شماره ١: بت بی نقش و نگارم جز تو یار ندارمشماره ٢: علم عشق برآمد برهانم ز زحیرمشماره ٣: تو گواه باش خواجه که ز توبه توبه کردمشماره ٤: هوسی است در سر م…
- شماره ١: بت بی نقش و نگارم جز تو یار ندارم
- شماره ٢: علم عشق برآمد برهانم ز زحیرم
- شماره ٣: تو گواه باش خواجه که ز توبه توبه کردم
- شماره ٤: هوسی است در سر من که سر بشر ندارم
- شماره ٥: چو غلام آفتابم هم از آفتاب گویم
- شماره ٦: تو ز من ملول گشتی که من از تو ناشتابم
- شماره ٧: هذیان که گفت دشمن به درون دل شنیدم
- شماره ٨: خبری اگر شنیدی ز جمال و حسن یارم
- شماره ٩: دو هزار عهد کردم که سر جنون نخارم
- شماره ١٠: فلکا بگو که تا کی گله های یار گویم
- شماره ١١: نظری به کار من کن که ز دست رفت کارم
- شماره ١٢: دیده از خلق ببستم چو جمالش دیدم
- شماره ١٣: دل چه خورده ست عجب دوش که من مخمورم
- شماره ١٤: گر مرا خار زند آن گل خندان بکشم
- شماره ١٥: در فروبند که ما عاشق این میکده ایم
- شماره ١٦: هله رفتیم و گرانی ز جمالت بردیم
- شماره ١٧: در فروبند که ما عاشق این انجمنیم
- شماره ١٨: عقل گوید که من او را به زبان بفریبم
- شماره ١٩: دم به دم از ره دل پیک خیالش رسدم
- شماره ٢٠: از بت باخبر من خبری می رسدم
- شماره ٢١: منم آن دزد که شب نقب زدم ببریدم
- شماره ٢٢: مادرم بخت بده است و پدرم جود و کرم
- شماره ٢٣: ای خوشا روز که پیش چو تو سلطان میرم
- شماره ٢٤: گر تو خواهی که تو را بی کس و تنها نکنم
- شماره ٢٥: من چو در گور درون خفته همی فرسایم
- شماره ٢٦: ساقیا ما ز ثریا به زمین افتادیم
- شماره ٢٧: چند خسپیم صبوح است صلا برخیزیم
- شماره ٢٨: جز ز فتان دو چشمت ز کی مفتون باشیم
- شماره ٢٩: گر تو مستی بر ما آی که ما مستانیم
- شماره ٣٠: روز آن است که ما خویش بر آن یار زنیم
- شماره ٣١: روز شادی است بیا تا همگان یار شویم
- شماره ٣٢: ساقیا عربده کردیم که در جنگ شویم
- شماره ٣٣: وقت آن شد که به زنجیر تو دیوانه شویم
- شماره ٣٤: خوش بنوشم تو اگر زهر نهی در جامم
- شماره ٣٥: ما سر و پنجه و قوت نه از این جان داریم
- شماره ٣٦: ای دریغا که شب آمد همه از هم ببریم
- شماره ٣٧: من از این خانه پرنور به در می نروم
- شماره ٣٨: تا که ما از نظر و خوبی تو باخبریم
- شماره ٣٩: دوش می گفت جانم کی سپهر معظم
- شماره ٤٠: هم به درد این درد را درمان کنم
- شماره ٤١: می رسد بوی جگر از دو لبم
- شماره ٤٢: عاشقم از عاشقان نگریختم
- شماره ٤٣: دست من گیر ای پسر خوش نیستم
- شماره ٤٤: ای گزیده یار چونت یافتم
- شماره ٤٥: سالکان راه را محرم شدم
- شماره ٤٦: بوی آن خوب ختن می آیدم
- شماره ٤٧: نو به نو هر روز باری می کشم
- شماره ٤٨: می شناسد پرده جان آن صنم
- شماره ٤٩: عاشقی بر من پریشانت کنم
- شماره ٥٠: گفته ای من یار دیگر می کنم
- شماره ٥١: من ز وصلت چون به هجران می روم
- شماره ٥٢: من به سوی باغ و گلشن می روم
- شماره ٥٣: آتشی نو در وجود اندرزدیم
- شماره ٥٤: ما به خرمنگاه جان بازآمدیم
- شماره ٥٥: گر دم از شادی وگر از غم زنیم
- شماره ٥٦: روز باران است و ما جو می کنیم
- شماره ٥٧: امشب ای دلدار مهمان توییم
- شماره ٥٨: ما ز بالاییم و بالا می رویم
- شماره ٥٩: دوش عشق شمس دین می باختیم
- شماره ٦٠: عاقبت ای جان فزا نشکیفتم
- شماره ٦١: یک دمی خوش چو گلستان کندم
- شماره ٦٢: من اگر نالم اگر عذر آرم
- شماره ٦٣: من اگر مستم اگر هشیارم
- شماره ٦٤: من اگر پرغم اگر شادانم
- شماره ٦٥: من از این خانه به در می نروم
- شماره ٦٦: من اگر پرغم اگر خندانم
- شماره ٦٧: من که حیران ز ملاقات توام
- شماره ٦٨: من از این خانه به در می نروم
- شماره ٦٩: ای مطرب این غزل گو کی یار توبه کردم
- شماره ٧٠: گفتم که عهد بستم وز عهد بد برستم
- شماره ٧١: گر جان منکرانت شد خصم جان مستم
- شماره ٧٢: رفتم ز دست خود من در بیخودی فتادم
- شماره ٧٣: صد بار مردم ای جان وین را بیازمودم
- شماره ٧٤: اندر دو کون جانا بی تو طرب ندیدم
- شماره ٧٥: خواهم که کفک خونین از دیگ جان برآرم
- شماره ٧٦: یا رب چه یار دارم شیرین شکار دارم
- شماره ٧٧: من پاکباز عشقم تخم غرض نکارم
- شماره ٧٨: بازآمدم خرامان تا پیش تو بمیرم
- شماره ٧٩: پیش چنین جمال جان بخش چون نمیرم
- شماره ٨٠: ای چرخ عیب جویم وی سقف پرستیزم
- شماره ٨١: آری ستیزه می کن تا من همی ستیزم
- شماره ٨٢: ای توبه ام شکسته از تو کجا گریزم
- شماره ٨٣: دل را ز من بپوشی یعنی که من ندانم
- شماره ٨٤: عالم گرفت نورم بنگر به چشم هایم
- شماره ٨٥: آوازه جمالت از جان خود شنیدیم
- شماره ٨٦: درده شراب یک سان تا جمله جمع باشیم
- شماره ٨٧: من آن شب سیاهم کز ماه خشم کردم
- شماره ٨٨: اشکم دهل شده ست از این جام دم به دم
- شماره ٨٩: از ما مشو ملول که ما سخت شاهدیم
- شماره ٩٠: برخیز تا شراب به رطل و سبو خوریم
- شماره ٩١: چیزی مگو که گنج نهانی خریده ام
- شماره ٩٢: ای گوش من گرفته تویی چشم روشنم
- شماره ٩٣: ما قحطیان تشنه و بسیارخواره ایم
- شماره ٩٤: با روی تو ز سبزه و گلزار فارغیم
- شماره ٩٥: بگشای چشم خود که از آن چشم روشنیم
- شماره ٩٦: ما در جهان موافقت کس نمی کنیم
- شماره ٩٧: خیزید عاشقان که سوی آسمان رویم
- شماره ٩٨: چند روی بی خبر آخر بنگر به بام
- شماره ٩٩: هر کی بمیرد شود دشمن او دوستکام
- شماره ١٠٠: امشب جان را ببر از تن چاکر تمام
- شماره ١٠١: لولیکان توییم در بگشا ای صنم
- شماره ١٠٢: ای تو ترش کرده رو تا که بترسانیم
