جامی اطناب در سخن نه سزاستقصه کوتـاه کن که وقت دعاسـتنــه دعــایـی کــه شــاعــرانــه بــوداز ره صـــدق بــــر کـــرانـــه بـــودخـــواهــی آنــهــا ز…
| جامی اطناب در سخن نه سزاست | قصه کوتـاه کن که وقت دعاسـت |
| نــه دعــایـی کــه شــاعــرانــه بــود | از ره صـــدق بــــر کـــرانـــه بـــود |
| خـــواهــی آنــهــا ز ایــزد مــتـــعــال | کـه بــود در قـیـاس عـقـل مـحـال |
| یـــا بــــود ز آرزوی نـــفـــســــانـــی | مــقــتـــصــر بـــر زخــارف فــانــی |
| بــل دعــای قــریـن صــدق و صــفــا | مـشـتــمـل بــر مـصـالـح دو سـرا |
| هـم در او جــاه و حــشــمــت دنــیـا | هــم در او عــز و دولــت عــقــبـــا |
| سـر نـهـی بــر زمـیـن عـجــز و نـیـاز | کـای خـدا کـار او بـه لطـف بـسـاز |
| عــدل را در دلــش چــنـان جــا کــن | کـه نـرانـد بــرون ز عـدل ســخــن |
| شــرع را پــیـشــوای حــکـمـش دار | حــکــم او را ز شــرع ســاز مــدار |
| هر چـه بـاشـد ز عدل و شـرع بـرون | مـده او را بــر آن قــرار و ســکــون |
| تــا بـــود در جــهــان بـــقــا امــکــان | بـاقـیـش دار شـاه و شـاه نـشـان |
| دولــتـــش را دریــن ســـرای امــیــد | ســاز تـــخــم ســعــادت جــاویــد |
| مقـبـلـی کـش بـه خـیر راهنماسـت | و او خود اندر زمانه بی همتاست |
| در پـــنــاهــش پـــنــاه عــالــم بـــاد | بـــالـــنــبـــی و آلــه الـــامــجـــاد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
