یــافــت نــاگــاه آن حــکــیـمــک راهپــیـش جــمـعــی از اولـیـاء الـلـهفــصــل دی بــود و مـنـقـلـی آتــششعله می زد میان ایشان خوششــد بــتــقــریـب…
| یــافــت نــاگــاه آن حــکــیـمــک راه | پــیـش جــمـعــی از اولـیـاء الـلـه |
| فــصــل دی بــود و مـنـقـلـی آتــش | شعله می زد میان ایشان خوش |
| شــد بــتــقــریـب آتــش و مــنـقــل | از خــلـیـل بــری ز نـقـص و خـلـل |
| ذکــر آن قــصــه کــهــن بــه تــمــام | کـه بـر او نار گشـت بـرد و سـلام |
| آن حـکـیـمـک ز جـهـل و اسـتـنـکـار | گـفـت بــالـطـبـع مـحـرق آمـد نـار |
| آنچـه بـالـطـبـع محـرق اسـت کـجـا | گـردد از مـقـتــضــای طـبــع جــدا |
| یـکــی از حــاضــران ز غــیــرت دیـن | گـفـت هین دامـنـت بـیار و بـبـین |
| مـنـقـل آتـشـیـن بــه دامـان ریـخـت | آتـش خـجـلتـش ز جـان انگـیخـت |
| گـفــت در کـن مـیـان آتــش دســت | هیچ گرمی بـبین در آتش هست |
| چون نه دستش بسوخت نی دامن | شـد ازان جــهـل او بــر او روشـن |
| طــبــع را هـم مـســخــر حــق دیـد | جـانـش از تـیـرگـی جـهـل رهـیـد |
| اگــر آن عـــلــم او یــقــیــن بـــودی | قـصـه او کـی ایـنـچــنـیـن بــودی |
| عــلــم کــامــد یـقــیـن ز بــیـم زوال | بـه یقین ایمن است در همه حال |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