- شماره ١٠٣: پیشتر آ می لبا تا همه شیدا شویم
- شماره ١٠٤: بار دگر ذره وار رقص کنان آمدیم
- شماره ١٠٥: خوش سوی ما آ دمی ز آنچ که ما هم خوشیم
- شماره ١٠٦: بدار دست ز ریشم که باده ای خوردم
- شماره ١٠٧: نیم ز کار تو فارغ همیشه در کارم
- شماره ١٠٨: همه جمال تو بینم چو چشم باز کنم
- شماره ١٠٩: نگفتمت مرو آن جا که آشنات منم
- شماره ١١٠: بیار باده که دیر است در خمار توام
- شماره ١١١: به غم فرونروم باز سوی یار روم
- شماره ١١٢: مرا اگر تو نخواهی منت به جان خواهم
- شماره ١١٣: اگر چه شرط نهادیم و امتحان کردیم
- شماره ١١٤: چه روز باشد کاین جسم و رسم بنوردیم
- شماره ١١٥: اگر زمین و فلک را پر از سلام کنیم
- شماره ١١٦: به حق آنک بخواندی مرا ز گوشه بام
- شماره ١١٧: به جان عشق که از بهر عشق دانه و دام
- شماره ١١٨: سماع چیست ز پنهانیان دل پیغام
- شماره ١١٩: به گوش من برسانید هجر تلخ پیام
- شماره ١٢٠: به گرد تو چو نگردم به گرد خود گردم
- شماره ١٢١: بیار باده که اندر خمار خمارم
- شماره ١٢٢: به گوشه ای بروم گوش آن قدح گیرم
- شماره ١٢٣: زهی حلاوت پنهان در این خلای شکم
- شماره ١٢٤: خوشی خوشی تو ولی من هزار چندانم
- شماره ١٢٥: به کوی عشق تو من نامدم که بازروم
- شماره ١٢٦: ببسته است پری نهانیی پایم
- شماره ١٢٧: اگر چه ما نه خروس و نه ماکیان داریم
- شماره ١٢٨: بیار مطرب بر ما کریم باش کریم
- شماره ١٢٩: فضول گشته ام امروز جنگ می جویم
- شماره ١٣٠: بر آن شده ست دلم کآتشی بگیرانم
- شماره ١٣١: اگر به عقل و کفایت پی جنون باشم
- شماره ١٣٢: می گریزد از ما و ما قوامش داریم
- شماره ١٣٣: گه چرخ زنان همچون فلکم
- شماره ١٣٤: تلخی نکند شیرین ذقنم
- شماره ١٣٥: تشنه خویش کن مده آبم
- شماره ١٣٦: کون خر را نظام دین گفتم
- شماره ١٣٧: آمدم باز تا چنان گردم
- شماره ١٣٨: آتشی از تو در دهان دارم
- شماره ١٣٩: در طریقت دو صد کمین دارم
- شماره ١٤٠: تا به جان مست عشق آن یارم
- شماره ١٤١: همتم شد بلند و تدبیرم
- شماره ١٤٢: در وصالت چرا بیاموزم
- شماره ١٤٣: اه چه بی رنگ و بی نشان که منم
- شماره ١٤٤: به خدایی که در ازل بوده ست
- شماره ١٤٥: ما همه از الست همدستیم
- شماره ١٤٦: آمدستیم تا چنان گردیم
- شماره ١٤٧: ما که باده ز دست یار خوریم
- شماره ١٤٨: ناله بلبل بهار کنیم
- شماره ١٤٩: عاشق روی جان فزای توییم
- شماره ١٥٠: خیز تا فتنه ای برانگیزیم
- شماره ١٥١: تو چه دانی که ما چه مرغانیم
- شماره ١٥٢: چند قبا بر قد دل دوختم
- شماره ١٥٣: ای دل صافی دم ثابت قدم
- شماره ١٥٤: آمد سرمست سحر دلبرم
- شماره ١٥٥: شد ز غمت خانه سودا دلم
- شماره ١٥٦: چند گهی فاتحه خوانت کنم
- شماره ١٥٧: بار دگر جانب یار آمدیم
- شماره ١٥٨: ما به تماشای تو بازآمدیم
- شماره ١٥٩: گر تو کنی روی ترش زحمت از این جا ببرم
- شماره ١٦٠: منم آن بنده مخلص که از آن روز که زادم
- شماره ١٦١: انا فتحنا بابکم لا تهجروا اصحابکم
- شماره ١٦٢: رحت انا من بینکم غبت کذا من عینکم
- شماره ١٦٣: اتیناکم اتیناکم فحیونا نحییکم
- شماره ١٦٤: اقبل الساقی علینا حاملا کاس المدام
- شماره ١٦٥: قد رجعنا قد رجعنا جائیا من طورکم
- شماره ١٦٦: ظننتم ایا عذال ان قد عدلتم
- شماره ١٦٧: فان وفق الله الکریم وصالکم
- شماره ١٦٨: علی اهل نجد الثنا و سلام
- شماره ١٦٩: بیا بیا دلدار من دلدار من درآ درآ در کار من در کار من
- شماره ١٧٠: دزدیده چون جان می روی اندر میان جان من
- شماره ١٧١: گر آخر آمد عشق تو گردد ز اول ها فزون
- شماره ١٧٢: تا کی گریزی از اجل در ارغوان و ارغنون
- شماره ١٧٣: ای عاشقان ای عاشقان هنگام کوچ است از جهان
- شماره ١٧٤: دلدار من در باغ دی می گشت و می گفت ای چمن
- شماره ١٧٥: بویی همی آید مرا مانا که باشد یار من
- شماره ١٧٦: این کیست این این کیست این این یوسف ثانی است این
- شماره ١٧٧: این کیست این این کیست این هذا جنون العاشقین
- شماره ١٧٨: ای باغبان ای باغبان آمد خزان آمد خزان
- شماره ١٧٩: هین دف بزن هین کف بزن کاقبال خواهی یافتن
- شماره ١٨٠: دلدار من در باغ دی می گشت و می گفت ای چمن
- شماره ١٨١: ای دل شکایت ها مکن تا نشنود دلدار من
- شماره ١٨٢: ای یار من ای یار من ای یار بی زنهار من
- شماره ١٨٣: در غیب پر این سو مپر ای طایر چالاک من
- شماره ١٨٤: هذا رشاد الکافرین هذا جزاء الصابرین
- شماره ١٨٥: آن شاخ خشک است و سیه هان ای صبا بر وی مزن
- شماره ١٨٦: چندان بگردم گرد دل کز گردش بسیار من
- شماره ١٨٧: بخت نگار و چشم من هر دو نخسبد در زمن
- شماره ١٨٨: با آن سبک روحی گل وان لطف شه برگ سمن
- شماره ١٨٩: پوشیده چون جان می روی اندر میان جان من
- شماره ١٩٠: آن سو مرو این سو بیا ای گلبن خندان من
- شماره ١٩١: ای بس که از آواز دش وامانده ام زین راه من
- شماره ١٩٢: با آنک از پیوستگی من عشق گشتم عشق من
- شماره ١٩٣: بر گرد گل می گشت دی نقش خیال یار من
- شماره ١٩٤: من دزد دیدم کو برد مال و متاع مردمان
- شماره ١٩٥: خوش می گریزی هر طرف از حلقه ما نی مکن
- شماره ١٩٦: ای نور افلاک و زمین چشم و چراغ غیب بین
- شماره ١٩٧: کو خر من کو خر من پار بمرد آن خر من
- شماره ١٩٨: عشق تو آورد قدح پر ز بلای دل من
- شماره ١٩٩: من خوشم از گفت خسان وز لب و لنج ترشان
- شماره ٢٠٠: آینه ای بزدایم از جهت منظر من
- شماره ٢٠١: قصد جفاها نکنی ور بکنی با دل من
- شماره ٢٠٢: قصد جفاها نکنی ور بکنی با دل من
