روئیــن بـــلـــنـــد کـــرد آواز | زخـمه بـر کاسه ریخـت کاسه نواز |
| کوه و صـحـرا ز بـس نفـیر و خـروش | بــر طـبـقـهـای آسـمـان زد جـوش |
| لـشـگـری بــیـشــتــر ز مـور و مـلـخ | گـــرم کـــیــنــه چـــو آتـــش دوزخ |
| پــایـگـه جـوی تــخـت شـاه شـدنـد | وز یـمـن سـوی تــخـتـگـاه شـدنـد |
| آگـهـی یـافـت تــخــت گـیـر جــهـان | کــاژدهــائی دگــر گــشــاد دهـان |
| بــر زمــیـن آمــد آســمــان را مــیـل | وز یـمــن ســر بــرآوریـد ســهـیـل |
| شـیـر نـر پــنـجـه بــرگـشـاد بــه زور | تـا کـند خـصـم را چـو گـور بـه گـور |
| تــخــت گــیــرد کــلــاه بــســتــانــد | بــنــشــیـنــد غــبــار بــنــشــانــد |
| نـــامـــداران و مـــوبــــدان ســـپـــاه | هـمــه گــرد آمــدنــد بــر در شــاه |
| انــجــمــن ســاخــتــنـد و رای زدنـد | سـرکشی را بـه پـشت پـای زدند |
| رای ایـشـان بــدان کـشـیـد انـجــام | کــه نـویـســنـد نـامـه بــر بــهـرام |
| هـرچــه فـرمـود عـقـل بــنـوشـتــنـد | پـوسـت نـاکـنـده دانه را کـشـتـند |
| کـــاتـــب نـــامـــه ســـخـــن پـــرداز | در ســخــن داد شــرح حـــال دراز |
| نـامـه چـون شـد نبـشـتـه پـیچـیدند | رفــتـــن راه را بـــســیــچـــیــدنــد |
| چـــون رســیــدنــد و آمــدنــد فــرود | شــــاه نــــو را زمــــانـــه داد درود |
| حــاجــیـان دل بــه کـارشــان دادنـد | بــار جــسـتــنـد و بــارشـان دادنـد |
| داد بــــهـــرام شـــاه دســــتــــوری | تـــا فـــراتـــر شـــونـــد ازان دوری |
| پــیــش رفــتــنــد بــا هــزار هــراس | سجـده بـردند و داشتـند سـپـاس |
| آن کـزان جــمـلـه گـوی دانـش بــرد | بـر سـر نامـه بـوسـه داد و سـپـرد |
| نــامــه را مــهــر بــرگــشــاد دبــیــر | خـوانـد بــر شـهـریـار کـشـور گـیـر |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
