فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 14 اردیبهشت 1403

علي خدادادي

تصویر تست
علي خدادادي( #ع.بیداد) غزلسرای جوان لکستان، ۳۰شهریور سال۶۶ در روستای هزارخانی از توابع بخش کاکاوند دلفان متولد و مراحل تحصیلش را تا قبل از دانشگاه در همان منطقه گذراند. سپس به دانشگاه فرهنگیان راه یافت و به عنوان دبیر به استخدام آموزش و پرورش درآمد. ایشان ضمن تدریس به ادامه تحصیل پرداخته و در دانشکده ی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه رازی کرمانشاه موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد ادبیات عرب گردید. بیداد شعر را از دبیرستان آغاز و در انجمن های ادبی دانشگاه و شهرستان به مشق شاعری پرداخت. اتکا به زبان و عناصر بومی، وزین بودن و روانی ابیات و همچنین نازکی خیال از خصیصه های غزلیات لکی اوست

1
#دل.نازک

حیفه خدا دُما تو، بیلی نفس بکیشم
حسرت ئا هتن تو، ئه بِن قفس بکیشم

ئه جیای انار نارَس باخِ چوارده سالِت
ئر قاو عسک حالیت کُل ساتی دَس بِکیشِم

ئونم عیانه داخِت، ئه دس و پامه ماجی
ئرا چه مَه دُما تو لاره دو کَس بکیشِم؟!

دل نازکین تو حیفه، جور و جفا بکیشین
بیل تا وژم وَ تنیا، هرچه گه هس بکیشم

دربَن نی ام کفارات، عشقِ تو ئر بُوه یَه
مِن هفت پشت بسلمان، جور بت پِرَس بکیشم

کتمِه هَوس گِه شیوه ات، بَئمَر پَرِ خیالِم
و هویچ فنی نویی گه، دو چَمِ مَس بکیشم

داخِ تو ناو حرامه، چو گوشت سگ اگر مِه
یه پوک ئژ ئی سیکاره ئه سَر هَوس بکیشم

#تان_بي_عاري

2
ئی چاره رَشتِر ئِه شو تا کی بنیشمه خاری
کویره دِلِم دی گُر گِرت ئِه تاوِ هَمتَزاری

دُنیا کُلّهَ مَزانِن، دردِ مِه دردِ عِشقه
ئِه کی مِه دی بِشارمیا، چوی بَئمر تان بی عاری

بدنامِ کُل وِلاتِم ساقی گِرّی دِر ئا دَه
کُل در میئَرِن کِلیله ئِه زور طعنه باری

موشن گه زندگی کُل،ّ چوی کوی لیژ و بناره
لیژیم گه ئه وِژِم نِی، هر هامه پا بناری

ئی دوس! اگر مِه ژارم گیانم خِلات پاته
گپ ایمرو گه نویه! درد عاشقی و ژاری

بیمارم و حکیمم تنیا تونین هِناسی
بی خود نِمِئم دُما تو دل خوش بِکم و داری

دوینه ایواره لِیلِم سِئر کردمی سَر چَمانی
ئه سَر ایواره چَمِم تا دَم دَمَل صُو واری

ای کُر! اگر چَپِت پِر، ئه پویل و پاره ناوتی
نامت گمه و عالم، نیشانت نادیاری

بیداد! کسی هنر دی، ویه تومن نِمیتی
دوره دُروزنیه و دور دور عیاری

3
#دارِ_مِرای

ئی همکه درد دلگیره چوی ئه پام ناجی ئه دوس؟
قرار ئژ دل بِرّیمی چوی گَنِم سر ساجی ئه دوس

دسم کوتایه ئژ میوه ات، بلنگ تر ئه قواره مه
تمام بی عمرم ئه سیفا ئرا بر کاجی ئی دوس

کوی ئر کوی پر دِرِّک گیردیم، نرسیمو طواف تو
خوشحاله حاجی خالت، قبول بو حاجی ئه دوس

تویتی ئه خاک پات کِل که، بِسامیه چَمَلِ کورم
یا نه حیفه بوه سرمه، بکمیه تاجی ئه دوس

مه ئر سر ری کُلینِ تو بیمه سه دار مِرای مردم
زیارتچی تو وختی مای،  کُچِکی ماجی ئه دوس

باوش باوش قصه دیرم، تونی هو هاینه کول زینا
اَنی مه کی بنیشیر دم لیوه وراجی ئه دوس

زِنِی باری که گه بی تو ئه بنیره نمامی دی
خدا وژ مر هَر ئی باره ئه کولم باجی ئه دوس

4

#گال_دُما_گرگ

یه سات ئه لا تونا بین، حسرت سال و ساله
یه دلخوشیم یه بین ده گیانم بکه قواله

هر کی نیشانی ئه تو آوردی مزگانام دا
راس و دروع گه نیرن ئی قوم کل دلاله

چمت و یه هلامات تینی دلم چکانی
ایسه دُما گرگه گه کار مه گاله گاله

نوش یه قصه پیراره هر چه بیه تمامه
توژ ئا نمگری گه زئمم وی حاله حاله

دی موی سری نمنیه تا چَرمی خَمت بو
ئه پوپِ لارِ جالی ئر جا منی دو تاله

ماینو دیار مالم اما و جنگ مرافه
چه ماو گری بکامین ئه جیای ئی قِرم وقاله

چم و دلم گرفتار دام چالی چناوه ات
چن ساله گه هلاکم  ئر سا ئی وئره چاله

ئر تو سری بکیشین ئو در کفر خدا ماو
تا کی مه انگلات بوم ئر در حصار ئی ماله

ئر باو تو کتیه شعر کل شاعرل نه یکتر
کِلِک تو چوی بلوره و چم تو ژیر پیاله

5
#یوسف_و_زلیخا

نه مه یوسـف بیم نه تو زلیخا
نه کـِراس کسی ئه پشتا دِرّیا

شُـــــکِر مـه کارِت دادارِ دانا
آشِ نحواردی و لیخَرو سِزیا!!!

کار بار مِن و تو عاخوتی شر بی
دیوار ئه ریشی و کَجا چِنیا

هتین جا وژت ئه دل خراش دا
کشتی قرارم یهویی شِکیا

آگر گِرْتِم چو لانه سیــــراوِل
هُمــــالَل هَتِـــن وَ گَنِم بشیا

تو چوی زلیخا آگرت نیاوا
دل مه چوی یوسف زندانی کِریا

ئاوروی گــــه چی گلا نماری
چو گِرْدَه ماوا ئاوی که رشیا؟

کی بی گناهیم باور که وختی
مَرْدِم مَتیشِن هـِـــر ئه نَتیشیا

چاره ام هَر یَسه بِچْمَه مَرّی کا
چو مار تیر هواردی بپیچمه یَکا

پی نوشت ها
*شعر فوق حاوی چند ضرب المثل عامیانه لکی است