- شماره ٢٠٣: کافرم ار در دو جهان عشق بود خوشتر از این
- شماره ٢٠٤: هی چه گریزی چندین یک نفس این جا بنشین
- شماره ٢٠٥: آب حیات عشق را در رگ ما روانه کن
- شماره ٢٠٦: ای شده از جفای تو جانب چرخ دود من
- شماره ٢٠٧: سیر نمی شوم ز تو نیست جز این گناه من
- شماره ٢٠٨: سیر نمی شوم ز تو ای مه جان فزای من
- شماره ٢٠٩: من طربم طرب منم زهره زند نوای من
- شماره ٢١٠: هر کی ز حور پرسدت رخ بنما که همچنین
- شماره ٢١١: دوش چه خورده ای دلا راست بگو نهان مکن
- شماره ٢١٢: باز نگار می کشد چون شتران مهار من
- شماره ٢١٣: گفتم دوش عشق را ای تو قرین و یار من
- شماره ٢١٤: تا تو حریف من شدی ای مه دلستان من
- شماره ٢١٥: راز تو فاش می کنم صبر نماند بیش از این
- شماره ٢١٦: مانده شده ست گوش من از پی انتظار آن
- شماره ٢١٧: آمده ام به عذر تو ای طرب و قرار جان
- شماره ٢١٨: عید نمای عید را ای تو هلال عید من
- شماره ٢١٩: گرم درآ و دم مده ساقی بردبار من
- شماره ٢٢٠: باز بهار می کشد زندگی از بهار من
- شماره ٢٢١: یا رب من بدانمی چیست مراد یار من
- شماره ٢٢٢: چند گریزی ای قمر هر طرفی ز کوی من
- شماره ٢٢٣: واقعه ای بدیده ام لایق لطف و آفرین
- شماره ٢٢٤: مطرب خوش نوای من عشق نواز همچنین
- شماره ٢٢٥: تا چه خیال بسته ای ای بت بدگمان من
- شماره ٢٢٦: چهره شرمگین تو بستد شرمگان من
- شماره ٢٢٧: دوش چه خورده ای دلا راست بگو نهان مکن
- شماره ٢٢٨: مرا در دل همی آید که من دل را کنم قربان
- شماره ٢٢٩: عدو توبه و صبرم مرا امروز ناگاهان
- شماره ٢٣٠: حرام است ای مسلمانان از این خانه برون رفتن
- شماره ٢٣١: خرامان می روی در دل چراغ افروز جان و تن
- شماره ٢٣٢: چه باشد پیشه عاشق بجز دیوانگی کردن
- شماره ٢٣٣: چرا کوشد مسلمان در مسلمان را فریبیدن
- شماره ٢٣٤: چراغ عالم افروزم نمی تابد چنین روشن
- شماره ٢٣٥: نشانی هاست در چشمش نشانش کن نشانش کن
- شماره ٢٣٦: چو آمد روی مه رویم کی باشم من که باشم من
- شماره ٢٣٧: چو افتم من ز عشق دل به پای دلربای من
- شماره ٢٣٨: چه دانی تو خراباتی که هست از شش جهت بیرون
- شماره ٢٣٩: چه دانستم که این سودا مرا زین سان کند مجنون
- شماره ٢٤٠: مرا هر دم همی گویی که برگو قطعه شیرین
- شماره ٢٤١: توقع دارم از لطف تو ای صدر نکوآیین
- شماره ٢٤٢: چو افتم من ز عشق دل به پای دلربای من
- شماره ٢٤٣: منم آن حلقه در گوش و نشسته گوش شمس الدین
- شماره ٢٤٤: الا ای باد شبگیرم بیار اخبار شمس الدین
- شماره ٢٤٥: ای قاعده مستان در همدگر افتادن
- شماره ٢٤٦: چون چنگ شدم جانا آن چنگ تو دروا کن
- شماره ٢٤٧: ای سنجق نصرالله وی مشعله یاسین
- شماره ٢٤٨: در پرده دل بنگر صد دختر آبستان
- شماره ٢٤٩: ای سرو و گل بستان بنگر به تهی دستان
- شماره ٢٥٠: ای کار من از تو زر ای سیمبر مستان
- شماره ٢٥١: ای جانک من چونی یک بوسه به چند ای جان
- شماره ٢٥٢: دروازه هستی را جز ذوق مدان ای جان
- شماره ٢٥٣: رو مذهب عاشق را برعکس روش ها دان
- شماره ٢٥٤: ای نفس چو سگ آخر تا چند زنی دندان
- شماره ٢٥٥: دو چیز نخواهد بد در هر دو جهان می دان
- شماره ٢٥٦: ای در غم بیهوده رو کم ترکوا برخوان
- شماره ٢٥٧: دانی که کجا جویی ما را به گه جستن
- شماره ٢٥٨: از آتش روی خود اندر دلم آتش زن
- شماره ٢٥٩: ای یار مقامردل پیش آ و دمی کم زن
- شماره ٢٦٠: بی جا شو در وحدت در عین فنا جا کن
- شماره ٢٦١: ای دل چو نمی گردد در شرح زبان من
- شماره ٢٦٢: من گوش کشان گشتم از لیلی و از مجنون
- شماره ٢٦٣: آرایش باغ آمد این روی چه روی است این
- شماره ٢٦٤: در زیر نقاب شب این زنگیکان را بین
- شماره ٢٦٥: از چشمه جان ره شد در خانه هر مسکین
- شماره ٢٦٦: آن کس که تو را بیند وانگه نظرش بر تن
- شماره ٢٦٧: بی او نتوان رفتن بی او نتوان گفتن
- شماره ٢٦٨: آن ساعد سیمین را در گردن ما افکن
- شماره ٢٦٩: ای سرده صد سودا دستار چنین می کن
- شماره ٢٧٠: نی نی به از این باید با دوست وفا کردن
- شماره ٢٧١: گرت هست سر ما سر و ریش بجنبان
- شماره ٢٧٢: بیا بوسه به چند است از آن لعل مثمن
- شماره ٢٧٣: دل دل دل تو دل مرا مرنجان
- شماره ٢٧٤: با روی تو کفر است به معنی نگریدن
- شماره ٢٧٥: ما دست تو را خواجه بخواهیم کشیدن
- شماره ٢٧٦: هر شب که بود قاعده سفره نهادن
- شماره ٢٧٧: صد گوش نوم باز شد از راز شنودن
- شماره ٢٧٨: گر زانک ملولی ز من ای فتنه حوران
- شماره ٢٧٩: بفریفتیم دوش و پرندوش به دستان
- شماره ٢٨٠: نشاید از تو چندین جور کردن
- شماره ٢٨١: در این دم همدمی آمد خمش کن
- شماره ٢٨٢: ندا آمد به جان از چرخ پروین
- شماره ٢٨٣: دل خون خواره را یک باره بستان
- شماره ٢٨٤: بیا ای مونس جان های مستان
- شماره ٢٨٥: ز زخم دف کفم بدرید ای جان
- شماره ٢٨٦: چرا منکر شدی ای میر کوران
- شماره ٢٨٧: شنیدی تو که خط آمد ز خاقان
- شماره ٢٨٨: کجا خواهی ز چنگ ما پریدن
- شماره ٢٨٩: اگر تو عاشقی غم را رها کن
- شماره ٢٩٠: تو نقد قلب را از زر برون کن
- شماره ٢٩١: گر این جا حاضری سر همچنین کن
- شماره ٢٩٢: نتانی آمدن این راه با من
- شماره ٢٩٣: دل معشوق سوزیده است بر من
- شماره ٢٩٤: تو هر جزو جهان را بر گذر بین
- شماره ٢٩٥: تو را پندی دهم ای طالب دین
- شماره ٢٩٦: بیا ساقی می ما را بگردان
- شماره ٢٩٧: به باغ آییم فردا جمله یاران
- شماره ٢٩٨: اگر خواهی مرا می در هوا کن
- شماره ٢٩٩: برو ای دل به سوی دلبر من
- شماره ٣٠٠: برآ بر بام و اکنون ماه نو بین
- شماره ٣٠١: چو بربندند ناگاهت زنخدان
- شماره ٣٠٢: فرود آ تو ز مرکب بار می بین
- شماره ٣٠٣: عشق است بر آسمان پریدن
- شماره ٣٠٤: دیر آمده ای مرو شتابان
- شماره ٣٠٥: ای ساقی و دستگیر مستان
- شماره ٣٠٦: ما شادتریم یا تو ای جان
- شماره ٣٠٧: ای روی مه تو شاد خندان
- شماره ٣٠٨: ای روی تو نوبهار خندان
- شماره ٣٠٩: بازآمد آستین فشانان
- شماره ٣١٠: مال است و زر است مکسب تن
- شماره ٣١١: وقت آمد توبه را شکستن
- شماره ٣١٢: ای دوست عتاب را رها کن
- شماره ٣١٣: ای عربده کرده دوش با من
- شماره ٣١٤: امروز تو خوشتری و یا من
- شماره ٣١٥: عقل از کف عشق خورد افیون
- شماره ٣١٦: ای دشمن عقل و جان شیرین
- شماره ٣١٧: برخیز و صبوح را برنجان
- شماره ٣١٨: از ما مرو ای چراغ روشن
- شماره ٣١٩: دلبر بیگانه صورت مهر دارد در نهان
- شماره ٣٢٠: عاشقان نالان چو نای و عشق همچون نای زن
- شماره ٣٢١: هر خوشی که فوت شد از تو مباش اندوهگین
- شماره ٣٢٢: نازنینی را رها کن با شهان نازنین
- شماره ٣٢٣: می پرد این مرغ دیگر در جنان عاشقان
- شماره ٣٢٤: ای ز تو مه پای کوبان وز تو زهره دف زنان
- شماره ٣٢٥: مهره ای از جان ربودم بی دهان و بی دهان
- شماره ٣٢٦: من ز گوش او بدزدم حلقه دیگر نهان
- شماره ٣٢٧: می گزید او آستین را شرمگین در آمدن
- شماره ٣٢٨: چون ببینی آفتاب از روی دلبر یاد کن
- شماره ٣٢٩: هر چه آن سرخوش کند بویی بود از یار من
- شماره ٣٣٠: کاشکی از غیر تو آگه نبودی جان من
- شماره ٣٣١: سوی بیماران خود شد شاه مه رویان من
- شماره ٣٣٢: بانگ آید هر زمانی زین رواق آبگون
- شماره ٣٣٣: آنچ می آید ز وصفت این زمانم در دهن
- شماره ٣٣٤: بوی آن باغ و بهار و گلبن رعناست این
- شماره ٣٣٥: ای برادر تو چه مرغی خویشتن را بازبین
- شماره ٣٣٦: هست ما را هر زمانی از نگار راستین
- شماره ٣٣٧: هر صبوحی ارغنون ها را برنجان همچنین
- شماره ٣٣٨: عیش هاتان نوش بادا هر زمان ای عاشقان
- شماره ٣٣٩: ای زیان و ای زیان و ای زیان و ای زیان
- شماره ٣٤٠: سر فروکرد از فلک آن ماه روی سیمتن
- شماره ٣٤١: هست عاقل هر زمانی در غم پیدا شدن
- شماره ٣٤٢: ساقیا چون مست گشتی خویش را بر من بزن
- شماره ٣٤٣: روی او فتوی دهد کز کعبه بر بتخانه زن
- شماره ٣٤٤: آفتابا بار دیگر خانه را پرنور کن
- شماره ٣٤٥: نوبهارا جان مایی جان ها را تازه کن
- شماره ٣٤٦: یار خود را خواب دیدم ای برادر دوش من
- شماره ٣٤٧: پرده بردار ای حیات جان و جان افزای من
- شماره ٣٤٨: شمس دین بر یوسفان و نازنینان نازنین
- شماره ٣٤٩: در میان ظلمت جان تو نور چیست آن
- شماره ٣٥٠: جام پر کن ساقیا آتش بزن اندر غمان
- شماره ٣٥١: ای تو را گردن زده آن تسخرت بر گرد نان
- شماره ٣٥٢: ای دل من در هوایت همچو آب و ماهیان
- شماره ٣٥٣: از بدی ها آن چه گویم هست قصدم خویشتن
- شماره ٣٥٤: مطربا بردار چنگ و لحن موسیقار زن
- شماره ٣٥٥: از دخول هر غری افسرده ای در کار من
- شماره ٣٥٦: عاشقا دو چشم بگشا چارجو در خود ببین
- شماره ٣٥٧: موی بر سر شد سپید و روی من بگرفت چین
- شماره ٣٥٨: ای چراغ آسمان و رحمت حق بر زمین
- شماره ٣٥٩: عشق شمس الدین است یا نور کف موسی است آن
- شماره ٣٦٠: عشق شمس حق و دین کان گوهر کانی است آن
- شماره ٣٦١: در ستایش های شمس الدین نباشم مفتتن
- شماره ٣٦٢: ایها الساقی ادر کأس الحمیا نصف من
- شماره ٣٦٣: عاشقان را مژده ای از سرفراز راستین
- شماره ٣٦٤: یارکان رقصی کنید اندر غمم خوشتر از این
- شماره ٣٦٥: مطربا نرمک بزن تا روح بازآید به تن
- شماره ٣٦٦: گلسن بنده ستایک غرضم یق اشد رسن
- شماره ٣٦٧: به خدا میل ندارم نه به چرب و نه به شیرین
- شماره ٣٦٨: بده آن مرد ترش را قدحی ای شه شیرین
- شماره ٣٦٩: صنما بیار باده بنشان خمار مستان
- شماره ٣٧٠: صنما به چشم شوخت که به چشم اشارتی کن
- شماره ٣٧١: هله نیم مست گشتم قدحی دگر مدد کن
- شماره ٣٧٢: چه شکر داد عجب یوسف خوبی به لبان
- شماره ٣٧٣: جنتی کرد جهان را ز شکر خندیدن
- شماره ٣٧٤: جان حیوان که ندیده است بجز کاه و عطن
- شماره ٣٧٥: همه خوردند و بخفتند و تهی گشت وطن
- شماره ٣٧٦: خوی با ما کن و با بی خبران خوی مکن
- شماره ٣٧٧: هیچ باشد که رسد آن شکر و پسته من
- شماره ٣٧٨: بشنو از بوالهوسان قصه میر عسسان
- شماره ٣٧٩: اینک آن انجم روشن که فلک چاکرشان
- شماره ٣٨٠: چون خیال تو درآید به دلم رقص کنان
- شماره ٣٨١: هر که را گشت سر از غایت برگردیدن
- شماره ٣٨٢: به خدا گل ز تو آموخت شکر خندیدن
- شماره ٣٨٣: مکن ای دوست ز جور این دلم آواره مکن
- شماره ٣٨٤: ای ز هجران تو مردن طرب و راحت من
- شماره ٣٨٥: دم ده و عشوه ده ای دلبر سیمین بر من
- شماره ٣٨٦: تو سبب سازی و دانایی آن سلطان بین
- شماره ٣٨٧: همه خوردند و بخفتند و تهی گشت وطن
- شماره ٣٨٨: شیرمردا تو چه ترسی ز سگ لاغرشان
- شماره ٣٨٩: چه نشستی دور چون بیگانگان
- شماره ٣٩٠: هر کجا که پا نهی ای جان من
- شماره ٣٩١: شاه ما باری برای کاهلان
- شماره ٣٩٢: می بده ای ساقی آخرزمان
- شماره ٣٩٣: نک بهاران شد صلا ای لولیان
- شماره ٣٩٤: بشنو از دل نکته های بی سخن
- شماره ٣٩٥: جان جان هایی تو جان را برشکن
- شماره ٣٩٦: ای دلارام من و ای دل شکن
- شماره ٣٩٧: ساقیا برخیز و می در جام کن
- شماره ٣٩٨: راز چون با من نگوید یار من
- شماره ٣٩٩: فقر را در خواب دیدم دوش من
- شماره ٤٠٠: جان من جان تو جانت جان من
- شماره ٤٠١: آمد آمد در میان خوب ختن
- شماره ٤٠٢: مرغ خانه با هما پر وا مکن
- شماره ٤٠٣: ای ببرده دل تو قصد جان مکن
- شماره ٤٠٤: ای خدا این وصل را هجران مکن
- شماره ٤٠٥: صبحدم شد زود برخیز ای جوان
- شماره ٤٠٦: ای زیان و ای زیان و ای زیان
- شماره ٤٠٧: رو قرار از دل مستان بستان
- شماره ٤٠٨: مات خود را صنما مات مکن
- شماره ٤٠٩: ای به انکار سوی ما نگران
- شماره ٤١٠: به شکرخنده ببردی دل من
- شماره ٤١١: ای امتان باطل بر نان زنید بر نان
- شماره ٤١٢: گر چه بسی نشستم در نار تا به گردن
- شماره ٤١٣: ای مرغ آسمانی آمد گه پریدن
- شماره ٤١٤: گفتی مرا که چونی در روی ما نظر کن
- شماره ٤١٥: ای محو راه گشته از محو هم سفر کن
- شماره ٤١٦: من از کی باک دارم خاصه که یار با من
- شماره ٤١٧: جانا نخست ما را مرد مدام گردان
- شماره ٤١٨: ای دل ز شاه حوران یا قبله صبوران
- شماره ٤١٩: آن خوب را طلب کن اندر میان حوران
- شماره ٤٢٠: امروز سرکشان را عشقت جلوه کردن
- شماره ٤٢١: چون جان تو می ستانی چون شکر است مردن
- شماره ٤٢٢: از زنگ لشکر آمد بر قلب لشکرش زن
- شماره ٤٢٣: رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
- شماره ٤٢٤: روز است ای دو دیده در روزنم نظر کن
- شماره ٤٢٥: پروانه شد در آتش گفتا که همچنین کن
- شماره ٤٢٦: ای سنگ دل تو جان را دریای پرگهر کن
- شماره ٤٢٧: دیدی چه گفت بهمن هیزم بنه چو خرمن
- شماره ٤٢٨: جانا بیار باده و بختم بلند کن
- شماره ٤٢٩: تو آب روشنی تو در این آب گل مکن
- شماره ٤٣٠: مستی و عاشقی و جوانی و جنس این
- شماره ٤٣١: می آیدم ز رنگ تو ای یار بوی آن
- شماره ٤٣٢: آن کیست ای خدای کز این دام خامشان
- شماره ٤٣٣: ای دم به دم مصور جان از درون تن
- شماره ٤٣٤: جانا بیار باده و بختم تمام کن
- شماره ٤٣٥: می بینمت که عزم جفا می کنی مکن
- شماره ٤٣٦: ای آنک از میانه کران می کنی مکن
- شماره ٤٣٧: با عاشقان نشین و همه عاشقی گزین
- شماره ٤٣٨: بشنیده ام که عزم سفر می کنی مکن
- شماره ٤٣٩: مست شدی عاقبت آمدی اندر میان
- شماره ٤٤٠: خواجه غلط کرده ای در روش یار من
- شماره ٤٤١: یار شو و یار بین دل شو و دلدار بین
- شماره ٤٤٢: با رخ چون مشعله بر در ما کیست آن
- شماره ٤٤٣: گفت لبم ناگهان نام گل و گلستان
- شماره ٤٤٤: یک غزل آغاز کن بر صفت حاضران
- شماره ٤٤٥: بوسه بده خویش را ای صنم سیمتن
- شماره ٤٤٦: سیر نشد چشم و دل از نظر شاه من
- شماره ٤٤٧: ای رخ خندان تو مایه صد گلستان
- شماره ٤٤٨: باز فروریخت عشق از در و دیوار من
- شماره ٤٤٩: باز درآمد ز راه فتنه برانگیز من
- شماره ٤٥٠: باز برآمد ز کوه خسرو شیرین من
- شماره ٤٥١: ای هوس عشق تو کرده جهان را زبون
- شماره ٤٥٢: بازشکستند خلق سلسله یا مسلمین
- شماره ٤٥٣: بیش مکن همچنان خانه درآ همچنین
- شماره ٤٥٤: یا تو ترش کرده رو مایه ده شکران
- شماره ٤٥٥: هر چه کنی تو کرده من دان
- شماره ٤٥٦: جفای تلخ تو گوهر کند مرا ای جان
- شماره ٤٥٧: دلا تو شهد منه در دهان رنجوران
- شماره ٤٥٨: مکن مکن که روا نیست بی گنه کشتن
- شماره ٤٥٩: توی که بدرقه باشی گهی گهی رهزن
- شماره ٤٦٠: به جان تو که از این دلشده کرانه مکن
- شماره ٤٦١: به من نگر به دو رخسار زعفرانی من
- شماره ٤٦٢: چهار روز ببودم به پیش تو مهمان
- شماره ٤٦٣: مقام ناز نداری برو تو ناز مکن
- شماره ٤٦٤: چهار شعر بگفتم بگفت نی به از این
- شماره ٤٦٥: نعیم تو نه از آن است که سیر گردد جان
- شماره ٤٦٦: برای چشم تو صد چشم بد توان دیدن
- شماره ٤٦٧: اگر سزای لب تو نبود گفته من
- شماره ٤٦٨: بیا بیا که ز هجرت نه عقل ماند نه دین
- شماره ٤٦٩: به صلح آمد آن ترک تند عربده کن
- شماره ٤٧٠: من کجا بودم عجب بی تو این چندین زمان
- شماره ٤٧١: بگویم مثالی از این عشق سوزان
- شماره ٤٧٢: ببردی دلم را بدادی به زاغان
- شماره ٤٧٣: تنت زین جهان است و دل زان جهان
- شماره ٤٧٤: به پیش آر سغراق گلگون من
- شماره ٤٧٥: ای هفت دریا گوهر عطا کن
- شماره ٤٧٦: آن دلبر من آمد بر من
- شماره ٤٧٧: تازه شد از او باغ و بر من
- شماره ٤٧٨: یک قوصره پر دارم ز سخن
- شماره ٤٧٩: با من صنما دل یک دله کن
- شماره ٤٨٠: گر تنگ بدی این سینه من
- شماره ٤٨١: چون دل جانا بنشین بنشین
- شماره ٤٨٢: شب محنت که بد طبیب و تو افکار یاد کن
- شماره ٤٨٣: چند نظاره جهان کردن
- شماره ٤٨٤: چند بوسه وظیفه تعیین کن
- شماره ٤٨٥: سیر گشتم ز نازهای خسان
- شماره ٤٨٦: چیست با عشق آشنا بودن
- شماره ٤٨٧: گر چه اندر فغان و نالیدن
- شماره ٤٨٨: شب که جهان است پر از لولیان
- شماره ٤٨٩: ساقی من خیزد بی گفت من
- شماره ٤٩٠: مست رسید آن بت بی باک من
- شماره ٤٩١: جان منی جان منی جان من
- شماره ٤٩٢: می نروم هیچ از این خانه من
- شماره ٤٩٣: ای تو پناه همه روز محن
- شماره ٤٩٤: بانگ برآمد ز خرابات من
- شماره ٤٩٥: بانگ برآمد ز خرابات من
- شماره ٤٩٦: ظلمت شب پرتو ظلمات من
- شماره ٤٩٧: ای تو چو خورشید و شه خاص من
- شماره ٤٩٨: بانگ برآمد ز دل و جان من
- شماره ٤٩٩: بازرسید آن بت زیبای من
- شماره ٥٠٠: آمده ای بی گه خامش مشین
- شماره ٥٠١: پیشتر آ ای صنم شنگ من
- شماره ٥٠٢: می تلخی که تلخی ها بدو گردد همه شیرین
- شماره ٥٠٣: اگر امروز دلدارم درآید همچو دی خندان
- شماره ٥٠٤: دگرباره چو مه کردیم خرمن
- شماره ٥٠٥: افندس مسین کاغا یومیندن
- شماره ٥٠٦: کیف اتوب یا اخی من سکر کارجوان
- شماره ٥٠٧: العشق یقول لی تزین
- شماره ٥٠٨: ایا بدر الدجی بل انت احسن
- شماره ٥٠٩: اطیب الاسفار عندی انتقالی من مکان
- شماره ٥١٠: اطیب الاعمار عمر فی طریق العاشقین
- شماره ٥١١: یا صغیر السن یا رطب البدن
- شماره ٥١٢: ابشر ثم ابشر یا مؤتمن
- شماره ٥١٣: نحن الی سیدنا راجعون
- شماره ٥١٤: ای عاشقان ای عاشقان آن کس که بیند روی او
- شماره ٥١٥: حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو
- شماره ٥١٦: مستی ببینی رازدان می دانک باشد مست او
- شماره ٥١٧: بیدار شو بیدار شو هین رفت شب بیدار شو
- شماره ٥١٨: نبود چنین مه در جهان ای دل همین جا لنگ شو
- شماره ٥١٩: ای شعشعه نور فلق در قبه مینای تو
- شماره ٥٢٠: ساقی اگر کم شد میت دستار ما بستان گرو
- شماره ٥٢١: آن کون خر کز حاسدی عیسی بود تشویش او
- شماره ٥٢٢: ای عشق تو موزونتری یا باغ و سیبستان تو
- شماره ٥٢٣: والله ملولم من کنون از جام و سغراق و کدو
- شماره ٥٢٤: دل دی خراب و مست و خوش هر سو همی افتاد از او
- شماره ٥٢٥: ای تن و جان بنده او بند شکرخنده او
- شماره ٥٢٦: چون بجهد خنده ز من خنده نهان دارم از او
- شماره ٥٢٧: روشنی خانه تویی خانه بمگذار و مرو
- شماره ٥٢٨: کار جهان هر چه شود کار تو کو بار تو کو
- شماره ٥٢٩: شب شد ای خواجه ز کی آخر آن یار تو کو
- شماره ٥٣٠: ای شکران ای شکران کان شکر دارم از او
- شماره ٥٣١: چیست که هر دمی چنین می کشدم به سوی او
- شماره ٥٣٢: جان و سر تو ای پسر نیست کسی به پای تو
- شماره ٥٣٣: ای تو خموش پرسخن چیست خبر بیا بگو
- شماره ٥٣٤: عید نمی دهد فرح بی نظر هلال تو
- شماره ٥٣٥: در سفر هوای تو بی خبرم به جان تو
- شماره ٥٣٦: سخت خوش است چشم تو و آن رخ گلفشان تو
- شماره ٥٣٧: ای تو امان هر بلا ما همه در امان تو
- شماره ٥٣٨: هین کژ و راست می روی باز چه خورده ای بگو
- شماره ٥٣٩: کی ز جهان برون شود جزو جهان هله بگو
- شماره ٥٤٠: سیمبرا ز سیم تو سیمبرم به جان تو
- شماره ٥٤١: سنگ شکاف می کند در هوس لقای تو
- شماره ٥٤٢: من که ستیزه روترم در طلب لقای تو
- شماره ٥٤٣: باده چو هست ای صنم بازمگیر و نی مگو
- شماره ٥٤٤: ندیدم در جهان کس را که تا سر پر نبوده ست او
- شماره ٥٤٥: اگر نه عاشق اویم چه می پویم به کوی او
- شماره ٥٤٦: دگرباره بشوریدم بدان سانم به جان تو
- شماره ٥٤٧: چو شیرینتر نمود ای جان مها شور و بلای تو
- شماره ٥٤٨: اگر بگذشت روز ای جان به شب مهمان مستان شو
- شماره ٥٤٩: فقیر است او فقیر است او فقیر ابن الفقیر است او
- شماره ٥٥٠: دگرباره بشوریدم بدان سانم به جان تو
- شماره ٥٥١: دل آتش پذیر از توست برق و سنگ و آهن تو
- شماره ٥٥٢: نمی گفتی مرا روزی که ما را یار غاری تو
- شماره ٥٥٣: ز مکر حق مباش ایمن اگر صد بخت بینی تو
- شماره ٥٥٤: هر شش جهتم ای جان منقوش جمال تو
- شماره ٥٥٥: گشته ست طپان جانم ای جان و جهان برگو
- شماره ٥٥٦: هم آگه و هم ناگه مهمان من آمد او
- شماره ٥٥٧: چنگ خردم بگسل تاری من و تاری تو
- شماره ٥٥٨: ای یار قلندردل دلتنگ چرایی تو
- شماره ٥٥٩: در خشکی ما بنگر و آن پرده تر برگو
- شماره ٥٦٠: آن دلبر عیار جگرخواره ما کو
- شماره ٥٦١: خزان عاشقان را نوبهار او
- شماره ٥٦٢: تو کمترخواره ای هشیار می رو
- شماره ٥٦٣: تو جام عشق را بستان و می رو
- شماره ٥٦٤: از این پستی به سوی آسمان شو
- شماره ٥٦٥: دل و جان را طربگاه و مقام او
- شماره ٥٦٦: به پیشت نام جان گویم زهی رو
- شماره ٥٦٧: به پیشت نام جان گویم زهی رو
- شماره ٥٦٨: بیا ای رونق گلزار از این سو
- شماره ٥٦٩: چو بگشادم نظر از شیوه تو
- شماره ٥٧٠: خداوندا چو تو صاحب قران کو
- شماره ٥٧١: گران جانی مکن ای یار برگو
- شماره ٥٧٢: در این رقص و در این های و در این هو
- شماره ٥٧٣: بازم صنما چه می فریبی تو
- شماره ٥٧٤: دیدی که چه کرد آن پری رو
- شماره ٥٧٥: ای رونق نوبهار برگو
- شماره ٥٧٦: ای عارف خوش کلام برگو
- شماره ٥٧٧: ای صید رخ تو شیر و آهو
- شماره ٥٧٨: آن وعده که کرده ای مرا کو
- شماره ٥٧٩: خوش خرامان می روی ای جان جان بی من مرو
- شماره ٥٨٠: از حلاوت ها که هست از خشم و از دشنام او
- شماره ٥٨١: ای خراب اسرارم از اسرار تو اسرار تو
- شماره ٥٨٢: جمله خشم از کبر خیزد از تکبر پاک شو
- شماره ٥٨٣: ای سنایی عاشقان را درد باید درد کو
- شماره ٥٨٤: ای صبا بادی که داری در سر از یاری بگو
- شماره ٥٨٥: در گذر آمد خیالش گفت جان این است او
- شماره ٥٨٦: ای جهان برهم زده سودای تو سودای تو
- شماره ٥٨٧: جسم و جان با خود نخواهم خانه خمار کو
- شماره ٥٨٨: عاشقی بر من پریشانت کنم نیکو شنو
- شماره ٥٨٩: دوش خوابی دیده ام خود عاشقان را خواب کو
- شماره ٥٩٠: ای برادر عاشقی را درد باید درد کو
- شماره ٥٩١: در خلاصه عشق آخر شیوه اسلام کو
- شماره ٥٩٢: ناله ای کن عاشقانه درد محرومی بگو
- شماره ٥٩٣: ای ز رویت تافته در هر زمانی نور نو
- شماره ٥٩٤: طرب اندر طرب است او که در عقل شکست او
- شماره ٥٩٥: ز من و تو شرری زاد در این دل ز چنان رو
- شماره ٥٩٦: تو بمال گوش بربط که عظیم کاهل است او
- شماره ٥٩٧: خنک آن جان که رود مست و خرامان بر او
- شماره ٥٩٨: خنک آن دم که نشینیم در ایوان من و تو
- شماره ٥٩٩: گر رود دیده و عقل و خرد و جان تو مرو
- شماره ٦٠٠: تن مزن ای پسر خوش دم خوش کام بگو
- شماره ٦٠١: چهره زرد مرا بین و مرا هیچ مگو
- شماره ٦٠٢: همه خوردند و برفتند و بماندم من و تو
- شماره ٦٠٣: من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
- شماره ٦٠٤: هله ای شاه مپیچان سر و دستار مرو
- شماره ٦٠٥: سر و پا گم کند آن کس که شود دلخوش از او
- شماره ٦٠٦: سر عثمان تو مست است بر او ریز کدو
- شماره ٦٠٧: ای همه سرگشتگان مهمان تو
- شماره ٦٠٨: ای بمرده هر چه جان در پای او
- شماره ٦٠٩: شکر ایزد را که دیدم روی تو
- شماره ٦١٠: ای بکرده رخت عشاقان گرو
- شماره ٦١١: مطربا اسرار ما را بازگو
- شماره ٦١٢: جان ما را هر نفس بستان نو
- شماره ٦١٣: ای غذای جان مستم نام تو
- شماره ٦١٤: صوفیانیم آمده در کوی تو
- شماره ٦١٥: می دوید از هر طرف در جست و جو
- شماره ٦١٦: به حریفان بنشین خواب مرو
- شماره ٦١٧: ای ترک ماه چهره چه گردد که صبح تو
- شماره ٦١٨: ای دیده من جمال خود اندر جمال تو
- شماره ٦١٩: آمد خیال آن رخ چون گلستان تو
- شماره ٦٢٠: جانا تویی کلیم و منم چون عصای تو
- شماره ٦٢١: این ترک ماجرا ز دو حکمت برون نبو
- شماره ٦٢٢: ای کرده چهره تو چو گلنار شرم تو
- شماره ٦٢٣: رفتم به کوی خواجه و گفتم که خواجه کو
- شماره ٦٢٤: ننشیند آتشم چو ز حق خاست آرزو
- شماره ٦٢٥: هان ای جمال دلبر ای شاد وقت تو
- شماره ٦٢٦: تا که درآمد به باغ چهره گلنار تو
- شماره ٦٢٧: آینه جان شده چهره تابان تو
- شماره ٦٢٨: سیر نیم سیر نی از لب خندان تو
- شماره ٦٢٩: مطرب مهتاب رو آنچ شنیدی بگو
- شماره ٦٣٠: ای سر مردان برگو برگو
- شماره ٦٣١: مرا اگر تو نیابی به پیش یار بجو
- شماره ٦٣٢: من آن نیم که بگویم حدیث نعمت او
- شماره ٦٣٣: به وقت خواب بگیری مرا که هین برگو
- شماره ٦٣٤: هزار بار کشیده ست عشق کافرخو
- شماره ٦٣٥: چو از سر بگیرم بود سرور او
- شماره ٦٣٦: بی دل شده ام بهر دل تو
- شماره ٦٣٧: نور دل ما روی خوش تو
- شماره ٦٣٨: دل من دل من دل من بر تو
- شماره ٦٣٩: بنشسته به گوشه ای دو سه مست ترانه گو
- شماره ٦٤٠: به قرار تو او رسد که بود بی قرار تو
- شماره ٦٤١: قلم از عشق بشکند چو نویسد نشان تو
- شماره ٦٤٢: هله ای طالب سمو بگداز از غمش چو مو
- شماره ٦٤٣: هله طبل وفا بزن که بیامد اوان تو
- شماره ٦٤٤: طیب الله عیشکم لا وحش الله منکم
- شماره ٦٤٥: بوقلمون چند از انکار تو
- شماره ٦٤٦: پرده بگردان و بزن ساز نو
- شماره ٦٤٧: یا قمرا لوعه للقمرین سکن
- شماره ٦٤٨: بوسیسی افندیمو هم محسن و هم مه رو
- شماره ٦٤٩: الیوم من الوصل نسیم و سعود
- شماره ٦٥٠: بگردان ساقی مه روی جام
- شماره ٦٥١: هم صدوا هم عتبوا عتابا ما له سبب
- شماره ٦٥٢: یا عاشقین المقصد سیحوا الی ما ترشدوا
- شماره ٦٥٣: الا یا ساقیا انی لظمآن و مشتاق
- شماره ٦٥٤: ابناء ربیعنا تعالوا
- شماره ٦٥٥: جود الشموس علی الوری اشراق
- شماره ٦٥٦: حد البشیر بشاره یا جار
- شماره ٦٥٧: امسی و اصبح بالجوی اتعذب
- شماره ٦٥٨: مررت بدر فی هواه بحار
- شماره ٦٥٩: امروز مستان را نگر در مست ما آویخته
- شماره ٦٦٠: ای جبرئیل از عشق تو اندر سما پا کوفته
- شماره ٦٦١: یک چند رندند این طرف در ظل دل پنهان شده
- شماره ٦٦٢: این کیست این این کیست این شیرین و زیبا آمده
- شماره ٦٦٣: این کیست این این کیست این در حلقه ناگاه آمده
- شماره ٦٦٤: ای عاشقان ای عاشقان دیوانه ام کو سلسله
- شماره ٦٦٥: ای از تو خاکی تن شده تن فکرت و گفتن شده
- شماره ٦٦٦: ای جان و دل از عشق تو در بزم تو پا کوفته
- شماره ٦٦٧: ساقی فرخ رخ من جام چو گلنار بده
- شماره ٦٦٨: باده بده باد مده وز خودمان یاد مده
- شماره ٦٦٩: یا رجلا حصیده مجبنه و مبخله
- شماره ٦٧٠: ای تو برای آبرو آب حیات ریخته
- شماره ٦٧١: آمد یار و بر کفش جام میی چو مشعله
- شماره ٦٧٢: شحنه عشق می کشد از دو جهان مصادره
- شماره ٦٧٣: دایم پیش خود نهی آینه را هرآینه
- شماره ٦٧٤: کجا شد عهد و پیمانی که کردی دوش با بنده
- شماره ٦٧٥: بر آنم کز دل و دیده شوم بیزار یک باره
- شماره ٦٧٦: به لاله دوش نسرین گفت برخیزیم مستانه
- شماره ٦٧٧: یکی ماهی همی بینم برون از دیده در دیده
- شماره ٦٧٨: ز بردابرد عشق او چو بشنید این دل پاره
- شماره ٦٧٩: سراندازان همی آیی نگارین جگرخواره
- شماره ٦٨٠: مرا گویی که چونی تو لطیف و لمتر و تازه
- شماره ٦٨١: چو در دل پای بنهادی بشد از دست اندیشه
- شماره ٦٨٢: زهی بزم خداوندی زهی می های شاهانه
- شماره ٦٨٣: سراندازان همی آیی ز راه سینه در دیده
- شماره ٦٨٤: با زر غم و بی زر غم آخر غم با زر به
- شماره ٦٨٥: من سرخوش و تو دلخوش غم بی دل و بی سر به
- شماره ٦٨٦: هشیار شدم ساقی دستار به من واده
- شماره ٦٨٧: ناگاه درافتادم زان قصر و سراپرده
- شماره ٦٨٨: هر روز پری زادی از سوی سراپرده
- شماره ٦٨٩: کی باشد من با تو باده به گرو خورده
- شماره ٦٩٠: ناموس مکن پیش آ ای عاشق بیچاره
- شماره ٦٩١: بربند دهان از نان کآمد شکر روزه
- شماره ٦٩٢: یا رب چه کس است آن مه یا رب چه کس است آن مه
- شماره ٦٩٣: من بیخود و تو بیخود ما را کی برد خانه
- شماره ٦٩٤: ای غایب از این محضر از مات سلام الله
- شماره ٦٩٥: از انبهی ماهی دریا به نهان گشته
- شماره ٦٩٦: دیدم رخ ترسا را با ما چو گل اشکفته
- شماره ٦٩٧: ای جان تو جانم را از خویش خبر کرده
- شماره ٦٩٨: ای روی تو رویم را چون روی قمر کرده
- شماره ٦٩٩: دل دست به یک کاسه با شهره صنم کرده
- شماره ٧٠٠: امروز بت خندان می بخش کند خنده
- شماره ٧٠١: ای خاک کف پایت رشک فلکی بوده
- شماره ٧٠٢: مستی ده و هستی ده ای غمزه خماره
- شماره ٧٠٣: آن یار غریب من آمد به سوی خانه
- شماره ٧٠٤: بی برگی بستان بین کآمد دی دیوانه
- شماره ٧٠٥: ای دل به کجایی تو آگاه هیی یا نه
- شماره ٧٠٦: هر روز فقیران را هم عید و هم آدینه
- شماره ٧٠٧: ای دل تو بگو هستم چون ماهی بر تابه
- شماره ٧٠٨: روزی تو مرا بینی میخانه درافتاده
- شماره ٧٠٩: امروز من و باده و آن یار پری زاده
- شماره ٧١٠: ای بر سر بازاری دستار چنان کرده
- شماره ٧١١: ای جنبش هر شاخی از لون دگر میوه
- شماره ٧١٢: چون عزم سفر کردی فی لطف امان الله
- شماره ٧١٣: هر موی من از عشقت بیت و غزلی گشته
- شماره ٧١٤: آن عشق جگرخواره کز خون شود او فربه
- شماره ٧١٥: ای دلبر بی صورت صورتگر ساده
- شماره ٧١٦: ای آنک تو را ما ز همه کون گزیده
- شماره ٧١٧: این کیست چنین مست ز خمار رسیده
- شماره ٧١٨: ای طبل رحیل از طرف چرخ شنیده
- شماره ٧١٩: رندان همه جمعند در این دیر مغانه
- شماره ٧٢٠: این نیم شبان کیست چو مهتاب رسیده
- شماره ٧٢١: هلا ساقی بیا ساغر مرا ده
- شماره ٧٢٢: بیا دل بر دل پردرد من نه
- شماره ٧٢٣: ایا گم گشتگان راه و بیراه
- شماره ٧٢٤: چنین می زن دو دستک تا سحرگاه
- شماره ٧٢٥: سماع آمد هلا ای یار برجه
- شماره ٧٢٦: خدایا مطربان را انگبین ده
- شماره ٧٢٧: ایا خورشید بر گردون سواره
- شماره ٧٢٨: مبارک باد آمد ماه روزه
- شماره ٧٢٩: چو بی گاه است و باران خانه خانه
- شماره ٧٣٠: مکن راز مرا ای جان فسانه
- شماره ٧٣١: خدایا رحمت خود را به من ده
- شماره ٧٣٢: فریاد ز یار خشم کرده
- شماره ٧٣٣: ای دیده راست راست دیده
- شماره ٧٣٤: آمد مه و لشکر ستاره
- شماره ٧٣٥: دیدی که چه کرد آن یگانه
- شماره ٧٣٦: یک جام ز صد هزار جان به
- شماره ٧٣٧: جان آمده در جهان ساده
- شماره ٧٣٨: ای بی تو حیات ها فسرده
- شماره ٧٣٩: ای دوش ز دست ما رهیده
- شماره ٧٤٠: ماییم قدیم عشق باره
- شماره ٧٤١: ای گشته دلت چو سنگ خاره
- شماره ٧٤٢: ماییم و دو چشم و جان خیره
- شماره ٧٤٣: آن سفره بیار و در میان نه
- شماره ٧٤٤: ای نقد تو را زکات نسیه
- شماره ٧٤٥: ای روز مبارک و خجسته
- شماره ٧٤٦: ای دو چشمت جاودان را نکته ها آموخته
- شماره ٧٤٧: ای ز هندستان زلفت رهزنان برخاسته
- شماره ٧٤٨: ای ز هجرانت زمین و آسمان بگریسته
- شماره ٧٤٩: ای ز گلزار جمالت یاسمین پا کوفته
- شماره ٧٥٠: ای سراندازان همه در عشق تو پا کوفته
- شماره ٧٥١: تا چه عشق است آن صنم را با دل پرخون شده
- شماره ٧٥٢: ای به میدان های وحدت گوی شاهی باخته
- شماره ٧٥٣: چشم بگشا جان ها بین از بدن بگریخته
- شماره ٧٥٤: این چه باد صرصر است از آسمان پویان شده
- شماره ٧٥٥: کی بود خاک صنم با خون ما آمیخته
- شماره ٧٥٦: هله بحری شو و در رو مکن از دور نظاره
- شماره ٧٥٧: مشنو حیلت خواجه هله ای دزد شبانه
- شماره ٧٥٨: هله صیاد نگویی که چه دام است و چه دانه
- شماره ٧٥٩: سوی اطفال بیامد به کرم مادر روزه
- شماره ٧٦٠: صنما از آنچ خوردی بهل اندکی به ما ده
- شماره ٧٦١: ای خداوند یکی یار جفاکارش ده
- شماره ٧٦٢: صد خمار است و طرب در نظر آن دیده
- شماره ٧٦٣: بده آن باده جانی که چنانیم همه
- شماره ٧٦٤: پیش جوش عفو بی حد تو شاه
- شماره ٧٦٥: عشق بین با عاشقان آمیخته
- شماره ٧٦٦: ای بخاری را تو جان پنداشته
- شماره ٧٦٧: عشق تو از بس کشش جان آمده
- شماره ٧٦٨: جسته اند دیوانگان از سلسله
- شماره ٧٦٩: روز ما را دیگران را شب شده
- شماره ٧٧٠: قرابه باز دانا هش دار آبگینه
- شماره ٧٧١: پیغام زاهدان را کآمد بلای توبه
- شماره ٧٧٢: این جا کسی است پنهان دامان من گرفته
- شماره ٧٧٣: در خانه دل ای جان آن کیست ایستاده
- شماره ٧٧٤: آن آتشی که داری در عشق صاف و ساده
- شماره ٧٧٥: بازآمد آن مغنی با چنگ سازکرده
- شماره ٧٧٦: ای کهربای عشقت دل را به خود کشیده
- شماره ٧٧٧: برجه ز خواب و بنگر صبحی دگر دمیده
- شماره ٧٧٨: از بس که مطرب دل از عشق کرد ناله
- شماره ٧٧٩: دیدم نگار خود را می گشت گرد خانه
- شماره ٧٨٠: ای پاک از آب و از گل پایی در این گلم نه
- شماره ٧٨١: ای گرد عاشقانت از رشک تخته بسته
- شماره ٧٨٢: آن دم که دررباید باد از رخ تو پرده
- شماره ٧٨٣: ای از تو من برسته ای هم توام بخورده
- شماره ٧٨٤: گل را نگر ز لطف سوی خار آمده
- شماره ٧٨٥: ای صد هزار خرمن ها را بسوخته
- شماره ٧٨٦: باده بده ساقیا عشوه و بادم مده
- شماره ٧٨٧: ساقی جان غیر آن رطل گرانم مده
- شماره ٧٨٨: ای مه و ای آفتاب پیش رخت مسخره
- شماره ٧٨٩: ای همه منزل شده از تو ره بی رهه
- شماره ٧٩٠: ایا دلی چو صبا ذوق صبح ها دیده
- شماره ٧٩١: زهی لواء و علم لا اله الا الله
- شماره ٧٩٢: چو آفتاب برآمد ز قعر آب سیاه
- شماره ٧٩٣: که بوده است تو را دوش یار و همخوابه
- شماره ٧٩٤: مقام خلوت و یار و سماع و تو خفته
- شماره ٧٩٥: دلم چو دیده و تو چون خیال در دیده
- شماره ٧٩٦: چو مست روی توام ای حکیم فرزانه
- شماره ٧٩٧: عجب دلی که به عشق بت است پیوسته
- شماره ٧٩٨: ز لقمه ای که بشد دیده تو را پرده
- شماره ٧٩٩: تو دیده گشته و ما را بکرده نادیده
- شماره ٨٠٠: برو برو که به بز لایق است بزغاله
- شماره ٨٠١: خلاصه دو جهان است آن پری چهره
- شماره ٨٠٢: ای جان ای جان فی ستر الله
- شماره ٨٠٣: خوش بود فرش تن نور دیده
- شماره ٨٠٤: آمد آمد نگار پوشیده
- شماره ٨٠٥: مطرب جان های دل برده
- شماره ٨٠٦: رخ نفسی بر رخ این مست نه
- شماره ٨٠٧: یا رشا فدیته من زمن رایته
- شماره ٨٠٨: هل طربا لعاشق وافقه زمانه
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
